DISA ( LADY HAWK )

Chapter 4

"Anong ginagawa mo sa lugar na ito?" Nagtataka niyang tanong sa kaibigan sabay libot ng paningin sa paligid.

"Ano kaba? Malamang nagtatrabaho!" Nakatawa nitong sagot sabay tampal sa braso niya.

Yeah great!

Napangiti siya ng tabingi.

"Yes I know, pero what kind of work?" Tanong parin niya. Malay ba niya kung may alam ito sa uri ng trabaho nila or isa lang itong simpleng empleyada ng agency na nagtatago sa likod ng isang kilalang companya. Thought company naman talaga ang Di magiba Export Inc, Ang kilalang comapany na nag e-export ng mamahaling sasakyang mula sa ibat-ibang bansa and more, at iba pang negusyo tulad ng hotel at restaurant. Ilang sa mga hotel na pag-mamayari ng pamilya ay may underground kung saan sila nag-tatrabaho. May Lab pa nga eh, tanging pili lang ang mga agent ang nakakaalam noon. At kabilang siya sa mga piling iyon.

Hindi kailangan malaman lahat ng taga agency ang tungkol sa underground dahil iyon ang nagsisilbing privacy ng agency, merong sariling recruitment agency ang DISA na kilala sa Di magiba recruitment agency, ang akala ng mga nakakaalam noon ay agency yun para sa pagaaply ng ibat-ibang trabaho pero ang tutuo isa iyong agency na binubuo ng mga tulad nilang may angking galing at experto sa mga bagay-bagay, meron silang lugar na pinagdadalhan sa mga new recruits para doon mag insayo kapag nakitaan ka ng potential. Mga three months training or more ang ginagawa bago makaalis sa lugar na iyon, then magkakaroon ng first project kasama ang isang expert na agent para magabayan ang bagong agent.

But anyway stop talking about the agent na.

"Sa finance ako best, ikaw saan ka ngayon? Grabe ha! Buti nalang hindi ako umalis ng malaman kung wala kana." Kumunot ang noo niya.

Anong ibig sabihin nito?  Anong wala na? Bakit ang dating sa kanya ng salitang wala na ay namatay na dedo na ganern? Mukhang nahulaan nito ang tumatakbo sa isip niya.

"Eh, kasi best, hinanap ko talaga kung saang branch ka nagtatrabaho bago ako nag apply kasi nga gusto kitang kasama, tapos malalaman ko nalang waley kana! Buti nalang at maayos ang pasahod ng company kaya hindi na ako umalis at pinagbuti ko nalang ang pagtatrabaho ko." Masigla nitong kwento. 

Ah yun pala yun akala niya  kung ano na. Napangiti siya ng tipid at pinagmasdan ito ng mabuti same parin ang hitsura nito tho medyo naging mas malaman ang pangangatawan nito in a good way ha mas naging siksik ang kalamnan nito  na para bang hasang hasa sa ehersisyo. 

"Pero hinanap parin kita, kaya lang wala ka na talaga" humina ang boses nito sa huling tinuran. Halata ang lungkot. Nataranta siya at napakapit sa kamay nito sabay tingin sa orasang pambisig.

"Ahm, best nagmamadali kaba?" Tanong niya. Aayain niyang mag kape, pambawi man lang total may pinagsamahan naman sila. 

Tumingin din ito sa sariling orasan 

"Im not really, busy so lets go!" Nauna pa ito sa kanya habang hawak ang kamay niya na para bang takot ito na kumawala siya. Naiiling na natatawa siya. Sino nga ba ang magaakala na magkikita pa silang magkaibigan sa tagal ng panahon na nawalan sila ng communication at hindi niya akalain na doon pa sila magkikita  sa lugar na naging parte ng bigla niyang paglaho na parang bula.

*

"so, did you convince her?" Nakangising tanong ni ashton kay Aaron. Pagkapasok na pagkapasok nito.

Tiningnan ito ng masama ng binata. Kaibigan niya ito, kaya kahit boss niya ito hindi siya mangingiming suntukin ito at kanina pa niya iyon gustong gawin kung hindi lang siya nagpipigil. 

Pwede bang paisa? Pampalubag loob lang?

"You know the reason, kung bakit ginawa ko ang lahat umalis lang siya bakit tinanggap mo ulit?" Nagtatagis ang mga bagang at nangangalit ang mga ngipin na tanong dito.

"Wag mo akong tanungin na para bang hindi mo alam kung bakit! We both know how hardheaded she is! Who knows kung tanggihan ko siya baka mapunta siya sa kalabang agency? Do you think you can handle her pag nangyari yon?" tanong nito na may kalakip na hamon nito sa tinig. 

Lalong nag tagis ang mga bagang niya hindi maikakailang maaring mangyari ang bagay na iyon. Hindi na niya tuloy alam kung kanino ba siya dapat magalit. 

"And worst gamitin siya against you! Against us, what do you think will happened? Of course, DISA won't let anyone in danger so, if ever na mangyari yon, She will be the damn target of the whole agent, can you take that? Kaya mo bang hantingin ang babaeng minsan mo ng minahal or untill now mahal mo parin, pero di pwede!" Napakuyom lalo ang kamao niya habang pinapakinggan ang sinasabi nito. Hindi kayang tanggapin ng utak niya ang maaring kahinatnan ng dalaga kung sakali.

Hindi siya nakaimik. Ni ang maisip na wanted ito sa organisation nila ay hindi niya matanggap. Paano pa kaya kung lahat ng agent ay may shot to kill order para sa babaeng minsan minahal din niya.

Napailing siya.

"Shot ka muna?" alok nito sabay inum ng alak na nasa kupita na hawak nito.

Tinanggap niya iyon at nagsalin din ng alak sa extra baso na nandoon mukhang inihanda na nito ang inumin bago pa syan pumasok sa opisina nito.

"Hindi mo naman pinaghandaan ang pag punta ko dito?" Sarcastic niyang sabi sa kawalan ng sasabihin magulo padin ang isip niya. 

Ngumisi ito bago nagsalin ulit ng alak sa baso pinakapuno nito iyon na para bang gusto ng magpakalunod kung hindi pa umawas ang alak ay hindi pa ito hihinto sa paglalagay. Napakunot noo siya tinitigan itong mabuti he seems normal naman pero bakit pakiramdam niya may malalim itong iniisip? 

"We have the same stomach body, alam kung susugod ka dito, and i wasn't wrong at all! here you are now, like a mad man ready to kill someone. Cheers?" tinaas nito ang hawak na baso sa ere na ginawa din naman niya kahit naguguluhan sa inaakto ng kaibigan sinakyan niya ang trip nito sa buhay.

"Para sa mga sawi ang pag-ibig" turan nito napa- smirk niya.!

Sawi your ass!

Yung pagkaka smirk niya at na hang sa hangin ng inisang lagok ang laman ng baso nito.

 Confirm something bothering with him