Parang tumigil ang pintig ng puso ni Juvilyn. Hindi niya alam kung bakit simpleng words lang mula sa binata sobrang daming meaning para sa kanya siguro kasi first time niya marinig mula sa isang stranger ang ganitong comfort. Pero ngayon na halos dalawang linggo na siya sa Hotel pakiramdam niya kilalang kilala na niya ang binata.
“Sige na nga, magtitiwala ako sa’yo.”
“Good.”
Kasalukuyan silang naglalakad patungo sa venue habang si Juvilyn parang ewan na hindi matae sa sobrang kabado, pero unti-unting nawawala ang kaba sa kanyang puso dahil hawak ni Yuan ang kamay niya. Para silang tunay na magkasintahan kaya sinamantala na niyang hawakan ang malambot nitong kamay habang sabay na tinatahak ang venue.
Nahiya naman ang kamay ko sa malambot niyang kamay.
“Are you ready?”
“Paano kung s
