Abandoned Bhella

chapter 55

“Huwag ka nang mahiya, palatandaan yan na ako parin, ako parin ang may karapatan sa isang Reilley Bhella Valdez.”mwesit ka may palatandaan ka pang nalalaman. Hinila ko ang sapin ng kama para malabhan ko na.

“Saan mo dadalhin yan?

Nakapulopot kana sa comforter, hinihila mo pa ang bedsheet. Bhe, baka gusto mong dalhin na rin sa banyo itong kama. Gusto mo lang yatang matulog ulit sa loob ng bathroom eh.”pang-aasar pa niya.

Buang ka, kita mong may dugo oh proud ka pa kapag makita ng mga magro-room service. Ahhh masakit na nga balakang ko, masakit pa durian ko at nahihirapan akong ihakbang ang aking mga paa. Huwag kang lumapit sa akin kung ayaw mong masipa kita.

“Makakasipa ka pa sa lagay mong yan bhe?”natatawa niyang sabi.

Sige mang-asar ka pa buknoy ka never kanang makakaulit pa.

“Sigurado ka bheb? Hindi ako madaling kausap lalo na kapag namarkahan ko na ang pag-aari ko. A set of twins are waving, either you like it or not kailangan mo akong pakasalan.”sabi niya.

Natigilan naman ako sa kanyang sinabi. Shutaaa kang durian ka fertile ka pala ngayon dahil anim na araw palang mula nang matapos ang menstrual period ko.

Huwag ka namang magdilang anghel Oppa dahil hindi pa ako handang umire ulit.

“Oh anyare sayo? Natigilan ka dahil fertile ka sa week na 'to. Ibig sabihin pabor parin sa akin ang tadhana. Sige na maligo kana para fresh ka ulit. Another rounds tayo pagkatapos nating kumain ng lunch.”taas baba ng kilay niya at pilyong nginitian pa ako.

Malaki ang comforter at sa tingin ko di nito kayang pumasok sa loob ng washroom. Tumalikod ka muna Koreanong hilaw, switch ko lang comforter at bedsheet.

“Binilang ko na ang mga nunal mo Bhella Valdez kaya huwag kang mag-alala kung makita ko man yan."sabi pa niya.

Manyakol ka talagang koreano ka, nakakainis kana talaga.

“I told you many times na sayo lang ako nabuang at namanyak. Kahit twenty four seven mo pa akong pagnasahan hindi ako magreklamo."sagot naman ni Ryan.

Ewan ko sayo balingag kang daku.

Wala namang dugo ang comforter kaya hindi na nito kailangang labhan pa. Ang bedsheet lang ang dinala ko sa loob banyo. Kinusot ko ito at binanlawan. Nang umihi ako saka ko na naramdaman ang labis na kirot. Ahhhhh ang sakit, juskopo makamandag nga talaga ang karayom mo Koreanong hilaw ka.

“Bhe, okay ka lang ba dyan?”sigaw ni Ryan sa labas ng washroom.

Okay na okay ako amaw ka, kasalanan mo 'to di ako makaihi ng maayos.

“Bilisan mo ang pagligo, bumili na ako ng gamot mo. Sabi ni doctora Yette Smith magkaka- laceration ka daw kaya send nya sa akin ang generic name ng gamot.”saad pa niya.

Unggoy ka rin talaga eh, alerto ka para gamotin ang durian kong sinaksak mo. Sisigaw na ba ako ng sana all Oppa? Bakit mo ba kasi pinahaba at pinataba yan?

“I'm gifted man, to satisfy my woman. Sabi ni God para daw masarapan ka.”sumagot pa talaga.

Ang tabil talaga ng bibig mo, nangangatwiran pa talaga eh. Naligo na ako para makalabas na ng banyo. Binasa ko ng tubig ang isang maliit na towel para punasan ang dugo na tumagos sa kama. Nasobrahan sa pagwasak eh, dumugo talaga. Pangiti-ngiti pa ang buang, at talagang inaasar ako.

“Ano ba yang ginagawa mo? Trabaho nila ang linisin yan, bakit ikaw pa ang gumawa nyan. We are paying the bills.”sabi pa niya.

You're paying the bills, kaso may hiya ako at ikaw lang ang wala. Hindi ako katulad ng ibang babae na burara, sobrang proud pa na nakuha ang virginity kuno. Though I'm not a virgin dahil dalawang bata ang lumabas sa durian ko. Nasobrahan ni mommy ang pagtahi kaya mas sumikip katulad ng dati.

“Ahhh ganun pala yon, dapat pala akong magpasalamat kay mommy Shaila dahil sinikipan niya. Okay I will thank her later,”sabi niya. Sa inis ko binato ko siya ng towel. Ang galing mang asar eh, hyper na hyper ang buang. Pakikuha po ng dryer, tuyuin mo yan bago mo palagyan sa kanila ng bedsheet. Pumasok ulit ako sa washroom para banlawan ang towel. Pakibigay mo nga rin ito sa kanila para maibilad nila sa araw.

“Opo boss!”sumaludo pa.

Nga pala akin na yong gamot na binili mo.

“Ako na ang maglalagay para hindi ka mahirapan,”sabi pa niya. Ang ogag may masamang balak na naman. Kaya ko na sarili ko, wala akong tiwala sa manyakol na katulad mo. Nanganganib ang durian ko sayo eh, gawin mo na trabaho mo.

Ibinigay niya sa akin ang laceration cream. Itong tablet ang iinomin ko nalang pagkatapos kumain. Medyo sumama na pakiramdam ko dahil bugbog sarado ang aking katawang lupa. Binagalan ko ang aking ginawa dahil nariyan na yata ang room service.

oooOooo

“Bhe, lumabas kana dyan nakatulog ka na ba? Halika na lunch na tayo, gutom na talaga ako. Hindi pala ako pwedi mag-fasting, di ko kakayanin ang gutom eh.”katok niya sa akin.

Pagkalabas konng banyo sinamaan ko siya ng tingin. Mukha ba akong pusa, kung saan naroon tulog. Okay na ang room namin malinis na. Binuksan ko ang aking luggage para kumuha ng damit. Naglagay ako ng panty liner sa aking panty.

“Bakit mo nilagyan ng ganyan ang panty mo? May menstrual period ka?”tanong ng usisiro kong Oppa.

Ogag ka ngang tunay, alam mo ba yon? Namaga ang durian ko, kapag direct panty ang isusuot ko mas mahihirapan akong gumalaw. Nilagyan ko ng laceration cream kaya hindi rin ako magiging komportable. Hindi ko naman pweding lagyan ng bandage. Ngayon gets mo na ba? O kailangan ko pa ng mahabang novena para maintindihan mo. Pwedi ba lumayo layo ka, naiilang ako sayo eh.

“Bakit ka naman naiilang sa asawa mo? Dapat explain mo sa akin para alam ko. Hindi naman ako nakakaranas ng maraming babae kaya wala akong alam tungkol dyan. May kapatid akong babae palagi namang nasa malayo. Ikaw lang naman kasi ang mahal ko kaya hindi ako naaakit sa iba.”drama pa niya.

Madaling bigkasin ang salitang mahal ngunit mahirap panindigan Engineer Park. You have to work for it muna bago mo mapatunayan sa sarili mo na tunay ka ngang nagmahal.

Isinuot ko ang aking bestida dahil hindi ako pwedi mag short o nagsuot ng pants.

“Sobrang ganda mo bhe, pwera usog,”natawa ako sa pwera usog niya. Naniniwala pala sa pamahiin ang isang Ryanair Park.

Umupo na ako sa coach para kumain na ng pananghalian.

“Fresh flower for my wife, I love you,”binigyan niya ako ng fresh orchid flower with free kiss Sa forehead at lips. Thank you and I love you too Oppa. Ay kaloka na touch si oppa dahil niyakap niya ako ng mahigpit mula sa likuran.

Take your seat na para makapag-lunch na tayo. Huwag kang masyadong clingy dahil hindi ka tuko.

Wow ang sarap ng foods, ginataang tuna, adobong octopus at sinigang na shrimps.

“Do you like the food? Nasa General Santos tayo the “Tuna Capital of the Philippines”.

Natatakam na nga ako eh, mukhang need ko ng extra rice. Pwedi magkamay okay lang ba sayo, nakakabusog kasi kapag nagkakamay.

“Really? A multi talented and a two timer high profile profession holder kayang gumamit ng kamay kapag kumain?”mangha niyang sabi.

“Sa first date natin hindi ka naman nagkamay.”sabi pa niya.

Hindi kasi masarap ang pagkain na hinanda mo noon.

Nakasanayan ko naman kasi since nasa hacienda Ramos pa ako. Kapag naghahatid ako ng pagkain ni papa Kulas sa field nakikita ko silang sabay na kumakain gamit at kamay. Alam mo naman na mabait si papa Kulas, pinapasabay nila ako kapag kumakain sila. Then, sa kambal noong maliit pa sila tatakbo-takbo sila habang pinapakain. I never used spoon kapag pinapakain sila.

“Pwedi magpasubo sa asawa ko?”naglalambing ang Oppa.

Sure, let's eat together pero ikaw ang magbabalat ng mga shrimps. Pumayag naman siya, kaya kumuha ako ng isang plato at nilagyan ng kanin. Hindi na nagpapaawat ang laway ko sa katakaman. Say ahhh-- lakihan mo naman buka ng bibig mo.

“Kaninang madaling araw nang sinubuan kita nilakihan mo ba ang buka ng durian mo.”palasagot talaga.

Ang bastos mo, nasa hapag kainan tayo.

“Kagabi din nasa hapag kainan naman tayo ah. Ang kaibahan nga lang ito lamesa, iyon ay kama,”dumipensa pa. Bakit kaya hindi ka naging lawyer? Ang bilis mo sa depensa eh.

“Alam kasi ni Lord na magiging lawyer ang mapapangasawa ko kaya ibang propesyon ang inilaan niya sa akin.”sagot ulit niya.

Inaasar mo ba ako Mr. Park?

“Malamang kanina pa, baka hindi mo lang nahalata.”sagot ulit niya. Kaya nainis na ako, sinamaan ko na siya ng tingin.

“Yeobo naman nagbibiro lang eh, siniseryoso mo kaagad.”sabi pa niya. Binigyan pa niya ako ng binalatan na hipon gamit ang bibig niya. May paganito pa talaga ang ogag?

“Kapag okay kana bukas papasyal tayo sa factory ng tuna. Oh pwedi din doon sa daungan ng mga tuna fish.”sabi niya. Na excite tuloy ako dahil papasyal kami sa maraming tuna.

oooOooo

Ang dami kong nakain, hindi kaya nila iisipin na patay gutom tayo? Kasi inubos natin lahat eh, parang isang buwan tayong hindi kumain.

“Okay lang yon, hindi tayo nagsasayang ng pagkain. Gusto mo bang matulog ulit?”tanong ni Ryan.

Na miss ko ang kambal gusto ko silang makausap. Hindi ako sanay na hindi sila nakakausap buong araw.

“Kinikilig ang dalawa kanina, naka video call tayo sa kambal habang kumakain.”sabi pa ni Ryan.

Anak ng---ibig sabihin nakita nila ang mga harutan natin kanina?

Nakupo, hindi ka talaga nahihiya buang ka. Tinawanan lang ako ni Oppa. Habang nagkukwentohan ginupo na ako ng antok.

Nakatulog ako hanggang gabi, ginising lang niya ako para maghapunan.

Kaninang umaga bumili na pala siya ng kanyang damit at pina dry clean niya ang mga ito. Alerto nga talaga ang Koreanong hilaw, tumatakas-takas mag-isa eh. Medyo gumaan na ang aking pakiramdam. Effective ang gamot na ibinigay ni Yette para inumin ko at mawala ang laceration. Pwedi na akong gumalaw bukas.

“Bhe, let's travel the Sub-Saharan Mindanao for 30 days. Kapag nakabalik na tayo sa Davao magpapakasal na tayo.”saad niya.

Ang tadhana na ang bahala.....