MARRYING MR. WRONG

Nanginig sa takot si Seah nang pagmulat niya sa kaniyang mga mata ay isang madilim na paligid ang sumalubong sa kaniya habang nakatali siya sa isang silya. May busal din ang kaniyang bibig kaya hindi siya makasigaw. Hindi na maalala ng dalagita kung paano siyang napunta roon. Ang huling natatandaan niya ay nakaramdam siya ng hilo pagsakay niya sa sasakyang huminto sa harapan niya. She thought it was their car so she hop in at ngayon ay wala siyang ideya kung paanong nangyari na naroon siya madilim na silid na iyon. Sinubukan niyang magpumiglas sa pagbabakasaling makawala mula sa pagkakatali. Kahit pa ramdam niya na ang hapdi sa kamay at paa niya gawa ng mga galos na tinatamo niya habang sinusubukang kumawala ay hindi pa rin siya tumitigil. She's is just twelve and she's really scared to death right now kaya naman nagsimula nang tumulo ang luha sa kaniyang mga mata. She can't think straight dahil ang tanging laman lang ng isip niya sa mga oras na iyon ay maaring ito na ang maging huling araw niya sa mundong ibabaw. Maya-maya lang ay may dalawang lalaking lumapit sa kinororoonan niya. They are wearing balaclava mask to cover their faces at tanging ang mata lang ng mga ito ang nakalitaw. "Mabuti naman at gising ka na. Ilang minuto na lang at siguradong narito na ang ama mo para tubusin ka," anang isang lalaki at saka tumawa na tila isang demonyo. Their family owns the biggest jewelry company in Asia and they are also considered as one of the wealthiest family in the country dahilan kaya sila ang pinuntirya ng mga ito. "Kung ako kay Boss, hindi lang sampung milyon ang hihingin ko. Kayang-kaya namang ibigay ng mga iyan kahit isang bilyon pa," dinig niyang sambit ng isa pa. At pamilyar sa kaniya ang boses na iyon. She is certain that it is Mang Tonyo's voice, their family driver. Seah tried to scream kahit alam naman niyang wala siyang mapapala dahil sa busal sa kaniyang bibig. Muli ay sinubukan niya na namang magpumiglas at makawala dahil natatakot siyang baka hindi lang siya ang patayin ng mga ito kung hindi pati na rin ang Daddy niya. "Huwag ka ng magsayang ng lakas diyan, bata. Dahil kahit anong gawin mo ay walang tutulong sa iyo rito," sambit muli nang isang lalaki ngunit hindi niya ito pinansin. Natigilan lang ang dalagita nang bigla na lamang bumagsak sa sahig ang isa sa mga lalaking nakatayonsa harapan niya. And when she looked up, she saw a guy fighting with the other goon. The guy is really good at fighting at nang mapatumba nga nitong muli ang isa pa ay kaagad itong lumapit sa kaniya upang pakawalan siya. "W-Who are you?" tanong niya nang alisin nito ang busal sa kaniyang bibig. "It's not an important matter right now. Kailangan nating makatakas dito or else pare-parehas tayong mamamatay. They don't have plans to free you alive kahit makuha nila ang pera so we can't waste our time." Kaagad siyang hinila ng lalaki palabas sa silid na iyon matapos siyang pakawalan. And it seems like nasa isang abandonadong bahay sila. At hindi lamang pala kakaunti ang mga masasamang loob na kumuha sa kaniya. Dahil sa labas ay meron pang limang lalaking nakabantay. At hindi siya sigurado kung meron pa bang kasama ang mga ito sa ibang bahagi ng madilim na lugar na iyon. "Oh my gosh, ang dami nila and they even have guns. I am not sure if we can go out here alive," kinakabahang sambit niya habang nagtatago sila sa isang sulok. "I already called a police and we need to survive hanggang sa makarating sila," sagot naman nito. "Boss, Nawawala iyong bata!" maya-maya ay dinig nilang sambit ng isang humahangos pa ngang lalaki. "Ano?! Hindi ba at sinabi ko na bantayan niyong mabuti?! Mga inutil! Hanapin niyo! Halugluhin niyo lahat ng sulok sa lugar na ito! Sigurado akong hindi makakalabas iyon dito," matigas na utos ng lalaking mukhang leader ng mga ito. "Don't be scared. I will protect you," sambit ng strangherong lalaki nang maramdaman ang panginginig sa takot ng dalagita. Hinawakan nito ang kamay niya at muli siyang hinila palabas sa pinagtataguan nila para maghanap ng daan palabas pero aksidenteng nakaapak siya ng marupok na kahoy at gumawa iyon ng ingay. "Nandito siya!" sigaw ng isang lalaking nakakita sa kanila. Napatili pa nga si Seah nang bigla na lamang magpaputok ng baril ang lalaki. Mabuti na lamang nga at mabilis ang reflexes ng kasama niya kaya naman nahila siya kaagad nito at hindi sila tinamaan ng bala. "Sira ulo ka ba! Huwag mo munang patayin iyan! Hindi na natin mapapakinabangan iyan kapag bangkay na lang!" saway naman dito ng isa pang lalaki. Nakagawa nilang makalabas sa madilim na gusaling iyon ngunit kung kailan namang malapit na sila sa malaki at mataas na gate ay saka naman sila na-corner ng mga ito. There are a total of seven goons around them at the moment kaya napakapit ng mahigpit si Seah sa lalaking kasama niya. And when they started to attack them, the guy did try his best to protect her. Pero kahit na magaling ito sa martial arts ay dehado pa rin ito dahil nga marami ang kalaban. Unti-unti nang nawawalan ng pag-asa si Seah hanggang sawakas ay dumating na nga ang mga pulis. Hindi niya na rin namalayan kung paanong nangyari iyon at nagulat na lamang siya ng marinig ang tinig ng isa sa mga pulis. "Sumuko na kayo dahil napapaligiran na namin kayo!" anito. Hindi niya alam kung paanong nangyaring nakapasok ang mga ito sa lugar na iyon ng di rin nila namamalayan. "Itaas niyo ang nga kamay niyo!" utos pang muli ng pulis. Nakahinga ng maluwag ang dalagita ng unti-unti ngang ibaba ng mga kidnappers ang hawak na kutsilyo at baril para itaas ang kamay. Akala niya ay talagang ligtas na sila kaya naman sobra-sobrang ang pagkagulat niya nang bigla na lamang sumugod palapit sa kaniya ang isa sa mga ito and before she could react ay naharang na ito ng lalaking kasama niya dahilan para ito ang masaksak. Ang sunod nga niyang narinig ay putok ng baril. The police shoot the guy who stab her saviour. "Oh my gosh! you are bleeding," she freaked out. Hindi niya alam kung ano ang gagawin, nataranta siya matapos makita ang umaagos na dugo mula sa tagiliran ng binata. "I-I won't die just because of this. D-don't worry," anito pa at saka pilit na ngumiti. "Help him!" sigaw pa ng dalagita at maya-maya nga lang ay may mga medics nang lumapit sa kanila dahil nabuksan na ang gate at naiposas na rin ang mga criminal. Buong akala niya ay tapos na talaga ang trahedyang iyon not until she heard another gunshot. She was shoot! And then everything went black. ---- Habol ni Seah ang paghinga nang bumangon siya at magising mula sa bangungot na iyon. It has been 12 years pero hanggang ngayon ay paulit-ulit pa rin niyang napapanaginipan ang pangyayaring iyon. And it's because malaki ang tinatanaw niyang utang na loob sa lalaking tumulong sa kaniya pero hindi man lang siya nakapagpasalamat. When she woke up in the hospital ay wala na ang lalaking iyon. Kinuha na raw ito ng mga magulong nito and transferred him sa ibang hospital. She doesn't even know his name, hindi rin malinaw sa kaniya ang itsura nito dahil nga madilim nang mga sandaling iyon at ang tanging natatandaan niya lang ay ang suot nitong kwintas na may kakaibang desenyo. It's a design or symbol na nabuo gamit ang mga initials na L.A.M. It's the weekends kaya walang pasok ngayon si Seah, she doesn't have any plans today too kaya balak niya sanang matulog maghapon kaya lang tila gusto niya na naman ipagpatuloy ang paghahanap niya sa strangherong lalaking iyon. It may sound weird para sa ibang tao but she really feels like she's in love with him. ---- Pagkatapos maligo at magbihis ay bumaba na si Seah para makakain ng breakfast. It's already ten o clock in the morning so she didn't expect to see her dad in the house. Kadalasan kasi ay busy pa rin ito sa business nila kahit weekends. "Good morning, Dad! Where is mom?" tanong niya matapos humalik sa pisngi nito. Kasalukuyan itong nagbabasa ng dyaryo sa may sala. "As usual, she went out for shopping with your sister." "I see. Anyway, have you eaten breakfast already?" "I had coffee for my breakfast. You know, I don't eat heavy foods in the morning. I may be old but I still want to maintain my figure," biro naman nito. "Yeah whatever you say, Dad." "Anyway, My dear---" "I don't want to talk about that, Dad. You call me sweetie, honey, my dear and everything everytime you want me to go in a blind date so please, don't ruin my day. It's not as if our company is struggling and we are about to go bankrupt." "But the Marquiz' son is indeed a good catch. He's good looking---" "It's a no, Dad. I---" Natigilan si Seah nang makita ang logo na nasa screen ng laptop sa harapan ng kaniyang ama."W-Whose company logo is that, Dad?" "You aren't familiar with this logo?" "Magtatanong ba ako if familiar sa akin, Dad?" "Marquiz," tipid na sagot naman nito. "Marquiz? That new clothing brand that is struggling? When did they change the logo?" "I think it's about a year now, since Leonard Marquiz' son took over the company. He made some changes and it really had a positive outcome. As i've heard, tumaas daw ang sales nila magmula noong si Liam na ang humawak." Saglit na natigilan si Seah, hindi siya maaaring magkamali. Ang logo na iyon ay katulad sa pendant ng kwintas na suot nang lalaking nagligtas sa kaniya noon. "Dad, are you trying to make me marry the owner of that clothing brand?" "Leonard really wants you to be his daughter in law but of course, I said it depends---" "I will marry him." "What? You haven't seen him yet. I mean---" "Dad, I am serious. Schedule the blind date now and I'll go." Determinadong sambit niya. Hindi niya na rin hinintay pang sumagot ang kaniyang ama dahil alam niya namang hindi siya bibiguin nito. Ni hindi niya na nga rin inalala ang gutom niya. Dali-dali siyang bumalik sa kaniyang silid para paghandaan ang pagkikita nila ng kaniyang knight in shining armour. She will make sure that he will fall in love with her at first sight. "Maybe this is a sign na kami talaga ang para sa isa't-isa," kinikilig pa ngang sambit ni Seah kapagkuwan.