รามิลเดินกลับมาที่รถ หลังจากลงลิฟต์ของโรงพยาบาลลงมา ก่อนจะขับรถออกไปเพื่อนำพายุไปยังร้านอาหารที่เขาบอกให้คนจองเอาไว้ให้แล้วเรียบร้อย
พายุเองก็ขับตามออกมาติดๆ แต่ก็ไม่ลืมที่จะเหลือคนของตัวเองยืนเฝ้าหน้าห้องของดาวเสาร์เอาไว้ เพราะคิดว่ารามิลคงจะต้องวางแผนอะไรเอาไว้อย่างแน่นอน
“ที่นี่สวยนะครับ บรรยากาศก็ดี”
“ครับ คุณน่าจะลองมาทำธุรกิจที่นี่ดูสักหน่อย เห็นว่าคุณก็สนิทกับมาเฟียคุมถิ่น” ลองหยั่งเชิง อยากรู้ว่ามันจะรู้เรื่องของตัวเองมากสักแค่ไหน
“ถ้าหมายถึงกวิน ใช่ครับ เราเป็นเพื่อนรักกัน แต่ต้องแยกกันเพราะไอ้วินต้องกลับมารับช่วงต่อของที่บ้าน”
“งั้นแสดงว่าตอนนี้คุณสองคนก็คงจะไม่ได้คุยกันสินะครับ”
“ครับ แต่ผมเองก็ว่าจะเข้าไปทักทายมันอยู่เหมือนกัน แต่พอดีบังเอิญเจอคุณที่นี่ซะก่อน”
“ว่าแต่คุณมาทำอะไรที่นี่”
“ตามหาคนครับ ผมมีคนที่อยากเจออยู่คนหนึ่ง ความจริงผมบังเอิญเจอเธอที่เกาะร้างเมื่อสองวั
