Gece bazen korkuyu temsil etse de bazen de insanı içine hapsedip korkularından uzaklaştırıyordu.
Saat gecenin üçüydü. Ahşap köprünün üzerinde yıldızların aydınlattığı gölü izlerken ruhum huzurla doluyordu. Gece kuşlarının sesleri bir kere kesilmiyordu. Gölün kenarında bulunan kurbağalar ara sıra seslerini çıkarıp onlara eşlik ettiklerinde burada oturma isteğim artıyordu. Yirmi gündür burada olmama rağmen içimdeki hüznü, sıkıntıyı hissetmiyordum. Burada sabah ezanına kadar otursam da en geç onda kalkıp kasabaya benzeyen köyü geziyordum. Çocukluğumdan beri Sakarya’da yaşamak istemiştim. Hep bir gün belki ailemle buraya gelirim diye umut etsem de bu zamana kadar bu isteğim gerçekleşmemişti.
Parmak uçlarımı buz gibi gölün içinde hareket ettirirken arkamda kalan anneannemin evinin ışığının s
