Love & Despair

"Alice!!!" Tumakbo kaagad ako dahil baka mapagalitan na naman ako ng associate dean. Eh feeling non mas mataas pa siya sa dean eh. "B-Bakit po Ms. Kristine?" Kinakabahan talaga ako dahil baka bulyawan niya ko dahil baka may nagawa akong mali. Patay. Silence Silence Silence Pumasok ang ilan sa mga professors. Oh my God baka tanggalin kami. Wala naman narereport na may offense na nagawa ang isa samin bakit ganito. Kinakabahan ako. Huhu. Silence Silence Silence "HAPPY BIRTHDAY!" All of them greeted me. What? Ano yung narinig ko bakit parang nabingi ako? Ano yun isa pa nga. "HAPPY BIRTHDAY!" "HAPPY BIRTHDAY!" "HAPPY BIRTHDAY!" Oh my God! September 10 ba ngayon? I forgot it's my birthday today. Dahil sa sobrang busy ko sa work at mga sidelines ko ayan pati birthday ko nakalimutan ko. Haysss... I smiled at them. "Maraming salamat! Akala ko may nagawa akong mali Ms. Kristine. I totally forgot my birthday kaya naman maraming salamat dahil naalala niyo pa din ako" I said teary eyed. "Ano ka ba paano ka namin makakalimutan eh you're the best!" Sigaw ni Professor Mickey yung bestfriend ko. "You're welcome Alice! I'm sorry ha I need to do that para masurprise ka hahaha." Ms. Kristine said "Oh magwish ka na dali!" Bibong sabi ni Professor Jasmine. Napakabibo talaga nito ehh. Akala mo highschool pa din. Pinikit ko ang mata ko and then I wished. Then blow. "Yeyyyy!" Sigaw nila. After that, we ate the foods they brought. Salo salo kami, nakakatuwa. After that, pumunta na ko sa next class ko. While walking, ang daming bumabati sakin na estudyante and co-professor. Then I finally reached the room of my next class. "Good morning class." I greeted them joyfully. "Happy birthday to you...happy birthday to you...happy birthday happy birthday...happy birthday to you!" "HAPPY BITHDAY MA'AM DYOSA!" "HAPPY BIRTHDAY MA'AM!" "HAPPY BIRTHDAY MA'AM!" "Thank you sa inyo!" I said. Pagkatapos non nagklase na  ako sa kanila. Then, I came out of the classroom and then I rode the elevator. Pagkabukas pa lang, ingay na kaagad ng mga tao sa paligid ang narinig ko. And then I saw Mickey. Nung nakita niya ko tumakbo siya sakin. "Alice san ka ba galing?" She asked. "Of course from my class. Ikaw anong ginagawa mo dito at bakit ang daming taong nagkukumpulan?" "Malalaman mo kaya tara na!" Kasabay ng paghatak niya sakin. Ano ba kasing meron doon? Nakisingit si Mickey sa mga estudyante pati sa mga professors. Sanay na talaga siya sumingit sa mga ganitong crowded places. With the help of Mickey, nasa gitna na kami at medyo naaaninag ko na mayroong sasakyan na Lamborghini na medyo pamilyar sakin. I crossed my fingers hoping na hindi siya ang nasa sasakyan na yan, na mali ang nasa isip ko. Tilian. Sigawan. Tulakan. Na- out of balance ako kaya natulak nila ko papunta sa unahan. Shocks. "Alice!!" I heard Mickey's yell. Kinakabahan na naman ako. Sa sobrang kaba ko natulak na talaga ko hanggang sa tapat ng Lamborghini. Binuksan ng bodyguard ang pintuan. Tumalikod ako sa sobrang kaba ko na baka siya nga yun.Mas lalong lumakas ang tilian ng mga tao. "Miss you're blocking my way." A familiar voice. Humarap ako ng dahan dahan at at nakita ko ulit siya...nakita ko ulit ang lalaking nagpatibok ng puso ko. Shocked. Shocked. Shocked. Shocked. "Clark..." Is it real?!!