บทที่ 17 แรงดีไม่มีตก

1461 Words

ฉันพยายามหลบเลี่ยงไม่ยอมสบตากับพี่คอปเตอร์ตอนเดินเข้ามาในผับพยายามเกาะกลุ่มเพื่อนๆไว้แน่น ไม่คิดว่าตัวเองจะซวยมาเจอพี่เขาที่นี่ โดนคาดโทษเอาไว้เยอะไม่รู้ว่าพี่เขาจะหาเรื่องอะไรฉันอีกหรือเปล่า สายตาพี่เขาดูไม่เป็นมิตรแค่เผลอสบตายังทำฉันขนลุกขนพอง เมื่อพี่ๆทุกคนมากันครบการดื่มมันก็เริ่มขึ้นเราสามคนตั้งใจจะไม่ดื่มแต่พอโดนพี่เขาคะยั้นคะยอมากขึ้น จากการจิบเบาๆเริ่มหนักหน่วงจนเบรคไม่อยู่ ต่างคนต่างหลุดโลกไม่เว้นแม้แต่อันดากับเมษา เราสามคนเริ่มรั่วเต้นไม่หยุดจนกระทั่งพี่ไนท์กี้กับพี่ดีเดย์โผล่หน้ามา เพื่อนฉันท่าจะแย่ส่วนฉันนั้นไม่ต้องพูดถึงโลกมันหมุนเองไปแทบไม่เป็น มือหนาของใครบางคนไม่รู้โอบรอบเอวบาง น้ำเสียงฟังดูคุ้นหูมากฉันพยายามรวบรวมสติเพ่งมองแต่ภาพมันพล่าเบลอไม่รู้ตัวเองอยู่ที่ไหน กว่าจะได้สติก็ร่อนอยู่บนตัวพี่คอปเตอร์ผลัดกันรุกและรับแรงดีไม่มีตก "อืม~~ปวดหัวตุบๆไม่น่าเลยเรามาอยู่นี่อีก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD