Ruthless Deception

Hinahabol ko siya, may hawak akong pistol sa kamay ko. Ngayon ay nasa gitna na kaming kalsada. Pero hindi na 'to masyadong nagagamit. Sobrang dilim na at isang ilaw lamang ang gumagana. Kaya nakita ko siya huminto at napalinga-linga sa paligid. Ngayon ay lumapit na ako sa harap niya. She already met the dead end. Kaya hindi na siya makakatakbo pa saakin. Kaagad siya umiyak at lumuhod pa sa harapan ko. "I'm sorry!" she cried. Tila namanhid na ako at wala na ako pakielam kung umiyak man siya ng dugo sa harapan ko. I'm already blinded by a rage. No one can stop me from doing this! "Sa tingin mo mababalik pa ba yung dati 'yang sorry mo?!" sigaw ko. Mas lalo siyang umiyak at hawak niya ang buong mukha niya. Hindi niya maintindihan ang nararamdaman ko ngayon! Hindi! Sinira niya lang naman yung matagal ko ng pangarap! I caught her having s*x with my boyfriend. Nung nakita ko sila no'n, doon na ako namanhid. Syempre masakit saakin 'yon, lalo na nagp-plano na kami ng boyfriend ko patungkol sa kasal. Pero itong babae na ito ay nakuha pa landiin yung boyfriend ko! Kaya iniwan na ako sa ere dahil sakaniya. "I-I'm sorry... Just let me go..." she begged. Tinutok ko na sa harapan niya yung baril na hawak. Kaya mas lalo nag-ingay yung iyak niya. Joshua is my first love and my first kiss! But this b***h stole my boyfriend. "Iniwan niya ako dahil sa'yo!" sigaw ko. Tinatadtad ko na ng message si Joshua, pero hindi niya na ako sinasagot. Nawala nalang siya saakin sa isang iglap. "Sobrang sakit ng ginawa niyo saakin!" Gusto ko ilabas yung hinanakit ko. Pero patuloy pa rin siya umiiyak. "Palagi ko tinatanong sarili ko tuwing gabi kung ano pa ba kulang saakin? Ano ba ang wala ko na meron ka? f**k! Alam mo ba kung gaano 'yon kasakit?!" I bawled. "I'm sorry..." Aniya. Umangat ang tingin niya. Magulo na ang buhok niya at puro luha na ang mukha niya. "M-Minahal ko na rin kasi si Joshua... We love each other." Napapikit ako habang pinapakinggan ang mga sinasabi niya. Parang yung salita niya ay isang karayom na patuloy lang sa pagtusok sa puso ko. "That's bullshit!" Bulyaw ko sakaniya. "P-Please... Ibaba mo na 'yang baril, Gwen." she sniffled. Pero para akong bingi. Hindi ko siya sinunod. Basta nalang nagdilim yung paningin ko, parang may sumapi na demonyo sa katawan ko. "Go to hell, Chloe." giit ko. Everything was fast. Nahugot ko na pala yung gatilyo at ngayon ay duguan na siya sa harapan ko. I shot her in her head. Doon ko napagtanto na napatay ko siya. Kaya mabilis ko binitawan yung baril. Nanlaki mata ko, parang ngayon lang ako bumalik sa reyalidad. Mabilis ako lumapit sakaniya at hinawakan siya. Pero wala ng pulso. Binitawan ko siya at napa-tingin ako sa kamay ko. My hand is covered by her blood. Doon na nagsimula mag-situluan ang mga luha ko. "Gwen." someone called. Napapitlag ako nung may tumawag saakin sa likod. Nanlaki mata ko na si Damon 'yon at walang ekspresyon ang mukha niya habang nakapa-mulsa sa pantalon niya. Parang sanay na siya makakita na patay na tao. "I-I didn't meant it..." Tumulo yung luha ko. Kaya napaluhod ako. Nakita ko siya na naglakad sa gawi ko at nakatayo lang siya sa harapan ko. Napatitig ulit ako sa kamay ko, hindi 'to bangungot― may napatay nga ako. "H-Help me, Damon." Pagmamakaawa ko. Umangat ang tingin ko sakaniya. "Of course... I'll help you. But in one condition." "What is it?" "Join in my mafia. I will teach you everything and I will teach you how to turn off your humanity." Napalunok ako. Aware naman ako sa buhay ni Damon, kahit 17 years old palang siya ay isa na siyang Mafia Boss. I let out a deep breath. "O-Okay..." "Good." Tinulungan niya ako tumayo at sa huling sandali at napatitig ako sa katawan ni Chloe na duguan sa gitnang kalsada. She's my first victim.