เกิดใหม่ทั้งที.....ต้องมีสามีให้ได้สินะ

ตอนที่ 13 ชายหนุ่มและปิ่นหยก (3)

“นั่นไง มันเป็นผีร้ายจริง ๆ ด้วย วิญญาณสกปรกจงออกจากร่างคุณหนูลี่ผู้น่าสงสารบัดเดี๋ยวนี้” นอกจากจะเอาน้ำสาด ยังเอาควันธูปที่เพิ่งจุดรมไปรอบ ๆ ห้อง ชายหนุ่มเต้นรำวนกลิ่น รมควัน พรมน้ำมนต์ใส่ร่างของลี่หมิงหงส์อย่างบรรเทิงเริงรมย์ ยิ่งเห็นหญิงสาวกรีดร้องโวยวาย เขายิ่งเต้นหนัก บทสวดมนต์แบบธิเบธถูกท่องภานาออกมาไม่ขาดสายจนกลายเป็นภาพที่น่าสยดสยองของเจ้าบ้านและคนงานที่เข้ามามุงดูพิธีประหลาดด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“” อีตาบ้า ออกไปๆๆ” ลี่ลู่เสียนเกือบจะสำลักควันตายเธอไอหลายรอบจนแสบคอ น้ำหูน้ำตาไหลเต็มใบหน้าไปหมด

คุณหนู!! หนาวมั้ยคะ” หนิงเหอฝ่าฝูงชนเข้าไปกอดร่างของหมิงหงส์เอาไว้แน่นเพื่อกำบังน้ำไม่ให้โดนร่างคุณหนูของตัวเอง

“หนาวมาก ไล่มันไปทีหนิงเหอ”

“ไม่ได้ค่ะ เขาเป็นคนที่นายท่านจ้างมา”

“ฮ้ะ!” เมื่อได้ยินหนิงเหอบอกว่าพ่อของตนจ้างผู้ชายประหลาดนี่มาเธอก็ฉุนกึก พลังความโกรธหรือจะสู้พลังของสิ่งเหนือธรรมชาติได้ หากทำให้ลี่ลู่เสียนไม่พอใจมันผู้นั้นก็เตรียมรับชะตากรรมได้เลย ลี่ลู่เสียนกำลังโกรธหนักจึงไม่สะทกสะท้านต่อความหนาวและควันไฟอีกต่อไป เธอสะบัดผ้าห่มออกจนหนิงเหอกระเด็นตกเตียงไปด้วย

“นี่นายเป็นใคร” ลี่ลู่เสียนผู้ไม่ยอมใครหน้าไหนทั้งนั้นลุกขึ้นประจันหน้าของผู้ชายแปลกหน้าแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน ยิ่งตาแดงก่ำจากควันธูปยิ่งทำให้ดวงตาเธอน่ากลัวมากทีเดียว

“อะ...เอ่อ....คนทรง” ชายคนนั้นตอบหน้าตาเฉย ลู่เสียนผู้ไม่เชื่อเรื่องงมงายดึงขันใส่น้ำของชายคนนั้นออกมาแล้วสาดกลับไปที่ชายคนดังเกล่าวจนหมดขันสร้างความตกตะลึงงึนงันให้กับคนในบ้านที่เห็นเหตุการณ์เป็นอย่างยิ่ง

“นี่!! ทำอะไรของเจ้าเนี้ย” เขาโวยวายพร้อมร่างที่สั่นเทาจนแทบคุมไม่อยู่ ตั้งแต่เป็นคนทรงมีแต่คนเคารพกราบไหว้ ไม่เคยมีใครมาทำกริยาเช่นนี้กับเขามาก่อน ชายหนุ่มกัดฟันกรอดด้วยความโมโห

“เป็นบ้าอะไรมาสาดน้ำใส่คนอื่น โดนกลับบ้างแล้วเป็นไงล่ะ ฉันกรี๊ดเพราะหนาวไม่ได้กรี๊ดเพราะเป็นบ้า” ลี่ลู่เสียนโยนขันทองแดงลงกับพื้นแล้วหันไปมองหน้าลี่ชีอันที่กำลังตกใจแบบสุดขีด

“พ่อทำแบบนี้ อยากให้หนูป่วยหนักกว่าเดิมหรือยังไง”

“ไม่เลยลูก พ่อไม่ได้ต้องการทำแบบนั้น ลูกไม่เห็นเหรอว่าอาการลูกผิดปกติ พ่อก็แค่...อยากให้ลูกหายดี”

“หมิงหงส์คือลูกสาวพ่อ จะเปลี่ยนไปแค่ไหนก็คือลูกพ่อแน่ไม่มีเปลี่ยนแปลง พ่อแค่รับการเปลี่ยนนิสัยของลูกไม่ได้นั่นก็เท่ากับพ่อไม่ได้รักหมิงหงส์คนนี้ด้วยใจจริง!!” ลู่เสียนตำหนิบิดา

“มะ ไม่ใช่แบบนั้นนะหมิงหงส์”

“หนูแค่ไม่ยอมให้พ่อบงการ มีความคิดเป็นของตัวเอง หนูเปลี่ยนไปแต่พ่อรับไม่ได้เพราะอยากให้หนูยอมพ่อ

เหมือนเดิม แบบนี้หรือคือความรักที่พ่อมอบให้ลูก จริงเหรอ!”

ทุกประโยคที่ออกมาจากปากของหมิงหงส์เหมือนกับมีดที่ปักลงในหัวใจของลี่ชีอัน

“อีกอย่างหนูไม่ได้ถูกผีสิงแน่นอน เพราะถ้าเป็นจริงล่ะก็ หนูจะบีบคออีตาคนนี้เป็นคนแรกเลย” ลู่เสียนโมโห

หนัก เธอเดินไปหาหนิงเหอที่เป็นคนเดียวที่ปกป้องเธอพร้อมยื่นมือออกไปให้หนิงเหอจับ หญิงสาวลุกขึ้นตามแรงกระชากของอีกฝ่าย

“เอาคนคนนี้ออกไปจากห้องหนู หนูจะไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้อหนิงเหอ” ลี่หมิงหงส์สั่งพ่อตัวเองอย่างไม่มีความเคารพแม้แต่น้อย

“หมิงหงส์!” ลี่ชีอันตะคอกกลับ

“หนูเป็นลูกสาวของพ่อ เป็นเด็กดีมาตลอดไม่เคยสร้างปัญหาอะไรให้พ่อ พ่อทำไมทำกับหนูแบบนี้ นี่ไม่ใช่แค่ดูถูกหนูที่เอาหมอผีมาจัดการหนู ทำไมไม่หาว่าเกิดจากอะไรที่หนูมีร่างกายบอบบางแบบนี้ ไม่ใช่เพราะต้องตามใจพ่อมาตลอดหลายปีที่ผ่านมาหรืออย่างไรคะ?” ลี่ลู่เสียนพูดด้วยสีหน้าไม่ยอมทน คนอย่างปู่ทวดเห็นลูกสาวอ่อนข้อเลยคิดจะบังคับขู่เข็ญ หากรุ่นอาม่าไม่ทำลายกำแพงนี้ลง รุ่นหลานเหลนโหลนก็คงต้องรับชะตากรรมคลุมถุงชนไม่มีวันจบสิ้นแน่

“หมิงหงส์” คำพูดนั้นเสียดแทงหัวใจแห้งเหี่ยวของชีอันจนแทบกระอักเลือดออกมา เขาพร่ำบอกตัวเองเสมอว่าดูแลลูสาวได้ไม่ดีเท่าภรรยา ยิ่งหมิงหงส์เอ่ยออกมาเองเช่นนี้เขายิ่งไม่กล้าสู้หน้าลูกสาว ที่ผ่านมาหมิงหงส์ทำหน้าที่ลูกสาวได้เป็นอย่างดีไม่มีขาดตกบกพร่อง เป็นคนสมานฉันต์พี่น้องเป็นอย่างดี เรียนก็ดี งานบ้านการเรือนก็เป็นเลิศ ทำไมเขาถึงคิดกับลูกได้แบบนี้นะ หมิงหงส์ดีขนาดนี้เรากลับคิดว่าลูกเป็นบ้าไปเสียได้!!

“หนูเป็นลูกสาวที่พ่อภูมิใจใช่เหรือเปล่าคะ แค่เรื่องอาการป่วยหนูก็สาหัสพอแล้ว มาเจอพ่อคิดว่าหนูผีเข้าอีกหนูรู้สึกว่ามันไม่เป็นธรรมเอาเสียเลย” เมื่อเล่นบทดุดันก็ต้องตบด้วยบทดราม่าเคล้าน้ำตาสินะจะได้ปิดจ๊อบกับคุณปู่ทวดได้ ลี่ ลู่เสียนคิดมาเป็นอย่างดีเสแสร้งเอามือปิดใบหน้าทำเป็นสะอึกสะอื้นตัวสั่น

“หมิงหงส์ใจเย็น” หมิงชิงพี่สาวที่ปกๆ ใจแข็ง ๆ กับน้อง..ครานี่ยังเห็นใจเดินมาปลอบ

“เข้าใจแล้ว คราวนี้เป็นความผิดพ่อเอง” ชีอันคอตกรู้สึกสำนึกผิดอย่างจริงจัง เขาเดินไปหาคนทรงพรางมอบถงเงินให้แล้ว เรียกให้คนรับใช้มาพาชายคนนั้นออกจากห้องไปโดยเร็ว ลีชีอันไม่กล้าสบตาลูกสาวเลยแสร้งหันไปทางอื่นแทน

------

โอ๊ยยย น้อ พ่อก็นึกว่าลูกโดนผีเข้า 55555 !!!