บทที่ 7
2078 Words
หลังจากที่ฟรานเซสโก้ได้พาสองแม่ลูกไปเที่ยวสวนสนุกเขากับแพรววนิตต่างไม่มองหน้ากัน จะคุยกันก็แค่เรื่องงานเท่านั้น
“แพรว มันเกิดอะไรขึ้นระหว่างแกกับเจ้านาย ห๊ะ ตอนนี้ท่าทางเจ้านายหงุดหงิด โมโหง่าย ฉันเข้าไปเสนองานอะไรไม่ถูกใจเจ้านายเลยสักอย่าง ซึ่งก่อนหน้านี้ยังดีๆอยู่ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่บอกฉันมาสิ”
พิมตอนนี้รู้สึกเครียดมาก ยื่นโปรเจคอะไรไปเจ้านายก็บอกให้กลับมาแก้ นี่เธอแก้จนเธอไม่รู้จะแก้ส่วนไหนแล้ว สาเหตุมันต้องมาจากเพื่อนของเธอแน่ๆ นางทำท่าทางไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย ดูสิกินข้าวได้เฉย
“ก็ไม่นิ เจ้านายเขาก็ดูท่าทางปกติ ไม่เห็นจะบ่นอะไรฉันเลย”
แพรววนิตพูดไปอย่างนั้น จริงๆ แล้วเขาพยายามหลบหน้าเธอต่างหากเลยไม่ได้เจอเหตุการณ์เหมือนเพื่อน
“อะไรเธอไม่เจอแรงเหวี่ยงอะไรเลยเหรอ ทั้งๆ ที่เธอเป็นเลขาของเขาเนี่ยนะ”
“อือ ก็ไม่เจออะไรเลย ก็ปกติจริงๆ แกอาจจะคิดงานไม่ตรงใจเขาหรือเปล่า เจ้านายเลยเหวี่ยงแบบนั้น”
“ค๊า เขาเป็นกันทั้งบริษัท มีแต่เธอเท่านั้นที่ไม่รู้ ยัยแพรวฉันถามจริงๆ นะ เจ้านายเขาจีบแกใช่ไหม”
“เปล๊า! แกเอาอะไรมาพูด เขาแค่เอ็นดูน้องพลอยเฉยๆ ไม่ได้มายุ่งอะไรกับฉันเลย”
“เห้อ...เออๆ ไม่มีก็ไม่มี แล้วเย็นนี้แกเตรียมชุดสำหรับงานเลี้ยงต้อนรับ คุณฟรานเซสโก้หรือยัง”
“ไม่อ๊ะ !! ไม่ได้เตรียมฉันจะไม่ไป เพราะห่วงน้องพลอยฉันไม่อยากพาลูกไปงานด้วยเกรงใจเจ้าของงานเขา เดี๋ยวจะไม่สนุกแกไปเถอะ”
“เฮ้ย!!! ได้ไง แกเป็นเลขาของเขาแกต้องมีหน้าที่ดูแลสิ ไม่ได้เดี๋ยววันนี้ฉันให้แม่ไปรับน้องพลอยไปอยู่บ้านเอง เสร็จงานแล้วแกก็ไปรับน้องพลอย อย่า!!! หยุดพูด และทำตามที่ฉันบอก ส่วนชุดฉันกะแล้วว่าแกต้องไม่เตรียมฉันเตรียมไว้ให้แล้ว”
“ไม่เอา!! เกรงใจแม่กับพ่อของแกมาดูแลน้องพลอยอีก ไม่เอา ไม่ไป”
“ยัยแพรว พ่อแม่ฉันเขาก็รักแกเหมือนลูกเขาเห็นน้องพลอยตั้งแต่เด็กเขาก็รักเป็นหลาน แกจะมาเกรงใจอะไร ไม่ต้อง เอาตามนี้ฉันจะโทรบอกแม่แล้ว”
พิมชนกชี้ไปที่เธอให้หยุดพูด จากนั้นก็จัดการบอกให้แม่ไปรับน้องพลอยที่โรงเรียน แพรววนิตจริงๆแล้วเธอไม่อยากจะเจอเขาจึงพยายามเลี่ยงไม่พบปะหรือพูดคุยเธอถึงไม่อยากจะไปร่วมงานในค่ำคืนนี้
ส่วนทางฟรานเซสโก้รู้สึกหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่วันนั้นวันที่เธอบอกให้เขาลืมและอย่าเริ่มความสัมพันธ์นั้น ด้วยความหยิ่งและทะนงตัวว่าคนอย่างเขามีผู้หญิงมากมายที่ต้องการจะมายืนเคียงข้างเขาจะมั่วไปสนใจแพรววนิตทำไม เขาจับปากกาหมุนไปหมุนมาเขาจะเป็นแบบนี้ตลอดหากต้องใช้ความคิดอะไรเยอะๆ
มาร์คที่เดินเข้ามาภายในห้องก็เจอเจ้านายที่หน้าตาเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ ช่วงนี้คงจะอยู่ในวัยที่ฮอร์โมนกำลังเปลี่ยนแปลงเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย จนเป็นที่กล่าวขวัญของพนักงานทั้งบริษัท ถึงความเหวี่ยงและวีนของเจ้านายสุดหล่อที่มีนิสัยไม่เหมือนกับหน้าตา
“ผมเตรียมชุดให้แล้วนะครับสำหรับงานเลี้ยงเย็นนี้ คุณฟรานต้องการอะไรอีกไหมครับ”
ฟรานเซสโก้หมุนเก้าอี้หันไปทางมาร์คแล้วมอง เขาไม่เคยคิดที่จะทำสิ่งนี้มาก่อนในชีวิตทแต่วันนี้เขาต้องการแสดงให้ผู้หญิงคนนั้นได้เห็นว่าเขาก็มีผู้หญิงอื่นอีกเยอะแยะมากมาย
“มาร์คนายโทรไปหาโมเดลลิ่งจัดการหาดาราที่ดังที่สุดและสวยที่สุดมาให้ฉันคืนนี้ ฉันจะพาเขาไปงานเลี้ยงที่จะเกิดขึ้น”
“ห๊ะ!!! อะไรนะครับ ให้ผมหาดารามาให้คุณฟรานควงไปงานในค่ำคืนนี้ เดี๋ยวนะครับมันเกิดอะไรขึ้น”
“ทำไม นายจะสงสัยอะไรมาร์ค ฉันสั่งนายแค่ทำตามแค่นี้มันยากนักเหรอ ไม่ต้องถามหาเหตุผลแค่นายไปจัดการมาก็พอ ที่เหลือฉันจะคุยกับเขาเอง”
มาร์คได้ฟังคำสั่งที่แปลก คุณฟรานไม่เคยใช้บริการในเรื่องแบบนี้เลยส่วนเรื่องผู้หญิงส่วนใหญ่ก็มีเขามาหาคุณฟรานเองแค่ปรายตามองผู้หญิงก็ตามไปขึ้นเตียงแล้วแต่นี้คือให้เขาจัดการหาผู้หญิงสำหรับควงไปงาน มาร์คคิดๆ อะไรเนี่ยมันเกิดอะไรขึ้น ก็เห็นท่าทางมีความสุขอยู่เลยหลังจากกลับไปเที่ยวแล้วดันกลายมาเป็นแบบนี้ได้ไง
มาร์คที่เดินออกจากห้องมาเจอคนที่เป็นต้นเหตุของเรื่องพวกนี้แน่ๆ
“สวัสดีครับคุณแพรว”
“อ้าว !!! คุณมาร์ค มานานแล้วเหรอคะ”
“ครับ มาได้สักพักแล้ว นี่ก็ได้รับคำสั่งสายฟ้าแลบให้ไปจัดการงานด่วน เดี๋ยวผมแวะมาคุยด้วยนะครับไปจัดการธุระให้คนในห้องโน่นก่อนครับ”
“คิก คิก ค่ะ ไปเถอะคะ เดี๋ยวเจอแรงเหวี่ยงเหมือนคนอื่นๆ อีกค่ะ อย่างนี้แหละช่วงฮอร์โมนสวิง”
ฟรานเซสโก้ที่เดินออกมาจากห้องหูก็ดันไปได้ยินสิ่งที่เลขาของเขาพูด ก็รู้สึกโมโหน้อยใจที่เธอบังอาจมาว่าเขา
“มาร์คเรื่องที่ให้จัดการ เสร็จแล้วหรือไงถึงได้มายืนนินทาฉัน”
แพรววนิตที่หันหน้าไปเจอเขาที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตู เธอไม่เจอเขามากี่วันแล้ว ดูสายตาที่เขามองเลยข้ามเธอไปคุยกับคุณมาร์คภายในใจเธอรู้สึกแปลกๆ มันรู้สึกเศร้าๆ
“คร๊าบ ครับ!!! เดี๋ยวจะจัดการให้เดี๋ยวนี้ครับ”
สักพักมาร์คก็หันหลังกลับมาพูดกับแพรววนิตให้คนที่ขี้เหวี่ยงได้ยิน
“วันนี้คุณแพรวไม่มีหนุ่มคนไหนควงใช่ไหมครับ เย็นนี้ผมจองตัวคุณแพรวแล้วนะครับ”
มาร์คที่แอบหมั่นไส้เจ้านายที่ชอบเก๊กหล่อทำเป็นไม่สน ดูสิว่าได้ยินแล้วจะเป็นไง
มาร์คเหลือบไปเห็นสายตาของคุณฟรานดูท่าทางไม่พอใจอย่างมาก ไม่สนแต่หวงเอากับเขาสิคนเรา
“ไปรีบไปจัดการถ้าเย็นนี้ไม่ได้เรื่องฉันจะหักเงินนายทั้งเดือนมาร์ค”
“อ้าว!!! ทำไมใจร้ายแบบนี้ครับ หล่อก็หล่อ รวยก็รวย ยังจะมางก กับลูกน้องอีก”
พูดเสร็จมาร์คก็วิ่งหนีออกไป ทิ้งให้แพรววนิตยืนอมยิ้มกับความขี้เล่นของคุณมาร์ค
“จะยิ้มอีกนานไหม ถ้ายิ้มเสร็จแล้วก็กลับไปทำงาน”
แพรววนิตหุบยิ้มทันที คนบ้าชอบหาเรื่องคนอื่นเขาไปทั่ว
“ค่ะ ก็ดีเหมือนกัน ถ้าอยู่แถวนี้เดี๋ยวจะต้องโดนหมาบ้ากัดแน่ๆ”
ฟรานเซสโก้หันขวับไปมองแพรววนิต ที่ส่งยิ้มมาให้เอาอีกแล้วเขาจะไม่ใจอ่อนกับรอยยิ้มแบบนี้อีกแล้วเขารู้สึกเสียหน้า เสียความรู้สึกไปเยอะ
ฟรานเซสโก้ได้แต่ส่งสายตาดุๆ กลับไปให้ เขาไม่ได้เห็นหน้าแพรววนิตกี่วันแล้ว แต่มันรู้สึกดีถึงแม้จะโกรธเลขาของตัวเองอยู่ก็ตาม
กระทั่งช่วงเย็นงานเลี้ยงที่ถูกจัดขึ้นในห้องประชุมขนาดใหญ่เป็นงานเลี้ยงเปิดตัวบริษัทในไทยและเป็นงานเลี้ยงขอบคุณผู้ถือหุ้นส่วน
แพรววนิตวันนี้เธอรู้สึกประหม่ากับชุดราตรีที่เพื่อนเธอจัดหามาให้ มันเปิดเผยให้เห็นหน้าอกที่อวบอิ่มชุดมันช่างเน้นสัดส่วนของเธอเหลือเกิน ดูด้านข้างที่ผ่าลึกจนเห็นต้นขาเรียวยาว ใครๆ ก็บอกว่าถ้าเธอยังได้แต่งงานจะส่งเธอเข้าประกวดนางงาม หุ่นและรูปร่างของเธอสาวสวยที่โสดยังต้องอิจฉา
“แกไปเอาชุดนี้มาจากไหน ฉันขอเปลี่ยนกับแกเหอะ มันโป๊ไปไหมแกยัยพิม”
พิมหันหน้ามาพูดกับเพื่อน ทำท่าทางวิตกกังวลกับชุดที่เธอให้ใส่
“โป๊ เปอ อะไรใครๆ เขาก็ใส่กัน หุ่นแบบเธอจะต้องกลัวอะไรยัยแพรว ดูสิใครจะไปคิดว่าหุ่นของคุณแม่ลูกหนึ่ง วันนี้จะต้องทำให้ผู้ชายเลียวหลังมาให้ได้นะ สวยๆให้ผู้ชายมันเสียดายเล่น”
“พูดแบบนี้แสดงว่าณุมางานนี้ด้วยเหรอ”
“ใช่ เห็นว่ามีรายชื่อเซเลบภรรยาใหม่ของอดีตสามีเธอมาด้วยคิดเหรอว่านางจะไม่เอานายณุมาเย้ยแกหรือไง”
แพรรวนิตรู้สึกไม่โอเคที่ต้องมาเจอกับพิษณุและหทัยชนกลูกสาวมหาเศรษฐีเจ้าของบริษัทที่อดีตสามีเธอทำงานด้วยจนเกิดความสัมพันธ์ที่มันโหดร้ายกับเธอ
“ฉันไม่อยากจะเจอ แกก็รู้ฉันยังไม่อยากจะปะทะอะไรทั้งนั้น”
“แพรวแกจะหนีต่อไปแบบนี้ไม่ได้ นายณุมันก็มีชีวิตใหม่ของมันไปแล้ว แกควรจะเปิดโอกาสให้ตัวเองบ้าง เรื่องที่มันเกิดขึ้นไม่ใช่เป็นตัวแกแต่เป็นเพราะความมักมากไม่รู้จักพอของณุต่างหาก”
แพรววนิตไม่รู้จะพูดยังไง มันก็จริงอย่างที่ยัยพิมพูดเรื่องมันเกิดจากณุไม่รู้จักยับยั่งชั่งใจเอง มันเลยกลายเป็นเรื่องบานปลายไปมากมายจนจบด้วยชีวิตครอบครัวต้องแตกแยก
กระทั่งถึงงานในช่วงค่ำแขกเริ่มมาเยอะแยะมากมายร่วมถึงเหล่าบรรดาพนักงานในฝ่ายต่างๆ มารวมตัวต้อนรับเจ้านายอย่างเป็นทางการ
แพรววนิตยืนคู่อยู่กับมาร์คและคุณมนัส ช่วงที่ทุกคนรอเจ้านายสุดหล่อมาถึงงาน จนกระทั่งรถหรูได้มาจอดตรงด้านหน้าของงานเลี้ยง
มาร์คที่อยากจะรู้ว่าคนที่เขาจัดหามาให้จะถูกใจหรือเปล่าซึ่งเขาค้นหาข้อมูลแล้วว่าคนนี้กำลังฮอตและดังมากในตอนนี้
ดาวหทัยดารานางแบบชื่อดังที่วันนี้เธอรู้สึกตื่นเต้นมากที่มีโอกาสได้ควงหนุ่มนักธุรกิจชื่อดัง รวยแถมหล่อมากๆ ซึ่งทันทีที่รู้จากผู้จัดการเธอก็จัดการตกปากรับคำทันที งานนี้มีแต่ได้กับได้ ได้ทั้งเงินที่มีตัวเลขหลายหลัก และได้ควงคนหล่อที่สาวๆต้องรู้สึกอิจฉา
แพรววนิตเห็นเขาลงมาจากรถพร้อมกับดารานางแบบดัง เธอก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเขาหล่อรวย สาวๆ ย่อมต้องการเป็นข่าวด้วยอยู่แล้ว
บรรดานักข่าวช่างภาพต่างกรู่ไปถ่ายรูปและขอสัมภาษณ์ เจ้าของบริษัทที่วันนี้ควงนางเอกดังมาด้วย
ฟรานเซสโก้รู้สึกอึดอัดและรำคาญเขาไม่ชอบการเป็นข่าวและการถูกสัมภาษณ์แต่นี้อะไร เขาคิดผิดใช่ไหมที่เขาดันใช้วิธีนี้ในการประชดแพรววนิตและดูที่ผิดคาดคือเธอไม่มีท่าทีทุกร้อนอะไร ซึ่งต่างจากเขาที่รู้สึกอิจฉาลูกน้องคนสนิทที่ยืนคู่กับแพรววนิต ทันทีที่เห็นชุดที่เธอสวมใส่ มันช่างสวย สวยมากมันเน้นสัดส่วนรูปร่างเปิดเผยให้เห็นหน้าอกและผิวที่ไม่ถึงกับขาวแต่มันเรียบเนียนมากๆ
“คุณผมจ้างคุณมาควงเฉยๆ แต่นี้คุณไปเอานักข่าวมาทำไหมเยอะแยะ คุณดาวหทัย ถ้าคุณจะสัมภาษณ์ก็สัมภาษณ์ไปคนเดียวนะครับ เพราะจริงๆ เราสองคนไม่เคยจะรู้จักกันด้วยซ้ำ”
“อ้าว!! คุณฟรานเซสโก้ค่ะ จะมาทิ้งฉันแบบนี้ไม่ได้นะคะฉันเป็นดารานางแบบชื่อดัง คุณจะมาทำเหมือนฉันเป็นผู้หญิงข้างถนนไม่ได้นะคุณฟรานเซสโก้”
ฟรานเซสโก้ได้ยินก็หันหน้ามาตอบกลับนางเอกชื่อดังอย่างไม่แคร์
“แล้วแต่นะครับ จะกลับเลยก็ได้ยังไงคุณก็ได้ค่าจ้างไปแล้ว จะไม่ตามผมเข้าไปข้างในก็ได้”
พูดเสร็จฟรานเซสโก้ก็เดินเข้าไปยังภายในงานทิ้งให้นางแบบชื่อดังรู้สึกเสียหน้าไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทำกับเธอแบบนี้มาก่อนในชีวิตถ้าไม่ติดว่าเงินค่าจ้างมันเยอะมากหยิ่งและปากเสียที่สุดผู้ชายอะไร
- Writer
