“เรื่องเตรียมของไปออกบูธงานของจังหวัดเรียบร้อยดีไหมลุงบัติ” เสียงห้าวถามขึ้น แต่ไม่มองหน้าชายวัยห้าสิบเศษ
“ครับคุณเข้ม วันเปิดงานวันแรก ท่านปลัดจังหวัดกำชับมาว่าให้คุณเข้มไปร่วมงานให้ได้นะครับ เห็นว่ามีผู้หลักผู้ใหญ่จากจังหวัดใกล้เคียงกับในกรมมากันเยอะ”
“ก็คงต้องไปถึงไม่ค่อยชอบเท่าไหร่” นายหนุ่มตอบเสียงเนือยๆ “แล้วอีกเรื่องล่ะ ตระเตรียมจัดแจงกันหรือยัง”
คราวนี้ลุงสมบัติทำหน้าเอ๋อ หันมามองหน้าพันแสงอย่างงงๆ เรื่องที่เดินคุยกันมาจากออฟฟิศก็มีแค่เรื่องงานประจำจังหวัด แล้วนายหนุ่มพูดถึงเรื่องอะไรอีก
พันแสงนิ่วหน้า งงไม่น้อยกว่าผู้สูงวัย
โรมรันขมวดคิ้ว ตวัดตาคมดุมองหน้าผู้ช่วยสูงวัย ซึ่งช่วยงานไร่พฤกษ์พนามาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ของเขา สมบัติไม่ได้มีหน้าที่หนักอะไรในไร่นี้ เพราะนายหนุ่มอยากให้ท่านได้พัก ช่วยดูงานเล็กๆ น้อยๆ เพราะเขาเห็นสมบัติเป็นเสมือนญาติผู้ใหญ่มากกว่าคนงาน ชายสูงวัยจึงมาช่วย
