ประนอมมองตาขวาง ร่ำๆ จะสวนกลับ แต่ถูกพุดแก้วดึงแขนไว้ เพราะรู้ว่าทั้งสองถูกคาดโทษจากคุณเข้มอยู่...
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เดี๋ยวพุดกับพี่น้อมทำกันเอง พี่เดือนตักกับข้าวให้คนอื่นๆ เถอะจ้ะ”
เพิ่งกลับมาไร่วันแรก พุดแก้วไม่อยากมีปัญหากับใคร แม้จะได้ยินกิตติศัพท์ของแสงเดือนมาบ้าง สาวน้อยยิ้มบางๆ ให้สาวรุ่นพี่ ดึงประนอมให้ปลีกตัวออกไปทางด้านข้างซึ่งเป็นโรงครัวประกอบอาหาร แต่แสงเดือนก็อุทานชื่อหนุ่มเจ้าของไร่ขึ้นมา
“คุณเข้ม”
พุดแก้วหันไปมอง พบว่าเขามองมาที่เธอพอดี แก้มใสพลันร้อนผะผ่าว รีบดึงแขนประนอมไปโรงครัวทันที
แสงเดือนรีบจัดหาสำรับกับข้าวยกไปวางให้ชายหนุ่มที่ตนหมายปอง
“วันนี้มีต้มยำไก่บ้านใบมะขามอ่อน เดือนทำเอง อร่อยมากเลยล่ะ คุณเข้มลองชิมดูนะจ๊ะ”
พันแสงทำเสียงจุปากอย่างชอบใจ ส่วนผู้เป็นนายฟังเฉยๆ หยิบจานเปล่ามาวางตรงหน้าเพื่อเตรียมตักข้าว
โรมรันชอบที่จะกินข้าวในโรงอาหารร่วมกับคนอื่นๆ
