Game of Love

Kabanata 2

"Good Morning."

Nanatiling nakapikit ang mata ko habang yung diwa ko'y gising na. Kaya naman narinig ko ang isang taong bumanggit ng salitang Good Morning.. Pinipilit kong buksan ang aking mga mata. Nung luminaw na ay-halos magtago ako sa kumot na nasa tabi ko. It was Dane! He's here inside my room. Gosh!

"Good morning again, Mia.." he repeated.

Napa-upo ako bigla. Medyo sumakit nga ang ulo ko kasi bigla akong upo. Para biglang nag-BANG yung mga nerves ko. Umakyat bigla ang dugo sa utak ko.

"Heck! W-What are you doing here, Dane?" I asked. I covered my mouth kasi hindi pa ako nakakapag-toothbrush.

Nakita ko siyang napatawa bigla. Kumamot pa nga 'to sa kaniyang batok eh. Pa-cute!

"You forgot? We have a meeting with Marco?" he remind.

Napahawak ako sa sintido ko. "Gosh! I forgot. Wait lang, diyan ka lang-I'll going to prepare myself..." I answered.

Tumawa ito ng kaunti at tumango. Tsaka ako humarurot sa shower room. Kaya pala naka-uniform na agad siya. Eh ang aga pa naman? Yun pala may meeting kami. Bakit ko naman nakalimutan oh! Why so dumb, Mia? Mabilis akong nag-ayos at agad na lumabas ng kwarto.

"Oh!" he expressed. "Ang bilis mo naman!" aniya.

Kinunutan ko siya ng noo. I wore my uniform for today. Anong problema? It took me 20 minutes to prepare myself.

I raised my eyebrows. "W-What? Diba may lakad tayo ngayon?! Lets go! Baka nag-aantay na si Marco doon.."

He laugh again. "Bakit ka na nagmamadali? You haven't eat your breakfast yet tapos gusto mo na agad umalis?" sagot niya.

Huminga ako ng malalim. "Okay lang ba kay Marco na mag-antay? Baka mainip 'yon."

Hindi agad siya nakasagot sa akin bagkus ay tinitigan niya lang ako ng meaningful. Grabe! Baka matunaw ako Dane!

"Siguro... Gusto mo 'yung Marco 'no?" he teased.

Agad nanlaki yung mata ko. What the fudge! M-Marco? Di ko pa nga nakikita 'yon eh. I immediately shook my head.

"Sira ka ba! Syempre may lakad tayo nakakahiya na pag-antayin mo yung tao. Atsaka hindi no! Hindi ko pa nga nakikilala 'yon eh." sagot ko.

"Pero ako pinag-aantay mo?" hirit niya pa.

Bumuntong hininga ako at napakamot sa ulo. "Ang gulo mo. Ewan ko sayo. Tara na!"

Patuloy akong iniis ni Dane pero umalis na din agad kami. Nasalubong pa nga kami nila mom, dad, ate and Mike sa sala. Sabi ni mommy kumain daw muna kami, but I declined it. Sabi ko may meeting na importante ako ngayon eh. Isa pa, inaantay kami ni Marco sa isang restaurant, duon nalang ako kakain. Buong biyahe hindi kami nagkibuan. Manigas siya.

"He's here." untag ni Dane sa katahimikan.

Nakita ko ang isang estudyante sa loob ng La Café na kaparehas ng uniform ni Dane. I bet he's Marco. Inihinto ni Dane ang kaniyang sasakyan at sabay kaming bumaba. Syempre sabay kaming pumasok pero walang pansinan.

"Oh! You guys are here... Good morning Mr. President." ani 'to kay Dane, saka ako binalingan ng tingin. "And you too... Ms?"

Inilahad niya ang kamay kay Dane na sinunggaban naman ng hawak ni Dane. Pagkatapos ay saakin naman-gulat na gulat nga ako ng makita ko ang itsura niya. He was so-so handsome! Iba 'to. Pero bigla nalang may nag-pop sa isipan ko. He's kinda familiar?

I reached his hand. "I-I'm Mia.." I answered. Naintriga ako kaya naitanong ko. "U-Uh! Have we met before? You kinda familiar?"

"Oh! You Ms. Mia. U-Uh! You look familiar too. I think we've already met yesterday in the classroom? Ikaw ata yung nakataa-" baling nito saakin. I couldn't let him finish those words. Okay! I already know who is he. The stoic guy!

"Okay, let's have a seat first before we start our discussion.." pormal na pormal kong sabi para maiba ang ihip ng hangin. Then I saw Dane raise his brows but I kept on smiling. While that badass stoic guy keeps on smirking.

Agad kaming naupo ni Dane. Bale nakapwesto kami sa may transparent glass ng Café tapos ang katabi ko si Dane, of course. Katapat naman nito si Marco.

"Okay na kayo? So we are here para doon sa plan mo Marco." simula ni Dane. Di ko maiwasan na hindi kiligin sa tono ni Dane. It's like he is jealous. But Dane is right. We are here for his plan. Not to flirt.

"Uh! Sorry, Marco. Well, I'm not here to offend you or what pero hindi ba masyadong maaga ang sports fest for the month of June? Why won't we try Cook fest?" I suggest.

I saw both of them nods. It is the first time I saw that guy shift his mood to a serious one. Not bad!

"That is just a plan. But If Mia didn't like it, well, we can drop it. But Cook fest will cost a lot of money and nasa first month pa lang. We don't have funds or collections yet. Possible pang mag-abono tayo." he pointed.

Habang nagsasalita siya ay tahimik lang ako. Oo, amaze na amaze ako sa pagsasalita niya at pag-e-explain niya. Para kasing once in a blue moon 'di ba? At oo nga. I admit! He's handsome. Pero mas gwapo my Dane ko. Napatango ako. He has a point. Medyo sabog ang utak ko sa nangyayaring palitan ng idea.

Until Dane spoke. "Okay, since I already heard both of your insights. Bakit hindi nalang club or organizations na lang para tipid diba? Everyone can join! I'll sign it as mandatory para walang mapag-iiwanan since we are all officers. I'll assign each one of us to lead the clubs and orgs."

Napatango kami ni Marco. Iba talaga si Dane. Our discussion went well. We both sign the project. And we enjoyed our breakfasts.

***

"Hoy!"

"Anak ng—Cas naman!" I was so shocked. Bigla kasing sumusulpot tong bruhang 'to! Ano, palitaw lang?

"Kanina kapa tulala teh? Wala na yung dalawang boylet na katabi mo oh! Ikaw nalang mag-isa!" She confronted me.

Nanlaki yung mata ko. Seryoso? Hala! Napalingon ako nang magkabilaan. Hala oo nga! Wala nang bakas nang Dane at Marco ang katabi ko. Bwesit yung dalawang yon ah! Leche.

"Hay nako! Hali ka na nga! Bwesit yung dalawang 'yon. Pasok na tayo!"

Nagsimula na kaming maglakad at habang naglalakad kami halos lahat ng boys napapatitig sakin at halos lahat sila nag-gigreet ng Good Morning sakin. Pansin ko lang ha? Pero bakit si Dane at Marco lang ang hindi nakakasalo ng aura ko. What happened?! Are they gays?

***

"Good morning, class."

Dumating na si ma'am at sabay-sabay naming siyang gri-neet ang kaso naka-upo kami. Napaliyad ako patagilid para kunin yung notebook at book ko para masimulan na ang lesson nang mapatingin ako sa katabi ko. Si Marco?! Tulog na naman?! Hindi ba siya natutulog sa bahay nila?! Hahampasin ko sana sya para magising! Pero nasalo niya yung kamay ko. Sayang!

"Stop bothering me, Avila!"

Sinabi niya habang naka-yuko padin sa desk. "But—"

"Don't worry. Hindi ako papagalitan niyan. So don't bother me!"

I remain quiet for a second then humarap na sa harapan. "Bahala ka! Papagalitan ka din sa ginagawa mong yan." I murmured.

"Class I'm done with your records. I already checked some essays I gave you yesterday. And the highest scores go to..."

Halos napa-crossed fingers na ako na pa-cross para matawag ako. I have to be the highest or else wala akong mukhang ihaharap sa campus. My golly!

"...Congratulations to Ms. Avila—Mr. Aquino. "

Nanlaki ang mata ko at napatayo ako sa sobrang gulat. Lahat halos sila ay napatingin sa akin. Gosh! This is the first time na may naka-pantay sa galing ko sa pagsulat. Humarap ako kay Marco.

"No... This can't be true. Not you, Mr. Aquino!"