Şimal'den
"Hoşçakal" diyerek koşmaya başladım. Koşarken cebimden mendil çıkarıp kan akan yere bastırdım. Kan kaybından ölmek istemezdim.
"Karıma dokunanın ellerini kırarım" dedi manyak kocam. Yani eski kocam.
"Göksal" diye bağırınca kaşlarım çatıldı dönüp arkama baktım. Göz göze gelince durdum. Bedenimi onun tarafına çevirdim. Nedense peşimden gelen yoktu. Bide kovalamıyorlardı yani aman ne güzel. Bizim gözlerimiz kenetli iken asker üniformalı bir adam gelip polislerle konuşmaya başladı. Rütbeler den anlamazdım ama Alphan serbest kalınca rütbesinin hiçte düşük olmadığına karar verdim. Bu rütbeli askeri nasıl ikna etmiş olabilir? Ve ben neden hala burda dikilmiş bekliyorum?
Alphan bana doğru yürümeye başlayınca yutkundum. Tek kaşım havalanıp, arada çatılıyordu.
"Evina min (aşkım) eğer
