Bütün gece tepedeki ağacın altında oturdu Dilda ile Ciwan. Başını sevdiği adamın göğsüne koymuş öylece duruyordu genç kadın. Bir ömür kalmak istediği yer burasıydı Dilda'nın...
Çalan telefonunu çıkarıp baktı Ciwan. "Efendim baba," diye cevapladı. "Tamam," dedi. "Geliyorum," deyip kapattığında Dilda'nın saçlarına bir öpücük kondurup, "Gitmem gerek güzel gözlüm," dedi Ciwan...
"Tamam," deyip doğruldu Dilda yerinden. Ciwan'a bakıp, "Kendine dikkat et, iyice dinlenmeden başlama işlere, olur mu? Biliyorum sana bunu yapan kişinin bunları söylemesi saçma ama ben gerçekten çok pişmanım. Sen affetsen bile ben affetmeyeceğim kendimi söz veriyorum Ciwan. Bundan sonra sana dert olmayacağım. Ne zaman istersen gelip alabilirsin Cihan'ı, sen haklıydın, oğlunu senden uzak tutmaya hakkım yok," dediğinde
