Zaten hep bir şeyin değerini kaybettiğinizde anlarsınız... Eğer kaybetmişseniz ve arkasından üzülmüyorsanız o kişi zaten sizin için değersizdir... Ama şunu söylemeliyim ki kaybetmek şu hayatta yaşadığım en acı duyguydu... Annemi kaybedeli çok bir sene olmadı ve ben onun ardından çok zor toparlandım... İkinci bir çöküşü de bana Ilgaz yarattı... Evet annemi geri getiremeyeceğim bunu çok iyi biliyorum fakat Ilgaz hala hayatta. Onu burnumun dibindeyken kaybettim ve hala bir şansım var... Onu geri kazanacağım. Bunu yapmak zorundayım çünkü ben onda annemi gördüm...
Oturma odasında boş boş oturuyordum ve telefonumla oynuyordum. Ilgaz'ın koşarak merdivenlerden inmesi ile irkildim ve ona döndüm. Üzerinde havlu vardı ve yüzü gülüyordu.
" Ne bu hal? " diye sordum merakla ve yanıma yaklaştı.
" Yüzm
