ตกดึกที่มันดึกจริงๆ เพราะทวีปตรงข้ามประเทศไทยที่เธออยู่ มันคือกลางวัน
เรรันต์นอนเกลือกกลิ้งไปมาอยู่กลางฟูกเริ่มจะเคลิ้มหลับ แต่แล้ว เสียงโทรศัพท์ดังขัดเธอให้ตาสว่างขึ้นมาอีกครั้ง
....หน้าจอเผยชื่อคนเดียวกันกับที่เธอรอคอย
( เฮ้ ..)
เสียงปลายสายดูสดชื่น ในขณะที่เรรันต์เริ่มหงอยเต็มที ผุดขึ้นเปลี่ยนจากท่านอนมาเป็นท่านั่ง ก่อนจะกรอกเสียงตอบกลับไป
“พี่คิม..”
( ไหงเสียงเป็นงั้นล่ะคะ หนูง่วงเหรอ )
“ง่วงสิ ก็พี่เล่นโทรมาซะป่านนี้ นี่มันดึกแล้วนะคะ”
เธอบอกทำหน้าบู้บี้ใส่โทรศัพท์ ถึงปลายสายจะไม่เห็น แต่น้ำเสียงแบบนี้ก็พอจะเดาออก คิมหันต์จึงเป็นฝ่ายรู้สึกผิดเต็มๆ
( เฮ้อ...ก็คนมันยุ่งนี่นา )
“อ้างๆๆ พี่คิมติดสาวหนึบแหง”
( เฮ้ย! ใช่ที่ไหน แก่แดดใหญ่แล้วนะเรา )
“ไม่ได้แก่แดดค่ะ มันเรื่องจริงใช่มั้ย?”
( อย่ามาทำเป็นรู้ดี ติดสงติดสาวที่ไหนกันเล่า ชีวิตมีแต่เรียนกับเรียนเบื่อจะตายอยู่
