Nazlı'nın anlatımıyla
Kısa bir sessizlik oldu. Kimse bir yorum yapmıyordu. Nejat ile bakışıyorduk. Tek kaşını kaldırmış, ellerini cebine sokmuştu.
" Sormadığıma emin misin güzelim ? " Piç gülümsemesiyle bana bakıyordu. Nazan ve annem aynı anda konuştular.
" Ne güzelimi kızz ? Ne diyor bu oğlan ? "
" Ayyy, abla ohaaa ! Bu taş, sana ' güzelimm ' dediii ! "
Annem Nazan'ın sözleriyle bir hışımla ona döndü. " Kız sus ! Alt yazı geçme millete ! Herkes duydu zaten ! " Bakışlarını tekrar bana ve Nejat'a çevirdi. Açıklamamız için bekliyordu .
" Asiye Hanım, ben Nazlı'yı seviyorum. Bunu Kurtuluş'a da söyledim. Duygularımın da arkasındayım. Kızınız da adı gibi nazlanmayı bırakırsa inşallah .. "
Söyledikleri, itiraf ettikleri.. Öyle değerliydi ki benim için... " Yaaaağğğğğğ Salaaaaagggkkkk " di
