Part ภาคิน
^^ผมเดินออกมาจากห้องทำงานมายังโต๊ะของเพื่อนๆผม แต่พอมาถึ่งผมก็ไม่เห็นเกรซแฟนของผมอยู่ที่โต๊ะ ผมเลยเดินไปนั่งที่ของผม ผมกับเกรซเราคบกันมาตั้งแต่เรียนปีหนึ่งจนตอนนี้ปีสามแล้ว ช่วงแรกๆเราก็รักกันดี แต่ตอนนี้เหมือนเกรซเขาจะแปลกๆไป อ๋อ!! ผมลืมบอก ที่บ้านผมเป็นมาเฟีย แต่ถึงจะเป็นมาเฟียแต่เราก็ทำงานถูกต้องตามกฎหมาย ไม่มีเรื่องที่ผิดกฎหมายเข้ามาเกี่ยวข้อง ส่วนตัวผมก็ได้มาเปิดผับที่นี่ซึ่งมีไอ้พีเป้นหุ้นส่วนของผม จะเรียกว่าผับก็ไม่ได้เพราะมันน่าจะเป็นคลับซะส่วนใหญ่ เพราะด้านในมีการเปิดบ่อนการพนันด้วย ^^
“ไอ้พี เกรซล่ะ” ผมถามไอ้พีเพื่อนสนิทของผม “เห็นบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำหน่ะ” ไอ้พีพูดจบก็กินเหล้าต่อ ผมหันหลังจะเดินไปดูเกรซก็ดันเจอมือถือของใครบางคนทำตกไว้ ก่อนที่ผมจะหยิบขึ้นมาดู “ไอ้พีนี่มือถือใครว่ะมึง” “ไม่รู้ดิว่ะ”
^^เห้ยมึงจะรู้ได้ไงว่ะ ก็มึงยังไม่หันมาดูเลยนิไอ้เพื่อนเวร ผมเดินออกมาแล้วมุ่งตรงไปที่ห้องน้ำ แต่ไม่พบเกรซ ผมเลยเดินออกมาที่ห้องทำงาน ก่อนที่จะหยิบมือถือที่ผมเจอมาดู พบว่าไม่มีพาสเวิร์ดซะด้วย คนบ้าอะไรไม่ตั้งพาสเวิร์ดหน้าจอว่ะ ผมกดเข้าไปในรูปภาพเพื่อจะดูว่าใครคือเจ้าของมือถือ แต่ผมดันพบภาพที่ทำให้ผมพูดไม่ออก มันเป็นภาพของเกรซกับไอ้เอ็มยืนจูบกันอยู่หน้าห้องน้ำ แล้วทำไมเมื่อกี้ผมไปแล้วไม่เจอว่ะ น้ำตาผมเริ่มจะคลอเบ้า ก็บอกแล้วว่าผมรักเกรซมาก ผมเลื่อนไปเรื่อยจนพบคลิปที่ไอ้เอ็มกับเกรซกำลังนัวเนียกันในรถของผม จนผมเลื่อนมาเจอรูปของใครบางคน ซึ่งน่าจะเป็นเจ้าของมือถือ และเธอก็คือนน้องสาวของไอ้พีนั่นเอง ^^!!! “ไอ้บอลเข้ามาหาฉันหน่อย ” ผมกดโทรศัทพ์โทรหาลูกน้องคนสนิทของผม “มีอะไรครับนาย”
“ช่วยไปตามหายัยเกรซกับไอ้เอ็มมาให้ฉันหน่อย” คนอย่างผมต่อให้รักกันมากแค่ไหนแต่ถ้ามันทำให้ผมเจ็บผมก็ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น ผมสั่งลูกน้องเสร็จผมก็รีบเดินออกมาที่โต๊ะที่ไอ้พีมันนั่งอยู่ “ไอ้กิต น้องมึงกลับยังว่ะ” ผมเดินมาถามไอ้เพื่อนตัวดีที่ตอนนี้มีสาวๆนั่งอยู่ในตักสองคน “อ๋อ พึ่งเดินออกไปเมื่อกี้เอง” ไอ้พีพูดจบผมรีบเดินออกมาที่โรงจอดรถ ยัยนั่นยังอยู่จริงๆด้วยแอ่ะ ผมเดินเข้าไปจับแขนเธอแล้วลากเธอมาในห้องนอนของผมที่มีไว้เวลาที่ผมขี้เกียจขับรถกลับบ้านหรือคอนโด “โอ๊ย อะไรเนี้ย ปล่อยน่ะเว้ย” ยัยนั่นส่งเสียงเอะอะโวยวาย ก่อนที่จะสะบัดแขนออกจากมือของผม
“นี่นาย ทำบ้าอะไรของนายเนี้ย” ยัยนั่นตะคอกใส่ผม “นี่ยัยเตี้ย นี่ใช่มือถือของเธอหรือเปล่า” ผมหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้เธอดู
“ใช่ มันไปอยู่กับนายได้ยัง เอาคืนมาน่ะ” ยัยนั่นทำท่าจะแย่งมือถือไป แต่ผมไว้กว่าผมเอามือถือของเธอชูไว้เหนือหัว คนอะไรเตี้ยอย่างกะเด็กอนุบาล
“นี่ยัยเตี้ย ฉันจะให้ก็ต่อเมื่อเธอบอกฉันมาว่าเธอไปได้คลิปนี้มากจากไหน” “คลิปอะไรของนายย่ะ” ยัยเตี้ยทำสีหน้าแบบงงเหมือนไม่รู้ไม่ชี้ น่าหมั่นไส้ “ก็คลิปนี้ไง” ผมเปิดคลิปที่ผมเห็นให้ยัยเตี้ยนี้ดู “เอ่ออ จะไปรู้ไม่ล่ะ มันมาได้ไงเนี้ยวู้” ยัยนั่นหันหน้าหนีผมก่อนที่จะเดินไปที่ประตู “เดี๋ยว นี่เธอจะไปไหนไม่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาติ” ผมดึงเธอไว้ ก๊อกๆๆ ( เสียงเค๊าะประตู )
“นายครับ นำตัวมาแล้วครับ” เสียงลูกน้องของผมมาเค๊าะประตู “เออ เดี๋ยวกูออกไปเครียเอง” พูดจบผมก็เดินออกไป “นี่นาย เดี๋ยวดิ แล้วฉันอ่ะ นี่นายภาคิน เห้ยไอ้บ้า ไอ้คนโรคจิต ” ยัยเตี้ยตะโกนตามหลังผมมา
"นี่พวกแกจับฉันมาทำไม ฉันเป็นแฟนกับเจ้านายแกน่ะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ " เสียงเกรซดังออกมาจากในห้องประชุมของผม “คุณเป็นใครไม่สำคัญหรอกเกรซ” ผมเข้าไปในห้อง เมื่อเธอเห็นผม เธอก็รีบทำสีหน้าน่าสงสารทันที “คินค่ะ ช่วยเกรซด้วย ลูกน้องของคุณจับเกรซมาอ่ะ” เธอรีบเดินเข้ามากอดแขนผมอย่างที่เธอเคยทำ พรางเอาหน้าของเธอมาถูที่แขนผม "คุณมีเรื่องจะสารภาพกับผมหรือเปล่าเกรซ " ผมสะบัดแขนออก จนเกรซเธอทำหน้าเหว๋อทันที
“เอ่อออ เกรซไปทำอะไรให้คุณค่ะคิน” เธอตอบผมอย่างลังเล ^^ผมเคยคิดน่ะ ว่าถ้าหากเราสองคนเรียนจบ ผมจะไปขอเธอแต่งงานทันที และนี่ก็ยังเหลืออีกแค่ปีเดียว แต่ดันมาเกิดเรื่องนี้เสียก่อน ถามว่าผมเจ็บไม่??? เจ็บดิครับก็เธอคือผู้หญิงคนแรกของผม ถึงแม้คุณแม่ของผมท่านจะไม่ชอบเธอก็ตาม^^ “คุณกับไอ้เอ็มรวมหัวกันหลอกผมมานานเท่าไหร่แล้ว” เกรซสีหน้าเปลี่ยนไปทันที “เอ่อคือเกรซ เกรซ...” “ตอบมาดิว่ะ” ผมเดินเข้าไปกระชากแขนเธอก่อนที่จะผลักเธอลงไปกับพื้น “คือว่า.. ภาคินค่ะ คือเกรซอธิบายได้นะคะ เกรซไม่ได้เต็มใจให้เขาเลย เอ็มเขาหลอกเกรซอ่ะค่ะภาคิน”
“หลอกงั้นหรอ แล้วนี่อะไร” ผมเปิดคลิปที่ยัยเตี้ยถ่ายไว้ให้เธอดู “นี่คุณเอาคลิปนี่มาจากไหนค่ะ ใครเอามาให้คุณดูอ่ะ” “ผมจะได้คลิปนี้มาจากไหนมันไม่สำคัญหรอก เพราะนี่มันคือสิ่งที่ยืนยันว่าคุณสวมเขาบนหัวให้ผมไง” ผมพูดจาเสียงดัง แล้วเดินออกมาจากห้องก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้องนอนของผมที่มีน้องสาวของไอ้กิตอยู่ในห้อง เอาจริงๆนะครับ ผมกับไอ้พีและน้องๆของมันเราก็รู้จักกันมาตั้งแต่ไอ้พีมันขึ้น ม.ปลายแล้ว แต่ไม่ยักจะรู้ว่าพวกเขามีน้องสาวคนเล็กด้วยแอ่ะ ผมเดินเข้าไปก็เห็นยัยเตี้ยนอนหลับอยู่ที่โซฟา ผมเดินเข้าไปใกล้เธอก่อน ยัยนี่ก็น่ารักเหมือนกันน่ะเนี้ย ผมเรียกเธอก่อนที่จะเดินมานั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้าม
“นี่ยัยเตี้ยตื่น จะกลับมั้ยเนี้ยบ้านหน่ะ” ยัยนั่นตื่นมาทำท่างัวเงีย ก่อนที่จะลุกขึ้นนั่ง “นี่นายให้ฉันกลับได้แล้วหรอ ขอบคุณน่ะ” สกายเธอลุกขึ้นก่อนที่จะเดินออกไปที่ประตู เธอเดินเซไปเซมาด้วยฤทธิ์แอลกอฮอร์ ก่อนที่จะเซจนหัวไปชนกับกอบประตู
“นี่เธอ เมาแล้วก็ไปนอนเถอะ จะมาทะเลาะกับประตูห้องทำไมเนี้ย” ผมเดินเข้าดึงแขนยัยเตี้ยแล้วพามานั่งที่โซฟา
“ฉันนอนที่นี่ไม่ได้หรอก เดี๋ยวเฮียฉันรู้ เดี๋ยวนายก็งานเข้าหรอก” ยัยนั่นลุกแล้วทำท่าจะเดินไปอีกครั้ง ผมดึงมือเธอไว้ก่อนเธอจะล้มมานั่งบนตักผม ทำให้หน้าของผมกับสกายใกล้กันนิดเดียว ผมได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ ^^ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก^^ เสียงหัวใจของใครบางคนเต้นจนสัมผัสได้