Chapter 24
Flor
Maghahatingabi na, at malakas pa rin ang buhos ng ulan. Parang ayaw huminto ng langit sa pagbubuhos ng ulan sabay sa dagundong ng kulog na paminsan-minsan ay nagpapakaba sa dibdib ko.
Katatapos ko lang maglatag ng banig sa sala. Nilagyan ko ng unan at kumot, at kahit na anong gawin ko, ayaw kong tumingin sa likuran ko, kung saan naroon si Norwin, nakatayo lang at nakasandal sa poste ng hagdanan, nakahalukipkip, at nakangiti na naman na parang may alam na hindi ko alam.
“Diyan ka matutulog,” sabi ko, diretso ang tono habang inaayos ang kumot. “Maayos ‘yan, malambot pa ‘yong banig, bago pa ‘yan.”
Narinig kong humalakhak siya nang mahina. “Dito talaga ako?”
“Bakit? May reklamo?”
“Wala naman,” sagot niya, sabay lakad papalapit sa akin. “Pero medyo malamig kasi, Flor. Bak
