Soner'in arabasının gidiş sesini duymuştuk. Alp, bir anda kollarımdan tutup ayağa kaldırdı. "Sikeyim." dedi nefeslenerek. Saçlarını karıştırıp odada volta atmaya başlayınca ellerimi önümde birleştirdim. Bir şey yapmamız gerekiyordu.
"Bekle burada." diyerek kapıyı açtı. Benim konuşmama bile izin vermeden odadan çıkınca kalbimin hızlı atışını kulaklarımda duyuyor gibiydim. "Alp!" diye bağırdım gelmediğinde. Ses vermedi.
Ve her şey bir anda gelişti.
Odanın içine giren alevlerle kalakaldım. Geriye doğru gitmeye çalıştım ama tökezleyerek yere düştüm. Bizim az önce oturduğumuz kapının arkasındaki minder tutuştu, hemen yanındaki küçük kanepeye sıçradığında camlara koştum. O kadar hızlı büyüyordu ve kapının girişi bir anda öyle alevlenmişti ki çıkmam imkansızdı.
"ALP!" diye bağırdım son gücüml
