When I Found You (When Series #3)

Chapter 9

Note: Matured content.

AFTER READING Hanna's wedding invitation via email, Laarni has decided to talk to her on the next day. Maybe because she's been very busy these past few weeks and her best friends would miss her absence.

Gusto niya lang din pawiin ang galit na nararamdaman ni Hanna at ipaintindi kung bakit hindi niya nagawang magparamdam nitong mga nakaraan. At dahil nakausap niya na rin naman si Sabrina ay sapat na sa kaniya ang mga sinabi rito para ipaintindi ang side niya. And if they would know about her illness, she is pretty sure that they will understand it.

She dialled Hanna's number and it would take fifthteen seconds before it was answered. And when he heard Hanna's voice from the phone, she just stood up and took a deep breath.

"Laarni, napatawag ka?" Iyon agad ang ibinungad nito sa kaniya. At pakiramdam niya'y matindi talaga ang galit na nararamdaman nito.

But she still used to remain calm. "Nabasa ko na ang invitation," aniya. At doo'y narinig niya ang pagkaluskos mula sa kabilang linya. Halatang may ginagawa si Hanna at mukhang naka-istorbo siya. A second after, Hanna just got shouted so she was shocked. And apparently she heard something that would make her confused. "Hanna? What happened?"

"O, my gosh! I have to end this call, Laarni!"

"But, wait--" At tuluyan nang ibinaba ni Hanna ang linya habang nagtataka pa rin siya sa biglaang pagsigaw nito mula sa kabilang linya. Pakiramdam niya'y binalewala lamang ni Hanna ang effort niya para makausap ito.

Out of her curiosity, Hanna is in almost danger. Dahil muntikan nang mabangga ang sinasakyan nilang kotse ni Andrei ng humaharurot na truck. Pakiramdam ni Hanna ay katapusan na nila, mabuti na lamang at mabilis na naipihit pa-side ni Andrei ang kotse.

Few days came and one day before the wedding, they have the chance to be together because they will going to attend on Hanna's bridal shower. Ayaw nga sanang um-attend ni Laarni dahil pakiramdam niya'y matindi ang galit sa kaniya ni Hanna at baka makaramdam lang siya ng anxiety roon kapag nagkataon.

But before she came on the venue, she unexpectedly received a call from Hanna.

And maybe, all of her mind thoughts will begin to end.

"Hey, Laarni, pupunta ka ba?"

And she felt guilty upon hearing Hanna called her real name. Pakiramdam niya talaga ay parang may mali. Dahil hindi naman ito mostly gano'n. So, she was acted like a kid on the words that came out in her mouth. "Bakit ganiyan ang pag-approach mo? Of course, pupunta ako. At saka, Laarni ba talaga ang tawag mo sa akin? O baka naman napipilitan ka lang na kausapin ako?" wika niya. Bahala na kung paano tatanggapin ni Hanna ang sinabi niya.

Doon niya narinig ang mahinang pagtawa ni Hanna. "You're acting like a kid, Laarni. Of course, I got mad at you. Pero hindi naman kita kayang tiisin, e. And besides, hindi mo naman alam ang nangyayari sa buhay ko twenty four seven kaya 'wag ka nang mag-emote riyan at pumunta ka na, brat!" And she started to smile. Kahit real talk ang sinabi nito sa kaniya. Aaminin niyang gano'n talaga ang tabas ng dila ni Hanna at mas dumoble pa 'yon nang mabuntis ito. At muntikan na niyang makalimutan na nagdadalang tao pala si Hanna kung kaya't sadyang mabilis itong mairita kumpara sa nakasanayan niya.

So she did understand her best friend instead of making an argue to it. "Okay, ito na nga at nagbibihis na ako. Hindi naman ako p'wedeng mawala, 'no. At isa pa, 'wag ka nang magalit sa akin, ang dami ko na ngang problema, dadagdag ka pa," may tonong pagbibiro na sabi niya kahit ang totoo'y patong-patong na ang kaniyang problema.

Narinig niya ang simpleng pagtawa ni Hanna at kahit hindi sila magkasama ay na-i-imagine niya ang pag-irap nito kasabay nang pagtaas ng kilay. "Gaga! O, siya, see you, brat!"

-

Long sleeve knitted dress ang isinuot niya para matakpan ang ilang pasa na nasa kaniyang katawan. At nagpahid din siya ng makapal na blush on at lipstick kahit alam niyang hindi talaga iyon bagay sa skin complexion niya. Kapag maputi kasi ay kusa na lang mamumula ang cheek bones lalo na kapag tumapat sa initan. Pero dahil kulang siya sa dugo ay malabong mangyari 'yon. Kaya no choice siya kundi ang gumamit ng artificial way. At para kahit papaano'y malabanan niya ang mabilis na pagkalat ng cancer ay nagbaon siya ng moringa juice na sinadya pa niyang bilihin online, nabasa kasi niyang epektibo iyong panlaban sa cancer. Maybe, it will serve as a temporary treatment before she proceed to have a chemo.

She arrived at the venue on exact time. Pero bago pa man siya makapasok sa loob ng venue ay naisipan niyang mag-iwan ng mensahe para kay Dave. Just to update him in every actions she did. Malay niya ay dito na lang siya biglang mawalan ng buhay, kaya at least, kahit saan siya magpunta ay mahahanap siya ni Dave.

Naabutan niyang naroon na rin si Sabrina at ang iba pang circle of friends ni Hanna. Naroon na rin ang soon to be bride na si Hanna habang nakaupo sa may upuan na nasa center. At doo'y nagawa nilang magbeso-besong tatlo na parang wala man lang nangyaring galitan o tampuhan.

"Hi, Laarni, you look stunning! Pero bakit parang mas pumayat ka?" pagbungad iyon sa kaniya ni Jasmine. Naalala niyang okay na pala sila nito no'ng wedding nina Sabrina at Topher.

"Ah, I'm on diet," pagpapalusot niya. Saka naman niya naramdaman ang pagsiko sa kaniya ni Hanna.

"Gaga, uso pa ba 'yon sa'yo? E, wala ka ngang kabilbil-bilbil, e," wika ni Hanna na imbes na ma-offend siya ay tinanggap niya na lang as a compliment. Petite lang naman kasi talaga ang katawan niya simula pagkabata.

Nagsimula na ang bridal party at nagkaroon ng games at ang nakatokang emcee ay si Tita Shine. "Bring me a pair of shoes!" wika pa nito at saktong tanging sina Laarni at Sabrina lamang ang nakasuot ng doll shoes sa kanila. Kaya naman paunahan ang dalawa na mahubad ang kanilang sapatos.

Pero bago pa man tuluyang mahubad ni Laarni ang pares ng kaniyang sapatos ay nakaramdam naman siya ng matinding hilo dahilan para ma-out of balance siya at naging center of attraction ang mabilis niyang pagtumba.

"Laarni.." Narinig niyang sambit ni Hanna at lalapit na rin sana ito sa kaniya at maging si Sabrina.

Pero mabuti na lamang at agad siyang natulungan tumayo ng katabi niyang si Jasmine. "Thank you, Jasmine," wika niya rito.

At ilang sandali pa ay narinig niya ang pangalan ni Sabrina bilang panalo sa bring me game. Pero para sa kaniya ay okay lang dahil mas mahalaga pa rin ang kalusugan.

Saka hinanap ng kaniyang mata sa shoulder bag ang moringa juice para inumin. Luckily ay walang kahit sinong nakapansin nang inumin niya 'yon dahil abala na ang lahat para sa next game.

Hanggang sa magbigayan na ng gifts at magbigay ng short message para kay Hanna. Hanggang sa subukin nila ang loyalty ni Hanna para kay Andrei.

"Seriously, hindi ka na ba talaga na-a-attract sa ibang boys?" tanong iyon ni Mikaella na isa sa circle of friends ni Hanna no'ng elementary.

"Of course, hindi na. For me, he is the most handsome guy in the universe!" kinikilig na wika pa ni Hanna.

"But you can have a one more fling before the wedding, do you wanna take this opportunity?" tanong ni Madison na close friend ni Jasmine. And that question became the center of attention.

"Ahm, if I would choose, I better choose to stay home and wait for my wedding day. That's it," sagot ni Hanna.

"Wow! Nagbago ka na talaga, my unica hija!" masayang wika ni Tita Shine.

After the bridal shower, ay hindi na nagawang makapag-usap ng tatlong mag-best friend, dahil na rin kailangan nilang maghanda para sa wedding.

In the middle of the night, Laarni regardless to surprise with Dave. Dave offered her to drive home even if it was drunk. Without knowing of Laarni, ay galing si Dave sa groom shower ni Andrei at sumaglit lang siya roon kasi gusto niya pa rin maihatid ng safe si Laarni.

"Hindi ka na sana sumunod pa rito, Dave para lang maihatid ako pauwi, dahil p'wede naman akong mag-commute, e. Isa pa ay nakainom ka." She said after riding on a chevrolet car.

"It's my pleasure, my loves, kaunti lang naman ang nainom ko." Saka ito seryosong tumingin sa daan. Habang siya'y napapangiti. Pero ilang sandali pa ay nagbukas ito ng usapan. "So, how's the bridal party for Hanna?"

"It's fun," tipid na aniya at natahimik naman si Dave, siguro'y nakuntento na ito sa isinagot niya. At sa puntong iyon ay bumalik sa kaniyang isipan ang senaryong pagbagsak niya kanina. Na kung sana ay ayaw niyang makarating iyon sa nobyo.

"Nga pala, kinukumusta ka sa akin nina Jem at Aida." Doo'y napalingon siyang muli sa nobyo.

At sandaling nagpakawala ng malalim na pagbuntong hininga. "Pakisabi na lang na ayos lang ako."

"I already said, pero balak daw nilang bumisita sa'yo one of these days." At biglang lumiwanag ang mukha niya.

"Ganoon ba? Kung ganoon ay paghahandaan ko ang pagbisita nila."

At napangiti naman si Dave, "Masaya ako kung paano ka nagkaroon ng mabubuting kaibigan katulad nila sa work place mo dati, madalas kasi ay ay puro pasikatan ang nangyayari, e. Hay, sana lang ay nandoon ka pa rin. Pero panatag pa rin ako dahil kay Mr. Lacsamana ka lumipat." Bahagya siyang napangiti. At inisip na posible pa lang palagi pa rin silang magkita ni Dave kahit magkaiba sila ng kompanyang pinapasukan. At sa kabila ng ipinapakitang effort ni Dave ay nagkukubli roon ang takot lalo na't mas dumadalas na ang mga sintomas ng kaniyang sakit.

Pero sobrang na-a-appreciate niya ang effort nito para sa relasyon nila. She doesn't thought that Dave would be the most thoughful and caring boyfriend since day one. Pero paano kaya kapag nalaman nito ang sakit niya? May magbabago kaya o baka maging rason 'yon para hindi na matuloy ang kaisa-isa niyang hiling, ang maikasal kay Dave.

And that night, she just couldn't help herself to have a one more s*x with Dave.

Sinamantala niya iyon nang sandali silang mahiga sa may sofa. Aniya'y bahala na. If it is the only way to make her happy, and even if it serve as the last chance para lang makasiguro na may mabuong bata.

She took the first move and Dave ended up falling in her arms. Makikita na rin sa mga mata nito ang pananabik. And he may be the luckiest guy because Laarni won't be compromised and gave him a trust, para ipaubaya ang katawan sa kaniya.

"Nagtataka na talaga ako sa'yo kung bakit napaka-agresibo mo? Patay na patay ka talaga siguro sa akin, 'no?" pahapyaw na wika pa nito bago pa man tuluyang pasukin ang kaniyang kailaliman.

Laarni just smiled. "Basta, mahal kita Dave," tanging nasabi niya habang dinadama ang pag-ulos nito sa kaniya.

At wala siyang ibang maramdaman kundi ang maging masaya kahit medyo masakit sa una. Dahil para sa kaniya'y sinusulit niya ang panahon habang may pagkakataon. At wala siyang pakialam sa iisipin o sasabihin ng iba, ang mahalaga naman ay natuto rin siyang mahalin ni Dave habang nabubuhay siya.