Savaş Albayrak
Elif’in gözlerinin içine bakarken zaman durdu sanmıştım hep… Meğer gerçek durduğu an buymuş. “Biz sevgili miyiz?” diye sorduğunda içimde öyle bir kıpırtı oldu ki, yıllardır savaş alanlarında yaşamadığım bir gerilimi hissettim. Ama bu kez mermiler değil, duyguların ağırlığı sıkıyordu boğazımı.
Sırıtarak yaklaştım ona, gözlerinde tedirginlikle karışık bir umut vardı. Sıcak, kırılgan ama aynı zamanda meydan okuyan... Tam da onun gibi. Ve ben ne yaparsam yapayım bu kıza kaymaktan kendimi alamayacaktım.
“Ne olmamızı istiyorsan oyuz Elif,” dedim. Çünkü artık saklayacak hiçbir şeyim yoktu. “Daha fazla uzaktan uzağa seni kıskanamam. Benim ol. Benim ol ki tüm mesafeler bitsin...”
O an dudaklarımda acı bir tebessüm vardı. Çünkü içimde tuttuğum her şeyi söküp attığım bir andı bu. B
