19 ทดแทนบุญคุณที่ช่วยชีวิต

1767 Words

ตุบ! ฉันได้ยินแค่เสียงหนักๆ ล้มตัวลงนอนอยู่ข้างกาย ดวงตาฉันหนักอึ้ง มันเหนื่อยซะจนอยากหลับตานอนตรงนี้เสียให้ได้ สวบ! แต่พอกำลังจะปิดตานอน มือหนาสอดเข้ามาที่ใต้ร่างฉัน ฉันรู้สึกว่าตัวลอยขึ้น รีบคว้ามือตวัดรอบคอเพราะกลัวตก เขาเดินไปได้ไม่ไกลจากจุดที่เราอยู่นักและ ตูม!! แคก แคก แคก ฉันสำลักน้ำเค็มจนแสบคอไปหมด พยายามพาตัวเองลุกขึ้นจากน้ำ ใช่!..เขาอุ้มฉันและโยนลงทะเล เหมือนโยนก้อนหินลงน้ำ "ล้างตัวซะ" "แต่น้ำทะเลมันเหนียวนะคะ" "จิ๊!" เขาทำเสียงไม่พอใจ ใบหน้าบึ้งตึง ตามแบบฉบับคนเอาแต่ใจและชอบออกคำสั่ง "ก็ได้ๆ ค่ะ" ฉันรีบทรุดตัวลง ล้างทรายออกจากตัวให้หมด เขาก็ทำแบบเดียวกัน พอฉันล้างมันออกหมด ก็พาตัวเองนั่งแช่อยู่ตรงนั้น "ลุกมา" ฉันส่ายหน้าไปมาปฏิเสธเขา ใครจะอยากโชว์เปลือยต่อหน้าแล้วเดินโทงๆกลับที่เดิม ฉันไม่กล้าขนาดนั้นนะ ถึงแม้จะเห็นกันหลายครั้งแล้วก็เถอะ "..." เขาขมวดคิ้ว ไม่สั่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD