18
627 Words
ริมฝีบางเรียวบางถูกผมคว้าเข้ามาประกบปากของตัวเองทันที บทนี้มันไม่มีหรอกครับ แต่ผมตั้งใจที่จะเล่นนอกบทเอง เพื่อให้ทุกคนได้รับรู้ไปเลย ว่าผมต้องการจะจีบฟ้า ใครห้ามจีบแย่งผมเด็ดขาด โดยเฉพาะไอ้อิฐ!
“ตอง!” เธอรีบผละร่างกายออกจากตัวผมทันที รู้ในทันทีว่าเธอคงไม่พอใจที่ผมฉาบฉวยแบบนั้น เธอกำลังจะวิ่งหนีออกไป แต่ผมก็ยังคงรั้งมือเธอไว้อยู่
“ผมขอโทษ แต่ผมก็...ตั้งใจ” ผมพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา เพื่อให้เราได้ยินกันแค่สองคน แต่เธอก็ยังทำหน้าโกธรผมอยู่ แต่เรื่องอะไร จะปล่อยข้อมือนี้กันละ
“ไอ้ตอง!! มึงเล่นนอกบท” ไอ้อิฐมองหน้าตาขวางมาทางผมทันที มันทำเสียงตะคอกใส่ผม ส่วนทุกคนก็กำลังมองมาทางพวกเราเหมือนกัน
“เอ้า! ผมก็คิดว่ามันมีบทนี้ในตอนนี้เสียอีก สงสัยผมเปิดหน้าผิด” ผมทำเป็นพูดกลบเกลื่อนทุกคน แต่ที่จริงก็รู้นั้นแหละ
“ขอโทษทุกคนด้วยครับ บังเอิญว่าผมเข้าใจผิดเอง” ผมก้มขอโทษทุกคน ทีมงานเลยประชุมต่อ ส่วนฟ้าก็ต้องยอมนั่งลงแต่โดยดี ฟ้ายังคงไม่พอใจผม ผมสัมผัสได้ ส่วนไอ้อิฐก็จ้องผมไม่ละสายตาเลยละ จนเราเริ่มที่จะต่อบทกันเสร็จ ซึ่งอีกสองวันจะเป็นวันเริ่มถ่ายละครเรื่องนี้ ผมเดินออกมากับเจ๊ซุ้ย เจ๊ซุ้ยก็ตีผมทันที
“น้องตอง! ประเจิดประเจ่อเกินไปแล้วนะ”
“จะจีบหญิงก็ต้องรุกสิเจ๊”
“รุกแบบนี้ผู้หญิงเขากลัวหมด”
“เลิกบ่นผมเถอะน้า ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเจอกันที่รถนะครับ”
ผมเดินมาเข้าห้องน้ำ ก็เจอกับไอ้อิฐทันที มันจะตามจองล้างจองพล่านไปถึงไหนกัน มันยืนผิงกำแพง แล้วมองสายตากวนตีนมาทางผม ผมก็ทำเป็นไม่สนใจมัน แต่มันก็พูดดักผมไว้ก่อน
“กูรู้นะมึงตั้งใจ” ผมเลยต้องก้าวเท้าแล้วหันใบหน้ามาหามัน
“ก็มันมีในบทอยู่แล้ว เวลาถ่ายอ่ะ กูจูบฟ้าเยอะกว่านี้แล้ว ไม่ใช่มีแค่ฉากจูบสิ ฉากบนเตียงก็มี ผิดกับบทแฟนเก่ามึงเลย” ผมพูดหน้านิ่งใส่มัน มันคงจะโมโห เลยตรงเข้ามาดึงคอเสื้อผม
“มึงจะเอายังไงกันแน่วะ” ผมยิ้มทันที ที่มันพูดแบบนั้น
“กูจะจีบฟ้าไง”
“มึงทำไม่สำเร็จหรอก เพราะกูใกล้ชิดฟ้ามากกว่ามึง” ไอ้อิฐยังคงเถียงผม แต่ผมก็ยังทำหน้ากวนใส่มัน ผมนี่มันพระเอกในละคร แต่ชีวิตจริงนี่คือตัวโกงชัดๆ เลย
“ความใกล้ชิด มันก็ไม่ได้เป็นตัวพิสูจน์นี้ว่า...ว่าจะได้ฟ้าไป”
“มึงดูมั่นใจมากเลยนะไอ้ตอง”
“ร้อยเปอร์เซ็นเต็มเลย” ผมแกะมือมันออกจากคอเสื้อของตัวเอง ก่อนจะมองหน้ามันต่อ
“กูปวดฉี่ มึงจะให้กูเข้าห้องน้ำได้ยัง” และผมก็ยังทิ้งท้าย คำพูดกวนตีนใส่มัน แล้วเดินเข้าห้องน้ำอย่างสบายใจ
“ไอ้เชี้ยตอง! มึงต้องมีจุดอ่อนบ้างแหละ” อิฐสบถคำพูดตัวเองออกมาด้วยความไม่พอใจ เขามองเข้าไปในห้องน้ำที่ตองเพิ่งเข้าไปเมื่อสักครู่ เขายินที่หน้าประตู
“ถึงเวลากูเอาคืนเมื่อไร มึงได้กินแห้วสมใจ” อิฐพูดบนคนเดียว ก่อนจะเดินออกจากจุดนั้นไป
...
- Writer
