ตอนที่1กลับไทย
682 Words
ประเทศมาเก๊า
บ้านภาคิน ณ ห้องรับแขก
"ไอคินมึงจะกลับไทยวันไหนวะ"เพชรเพื่อนสนิท ภาคินถามขึ้น
"พรุ่งนี้"
"มึงจะรีบกลับไปไหนวะเพิ่งจะปิดเทอมเมื่อวาน" มาร์คเพื่อนอีกคนของถาคินถามขึ้นด้วยความหัวเสีย
"ถ้ามึงยังไม่อยากกลับก็ยังไม่ต้องกลับสิ" ภาคินพูดพร้อมกับยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม"กูจะออกเดินทาง คืนนี้ถ้าพวกมึงยังไม่ไปก็อยู่ที่นี่"พูดจบเจาก็ยืนขึ้นเต็ม ความสูงแล้วเดินขึ้นชั้นสองทันที
เมื่อถึงเวลาออกเดินทาง
00.15
"ไอคินไปได้แล้วมั้งกูจะนอนบนเครื่องสักหน่อย~" มาร์คพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
"มึงอย่าพูดมากดิเดี๋ยวองค์พ่อจะเปลี่ยนใจไม่ให้ไป ด้วยอีก"เพชรบอกมาร์คด้วยน้ำเสียงติดเล่นพร้อมกับชี้ไปที่ร่างสูงที่เดินรอเครื่องบินส่วนตัวด้วยสีหน้าโมโห
"มันเป็นไรของมันวะ!"
"กูจะไปรู้มั้ยตอนกูมากูเห็นแค่ว่ามันคุยโทรศัพท์อยู่ แล้วมันก็อารมณ์เสีย"สองหนุ่มกระซิบพูดคุยกัน
..ประเทศไทย
06:21
บ้านเฉิงเซียว
ทันทีที่ชายหนุ่มร่างสูงถึงบ้านก็มีคนออกมาต้อนรับ โดยทันที
"เชิญครับคุณภาคิน ตอนนี้คุณเคนกำลังนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกครับ"
"อือ "หลังจากได้ยินว่ามีคนรออยู่ร่างสูงไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปในบ้านตัวเอง
"ไง~~~น้องชาย"เพียงแค่ก้าวเข้ามาในห้องรับแขกยังไม่ทันจะได้เห็นตัวผู้เป็นพี่ชายแต่เสียงกลับมาก่อนตัวซะงั้น
"มิลินอยู่ไหน"เมื่อเดินเข้ามาจนถึงโซฟาเขาจึงตัดสินใจถามหาคนตัวเล็กที่ต้องการเจอทันที
"มิลินหลับอยู่"พี่สาวของคนที่เขากำลังตามหากล่าวตอบ
"อะไรวะไอคินพี่ชายตัวเองนั่งตาเขียวอยู่ตรงนี้กลับ ไม่สนใจ"เคนพี่ชายภาคินพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
"..."
"จะไม่ถามหน่อยเหรอ?"พี่ชายยังคงกวนประสาทน้องชายไม่เลิก
"อยากเล่าก็เล่ามาถ้าไม่เล่าจะไปแล้ว"ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงเข้ม
"พี่สะใภ้แกไปมีเรื่องกลับลูกนักการเมืองตอนไปรับ ลินเมื่อวานนี้"
"ใครเป็นเมียนายมีทราบ ก็ไอคนพวกนั่นมันน่าโดนนิมันบอกว่าจะขโมยน้องสาวฉันไปทำเมียใครจะทน"หญิงสาวพูดขึ้นด้วยความโมโห
"ขอตัว!"หลังจากฟังจบร่างสูงก็เดินขึ้นไปชั้นสอง
ปัง!!
เสียงประตูห้องกระแตกเข้ากับโต๊ะเขียนหนังสือ เพราะโต๊ะเขียนหนังสือถูกเลื่อนมาไว้ตรงประตูไม่ให้เปิด แต่ด้วยอันมหาศาลจึงเปิดเข้ามาข้างในแล้วพบกันคนตัว เล็กๆที่ขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม
"จะนอนไปถึงไหน!!"เสียงเข้มพูดพร้อมกับปิดประตู ห้องแล้วเดินตรงไปที่เตียง
"ออกมา!"
"..."
"จะออกมาจากผ้าห่มเองหรือจะให้ฉันดึงออก"
"..."
"ฉันจะนับหนึ่งถึงสามถ้ายังไม่ออกมารู้เรื่องแน่"
"..."
"หนึ่ง!!! สอง !!!"
"ออกแล้วๆๆ"ยังไม่ทันที่จะนับถึงสามก็มีเสียงหวาน ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆพร้อมกับคนในผ้าห่มกำลัง ดึงผ้าห่มออก
"สวัสดีค่ะพี่คิน~~~"สาวน้อยที่กำลังจะลุกจากเตียงเอ๋ยทักทายร่างสูงพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
"พี่คินมีอะไรรึเปล่าคะ"สาวน้อยยืนขึ้นอย่างเติมความสูงแต่กับอยู่แค่ระดับอกของร่างสูง
"ถ้าไม่มีอะไรฉันเข้ามาไม่ได้รึไง"
"ไม่ไช่อย่างนั้นค่ะ ลินแค่สงสัย"
"ฉันแค่มาคิดบัญชีแต่สัตว์เลี้ยงเฉยๆ"
"ใครคือสัตว์เลี้ยงของพี่กันถึงพ่อแม่พี่จะเรียกลินว่ากระต่ายแต่ลินไม่ไช่สัตว์เลี้ยงนะ"
"เหรอ...รีบอาบน้ำแล้วลงไปคุยกันข้างล่าง"ร่างสูงพูดพร้อมกับเดินไปเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องของคนที่ทำหน้ามึนงงอยู่ตอนนี้
- Writer
