ตอนที่1 ความหล่อเป็นเหตุ
1960 Words
คลับหรูในริมทะเลเมืองสัตหีบ
สถานที่ท่องเที่ยวยามราตรีของนักเที่ยวและนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวพากันไปดื่มกินผ่อนคลายสนุกสนานในวันหยุดและหนึ่งในนั้นคือกลุ่มนายทหารเรือสุดหล่อกลุ่มใหญ่ที่ไปดื่มกินผ่อนคลายและหลักๆคือมองหาสาวสวยแก้เหงาตามประสาหนุ่มโสด
“ยานั่งอยู่ตรงนี้แล้วคุณน่านยังมองสาวๆอีกเหรอคะ
ยาน้อยใจแล้วนะเนี่ย”
นันทิยาสาวสวยเซ็กซี่พูดออดอ้อนฉอเลาะหนุ่มหล่อที่เธอหวังจะได้ขึ้นเตียงกับเขาคืนนี้
“เปล่าครับ
ผมแค่จะบอกเพื่อนๆว่าผมจะไปดื่มต่อกับคุณครับ”
“งั้นเราไปกันเลยมั้ยคะ”
“ว่าแต่คุณโสดใช่มั้ย”
“โสดค่ะ และพร้อมจะไปดื่มคุณค่ะ”
สาวสวยพูดแล้วชม้ายตามองเขาอย่างยั่วเย้า
“งั้นไปครับ”
“แล้วเพื่อนๆของคุณล่ะคะ”
“เดี๋ยวพวกเขากลับเองครับ ว่าแต่คุณมายังไงครับ”
“ยาเอารถมาค่ะ แล้วคุณล่ะ”
“ผมมากับเพื่อนครับ”
“งั้นไปรถยานะคะ”
เธอไม่เกี่ยงว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหนเพราะแค่วันไนท์สแตน
“ตกลงครับ”
น่านฟ้าเดินออกไปจากคลับพร้อมกับสาวสวยเซ็กซี่ที่มาเสนอตัวให้เขาเองและเขาก็พร้อมจะตอบสนองเพราะมันก็แค่เซ็กส์เมื่อจบแล้วก็ทางใครทางมันและไม่ใช่ว่าเขาจะเอากับใครก็ได้เขาก็เลือกเหมือนกัน
เมื่อถึงโรงแรมเขาก็จัดการเรื่องห้องพักโดยให้เธอไปก่อนเมื่อจ่ายค่าห้องเสร็จเขาก็ตามไปที่ห้อง
“ดื่มอะไรดีครับ”
ชายหนุ่มพูดแล้วถอดเสื้อยืดสีขาวออกจากตัวทำให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นลอนสวยน่าลูบไล้ก่อนจะนั่งลงบนโซฟา
“ดื่มคุณน่านได้มั้ยคะ คุณน่านหุ่นดีมากเลยค่ะ”
สาวสวยมองแผงอกแกร่งแน่นแข็งของหล่อที่เจอกันในคลับแล้วเขาก็ดึงดูดเธอให้หลงใหลความหล่อของเขาจึงมาทักทายแล้วชวนมาดื่มต่อกันสองต่อสองที่โรงแรมแล้วลูบไล้ซิกแพกลอนงามของเขาอย่างพอใจ
“คุณก็สวยมากครับ..”
แน่นอนว่าเขาชอบคนสวยในเมื่อเธอเสนอเขาก็สนองก็วินๆกันทั้งสองฝ่ายแล้วขยำสองเต้าอวบใหญ่ที่ล้นทะลักจากเสื้อชั้นในอย่างแรง
“อ่า คุณน่านขาถอดกางเกงนะคะ
ยาอยากเห็นกล้วยของคุณว่าจะใหญ่แค่ไหน..”
เธอลูบไล้หน้าท้องแกร่งแล้วปลดกระดุมกางเกงของเขาก่อนจะจับเอวกางเกงชั้นนอกชั้นจะรูดลงไป
“ก๊อกกๆๆ..”
“ใครเคาะประตูวะ”
น่านฟ้าจับมือของสาวสวยออกแล้วติดกระดุมกางเกงไว้เหมือนเดิมแล้วเดินไปดูตาแมวก็เห็นชายฉกรรจ์ห้าคนยืนอยู่หน้าห้อง
“ใครคะคุณน่าน”
“ไม่รู้สิ คุณรู้จักหรือเปล่า หรือว่าคนของคุณ”
“ไหนคะ”
นันทิยาลนลานดึงชุดเดรสขึ้นมาคล้องไหล่อย่างรวดเร็วแล้วเดินไปดูที่ตาแมว
“รู้จักมั้ย”
“เอ่อ..”
“บ้าจริง ไหนคุณบอกว่าไม่มีใครไงวะ”
ชายหนุ่มสถบออกมาอย่างหัวเสียที่เธอโกหก
“กะ ก็..”
“ผลั้วะ..” น่านฟ้าเปิดประตูห้อง
“เด็กกูอยู่ไหน”
เสี่ยใหญ่เจ้าของคลับหรูซื่อดังเมืองพัทยาถามถึงเด็กของเขาทันทีพร้อมกับคนของเขากรูไปล้อมหนุ่มหล่อที่พาเด็กของเขามา
“อยู่ในห้อง โทษทีว่ะ กูไม่รู้ว่าเธอมีเจ้าของ”
“เอ่อ เฮียขายาขอโทษค่ะ เขาหลอกยามาค่ะ”
นันทิยาหาทางเอาตัวรอดจึงโยนความผิดให้หนุ่มหล่อและเสียดายที่เธอยังไม่ทันได้ลิ้มรสเขา
“ตอแหลว่ะ เด็กมึงนั่นแหละมาเสอตัวให้กู”
เขาดื่มกับเพื่อนอยู่ดีๆผู้หญิงก็เข้ามาเสนอตัวและชวนเขามาดื่มต่อที่โรงแรม
“มึงไปเอาตัวนังนั่นมาแล้วสั่งสอนไอ้หมอนี่ให้มันหลาบจำไม่ใช่ว่าคลำไม่มีหางก็เอาดะ..”
เสี่ยหนุ่มใหญ่สั่งลูกน้องเสียงดัง
“เอ่อ คุณครับอย่ามีเรื่องกันเลยนะครับ”
พนักงานหนุ่มประจำหน้าฟร้อนที่พาลูกค้ามาตามหาเด็กขอร้องเพราะจะรบกวนแขกคนอื่น
“กูไม่ได้มีเรื่อง
กูแค่จะให้ลูกน้องสั่งสอนได้หมอนี่ไม่เอามันตายหรอก เอาตัวมันเข้าไปนห้อง”
“หยุดตรงนั้นแหละ มึงเอาเด็กมึงไปก็จบ”
เขาไม่ได้กลัวแค่สามคนเขาเอาอยู่
“กูบอกให้เอาตัวมันเข้าไปในห้อง เดี๋ยวนี้”
เขาก็ไม่อยากให้ใครรู้เพราะเขาเองก็มีภรรยาออกหน้าออกตา
แต่เขาชอบผู้หญิงคนนี้และยังไม่เบื่อใครก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่งเด็กของเขา
“งั้นเข้ามาสิ”
ร่างใหญ่เดินกลับเข้าไปในห้องในเมื่อมันอยากมีเรื่องเขาก็จะจัดให้
“มึงรอที่นี่”
เสี่ยหนุ่มใหญ่สั่งลูกน้องให้ดูเด็กของเขาแล้วเดินนำลูกน้องเดินเข้าไปในห้องมีลูกน้องสามคนตามหลังแล้วปิดประตู
“จัดการสั่งสอนมัน”
“แต่ผมยังไม่ได้ทำอะไรผู้หญิงคนนั้นนะ”
ร่างสูงยืนตั้งท่ารับมือลูกน้องของหนุ่มใหญ่
“แต่มึงเอาเด็กกูมา”
“โอเค จะเอายังไงว่ามา”
น่านฟ้าพูดและมองลูกน้องของเสี่ยใหญ่ตั้งรับ
“พลั้วะ ตุ๊บๆๆ..”
จากนั้นลูกน้องทั้งสามของเสี่ยหนุ่มใหญ่ก็กรูเข้าไปจัดการกับหนุ่มหล่อที่หาญกล้ามายุ่งกับเด็กของเจ้านายแต่ไม่ได้ง่ายเหมือนที่คิดเพราะหนุ่มหล่อตอบโต้ได้เร็วและแรงจนพวกเขากล้าๆกลัวๆ
“พอแล้ว”
เสี่ยหนุ่มใหญ่พูดเสียงดังแล้วเดินออกไปจากห้องแล้วลูกน้องทั้งสาวก็รีบตามออกไปอย่างรวดเร็ว
"เจ็บเหมือนกันเว้ย.."
น่านฟ้ายกมือขึ้นเช็ดมุมปากต่อให้เขาเก่งแค่ไหนแต่พอถูกรุมมันก็ต้องโดนบ้างก่อนจะหยิบเสื้อมาใส่แล้วเดินออกไปจากห้องลงลิฟต์ไปชั้นล่างแล้วกลับบ้านพักในค่ายแล้ว
วันถัดมา
เรื่องของน่านฟ้าก็กระจายไปในกลุ่มเพื่อนๆเพราะสภาพเขาปากแตกแก้มบวมโย้ทำให้ถูกเพื่อนๆซักไซ้และสุดท้ายเขาก็บอกเพื่อนๆไปตามตรงว่าเกิดอะไรขึ้น
“เป็นไงวะพ่อนักรักเกือบดวงกุดแล้วสิมึง”
“ใครจะไปรู้วะว่าหล่อนมีเสี่ยเลี้ยง”
“นั่นเจ้าพ่อวอคกิ้งสตรีทเลยนะไอ้น่าน”
“ดีนะที่มึงยังไม่ได้แทงเด็กเจ้าพ่อ
ไม่งั้นมึงอาจจะเหลือแต่ชื่อแน่เพื่อน”
“โอเคๆ กูพลาดไปจริงๆว่ะ”
ไม่ใช่ว่าเขาเอาผู้หญิงไปทั่วหรือคลำไม่มีหางก็เอาไปหมด
แต่ดูแล้วเธอมากับเพื่อนๆก็คิดว่าโสดน่สิ ถ้ารู้ว่ามีเสี่ยเลี้ยงก็คงไม่ยุ่ง
“มึงเคยจำอะไรได้มั้ยวะ”
“เออน่า ต่อไปกูจะไม่พลาดอีก”
“มึงก็พูดแบบนี้ตลอดแหละ กูไม่เห็นมึงจะจำเลย”
เพื่อนๆต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวเพราะความหล่อเป็นเหตุให้สาวๆเข้าหาน่านฟ้ามากกว่าคนอื่นและคนส่วนน้อยจะรู้ว่าเขาเป็นทายาทนักธุรกิจชื่อดังกับนายทหารชั้นผู้ใหญ่อดีตผู้บัญชาการทหารเรือ
ที่จังหวัดนครพนม
เป็นจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน
เป็นเมืองชายแดนที่มีความอุดม สมบูรณ์ ความสวยงามของทิวทัศน์
และมีความหลากหลายของวัฒนธรรมและชาติพันธุ์
รวมทั้งประวัติศาสตร์ที่ยาวนานมีพระธาตุพนมเป็นปูชนียสถานคู่บ้านคู่เมือง
มีพื้นที่ติดกับแม่น้ำโขงและมีถนนที่มีความสวยงามและมีลักษณะโดดเด่น
เหมาะกับการเดินเล่นหรือการปั่นจักรยานชมเมือง
โดยใช้ถนนเส้นริมแม่น้ำโขงนี้เพราะตลอดเส้นทางมีวัดสำคัญๆหลายวัดและลานพญาศรีสัตตนาคราชที่เป็นที่เคารพสักการะของชาวนครพนม
และของผู้คนในแถบต่างๆของประเทศไทย ซึ่งทางด้านฝั่งริมแม่น้ำโขงมีการจัดสถานที่เป็นบันไดหรือศาลาไว้สำหรับพักผ่อนและนั่งเล่น
อีกทั้งยังมีลานให้ออกกำลังกายยามเช้าและบรรยากาศยามเย็นมีอาหารของกินเล่นมากมายตลอดทางเป็นแหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่อในเมืองนครพนม
“บึ้มมมๆๆ..”
เสียงระเบิดดังกึกก้องกลางแม่น้ำโขงแสงไฟสว่างขึ้นทำให้นักท่องเที่ยวแตกตื่นตกใจวิ่งหลบหนีกันโกลาหลและอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะช่วงนี้ไม่มีงานอะไรทำให้เจ้าหน้าที่ฝั่งไทยกับฝั่งลาวประสานงานกันเพื่อตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้น
“เสียงอะไรน่ะแก”
สายชลสาวสวยอวบอิ่มระยะสุดท้ายเจ้าของร้านกาแฟชื่อดังริมแม่น้ำโขงอยู่ไม่ไกลจากลานพญาศรีสัตตนาคราชถามเพื่อนเพราะเธออยู่หลังร้านแล้วได้ยินเสียงบึ้มดังกึกก้องจึงวิ่งออกมาดู
“เหมือนเสียงระเบิดเลยนะแก
โน่นไงไฟไหม้เรือกลางลำน้ำโขงหรือเปล่า”
พัสวีหรือวีพยาบาลสาวตอบเพื่อนเมื่อเห็นแสงไฟกลางลำน้ำโขงและผู้คนแตกตื่นกันโกลาหล
“เสียงดังขนาดนี้เรือน่าจะระเบิดนะแก”
ลัคนาหรือหลิวสาวสวยใสน่ารักวัยปีเรียนจบมาได้สองปีกว่าและทำงานในบริษัทเวดดิ้งแพลนเนอร์ชื่อดังที่เธอได้ทำงานพิเศษและฝึกงานบริษัทไลลาเวดดิ้งแพลนเนอร์ที่ญาติผู้พี่เป็นผู้จัดการพอเรียนจบก็ทำงานต่อเพราะเธอชอบงานนี้แม้จะไม่ตรงกับสาขาที่เรียนมา
“เดี๋ยวถามนายอ้นก็ได้นี่แก” พัสวีหรือหวาน
สาวสวยร่างเล็กอวบอิ่มเป็นพยาบาลสาวอยู่โรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในกรุงเทพและกลับมาเที่ยวบ้านพร้อมกับเพื่อนแต่แวะมาบ้านเพื่อนที่นครพนมก่อนแล้วพรุ่งนี้จะไปบ้านของเธอที่อยู่อีกอำเภอหนึ่ง มองไปกลางแม่น้ำโขงและบอกเพื่อนเพราะอนุวัฒน์หรืออ้นเพื่อนอีกคนเป็นตำรวจประจำสถานีอำเภอเมืองนครพนมและเรียนมัธยมมาด้วยกันแต่มาแยกย้ายกันไปตอนเรียนมหาวิทยาลัยแต่ติดต่อกันตลอดพอกลับมาบ้านก็จะนัดเจอกันเป็นประจำ
“ช่วงนี้ไม่ค่อยมีข่าวย***าก็ไม่มีนี่นา” สายชลหรือน้ำ สาวร่างอวบระยะสุดท้ายเพราะชื่อชอบอาหารขนมหวานมีความสุขกับการกินจึงทำให้ร่างกายของเธออวบอิ่มเพราะที่บ้านเธอเป็นเจ้าของร้านอาหารชื่อดังริมแม่น้ำโขงพอเรียนจบก็มาเปิดคาเฟ่ริมแม่น้ำโขงตามความชอบของตัวเอง
“แหม
พอรู้จักผู้กงผู้กองจากสถานีเรือแล้วรู้เรื่องดีนะยะ” วรรณิสาหรือใบหม่อน
สาวสวยหุ่นแซ่บเจ้าของร้านผ้าไหมชื่อดังของเมืองนครพนมและมีหลายสาขาในจังหวัดใกล้เคียงล้อเพื่อนเพราะช่วงนี้มีนายทหารมาจีบเพื่อนของเธอ
“แกรู้มั้ยว่าผู้กองนายเขาเป็นถึงลูกชายของรองผู้บัญชาการทหารเรือเลยนะ
แล้วเขาจะมาสนใจผู้หญิงบ้านๆอย่างฉันได้ยังไง”
ก็คนที่จีบเธอเป็นลูกน้องของเขาแต่คนไม่รู้ก็คิดว่าผู้กองหนุ่มหล่อมาจีบเธอเพราะมาดื่มกาแฟที่ร้านของเธอเป็นประจำ
“ถ้าไม่จีบแกแล้วเขาจะมาทำไมทุกวันล่ะ”
พัสวีมองเพื่อนยิ้มๆ
“เขามากับลูกน้องน่ะสิ”
“ลูกน้องเหรอ หรือว่าลูกน้องเขาจีบแกใช่มั้ย”
ลัคนาถามเพื่อนเพราะเธอเคยเห็นห่างๆแต่ก็รู้ว่านายทหารมากลุ่มนี้หน้าตาดีกันทุกคน
“งั้นมั้ง”
- Writer
