Love n' Dear

Chapter 52: Downs

Buong araw akong nakahiga hawak-hawak ang hot pack sa puson ko dahil nagsisimula na siyang sumakit. Feeling ko ang bigat ng katawan ko at mainit pa ang pakiramdam ko. Magkakalagnat pa ata ako dahil lang sa ambon at ulan kahapon.

Inilagay ko sa bed side table ang pictures namin ni Luis. Hindi ko nga alam na hawak-hawak ko pala siya habang natutulog ako. Ang feeling ko lang talaga sa part na miss ko na siya pero ma-pride akong tao kaya hindi ko siya ia-unblock. Isa pa, pinagmamasdan ko lang naman ang larawan namin, asking myself kung worth it ba lahat. He made me sad, that's first and I began to wonder if he's worthy to waste time crying for.

Nagpalit muna ako dahil puno na iyong suot kong tampon. Nakakagulat na saktong may kumatok sa pinto ko dahil gutom na rin talaga ako at oras na rin para kumain.

"I want stew or soup," I said, sitting down while my eyes roam around sa kung anong pagkain sa lamesa. This is actually my favorite food, karamihan seafood but I want something hot, para mainitan iyong tiyan ko.

"Your Mom cooked everything for you and you don't like it?" Kyros stepped up at medyo napahiya naman ako sa sinabi niya. Binelatan lang ako ni Karan na parang sinasabing 'serves your right, Loser'.

Naghain naman ang maid ng soup kasi that's given, na laging may soup sa hapagkainan tapos pinilit kong kumain ng shrimp na luto ni Mama na sabi nga ni Kyros, para sa akin.

Natapos kaming kumain na pinilit ko lang ang sarili kong lunukin at nguyuan ang lahat ng pagkain. Mother Nature is calling me, umutot pa ako bago makaalis sa dining area na naging clown na naman ako sa mata ni Karan. Nagawa ko pang ngumisi nang magmura siya dahil mabaho at literal namura siya, napagsabihan ni Tito.

Hindi na ako bumaba at tumigil na lang sa kwarto ko na medyo nanghihina dahil naisuka ko lang naman ang lahat ng kinain ko. Binuksan ko ang phone ko at nanalangin na sana online ang kuya ko. He is a doctor, balak ko lang itanong kung anong mga bagay ang pwede o hindi tsaka anong dapat gawin.

"Kuya Lauv, are you busy? Can I call?"

Agad ko siyang tinawagan nang mabasa ang sagot niyang hindi, matapos ay nagsimulang itanong kung anong pwedeng i-take na gamot kapag nanakit ang puson ko. I said that hotpacks don't do well this time. I need some pain killer or any drugs kasi papasok ako bukas and I know that would be the death of me kapag wala akong ininom. Hindi ko nga alam paano ako makakalakad.

Narinig ko naman ang malakas na sigaw ni Karan sa labas ng kwarto ko at may pagkatok pa.

"Karan, if that's important you can enter, otherwise don't play to someone who's on period." Baka siya ang pagbuntungan ko ng yamot kay Luis. Subalit mapilit siya at sinabing importante iyon. Hindi ko muna siya kinausap dahil katawagan ko pa ang kuya ko.

"Bukod sa puson wala ng masakit?”

"Nothing, I'm fine and I'll try to follow your advice. Thanks, Doc Lauv," natatawa kong sabi. Hindi siya nakasagot at narinig kong tinatawag na siya at may emergency ata sa isa niyang pasyente.

"Don't forget what I said--"

"Yes, yes! I get it, someone's calling for you. Thank you. Love you!"

"Love you more, baby girl."  Umasim ang mukha ko sa pagtawag niya sa akin ng nakakasukang baby girl. Sobrang tagal ko ng nickname iyon dahil sa nag-iisang babae, baby girl daw nila ako. Kapag talaga natuto akong sumuntok, gusto ko i-try sa kanila.  

"You look like sh**t," Karan commented habang inilagay sa harapan ko ang phone niya. Anong gusto niyang gawin ko roon, na exchange kami ng phone? Swap ba ganoon? And I may look like sh**t kasi nawala rin ang kinain ko. Magpapaluto na lang ako kay Manang mamaya if magugutom ako but for now, I don’t think I can take it.

"What is your agenda for tonight, if you're planning to mock me, just please save it. I'm not in the mood to play with you. And you said, I don't look fine." Inayos ko ang blanket para matakpan ang katawan ko hanggang may bewang at ipinasok ang kamay para maayos ang pagkakalagay ng hotpack sa puson ko.

"This," he said, giving me his phone. Hinablot ko iyon at nakitang dalawang minuto na niyang kausap si Luis.

"Didn't know you can be a good messenger," pagbibiro ko at pinatay ang tawag tapos inabot na sa kaniya. "I want to rest, if he calls you again-- nevermind, I know you'll block it."

Inilatag ko ng maayos ang unan ko dahil nakasandal kasi ako sa headboard ko at may unan sa ilalim bago nahiga ng maayos.

"You should talk to him."

"I didn't take you for someone who'll meddle in my love life but if you're doing this as his friend, get lost but if you're like this as my step brother, I'm a big girl, I know how to handle my relationship."

"You and your pride." Inihagis niya sa kama ko ang phone niya bago tumalikod. "I'm no one's side here. I heard you crying last night and knowing Luis, he'll be mad but he's probably worried about you. He won't play that much if it's not for you. I don't know whose fault and I'm not prying, just preventing some situations to happen." Binuksan niya ang pinto at tuluyang lumabas sa kwarto ko, iniwan ako at ang cp niya. Nakatingin ako phone niyang nasa may paanan ko bago umilaw ito at tumunog. Talagang hindi mapakali ang tumbong ni Luis at tumawag na naman siya. Inabot ko ito at umubo pa para sa kalaking maganda ang boses ko bago tinanggap.

"It's me," I said, as a matter of fact kasi baka akalain niyang si Karan ako at iba pa ang marinig ko galing sa bibig niya.

"Drop your act of being a kid, we're both have the same age, blocking me is too childish and do you think it will resolve our sh**ts? Come on, unblock me and we'll talk again."

Mariin akong pumikit at kinagat ang ibabang labi ko, pinipigilang mapahikbi o marinig niyang paiyak na naman ako. If he heard it, I'm sure he'll say that I should stop crying kasi wala namang patutunguhan ang pag-iyak. May point siya at naiintindihan ko naman talaga but why is he like this? I only want is for him to understand me na kaonting pag-unawa lang naman. Mahirap ba iyong gawin?

"I'm sorry but I'm still a kid and will always be, I told you, I doubt if you can handle me. I'm tired--"

"You're tired talking to someone? Aren't you trying to make me jealous? This thing, you're really beyond what I expect you to be. I'm so disappointed in you. Why can't you act your age? Sh**ts like this will come along if you continue being like this."

Right, this thing, mauulit lang talaga nang mauulit dahil ayaw niya akong unawain. Kaya ko pa ba? Kakayanin ko ba? Sa palagay ko kasi hindi na.

"I'm not trying to play a card of making you jealous. I'm not that low but then, you still want to confirm and investigate properly. I don't care, let's talk this tomorrow."

Mabilis kong pinahid ang kumawalang luha ko nang ako mismo ang magbaba ng tawag dahil hindi ko na kayang makipag-usap o makipagtalo sa kaniya. I cried again, for the man I just thought he'll be different. Pakiramdam ko, I really need to end this kasi sa huli, ako lang iyong mahihirapan at masasaktan.

Inilagay ko ang braso sa mata ko habang tahimik na umiiyak. Lovelife? That's really bullsh**t. Sa una palang naman talaga ayoko nang karelasyon. I only want is to have fun, to feel butterflies all over my body and taste the sweetsness of it and I didn't know I'll also dive to the bitter, sorry and downs of relationship just because of freaking him. Sana nakinig na lang ako sa radar ko.

---

Nagising akong masama ang pakiramdam sumabay pa ang puson ko. Pinili kong hindi na um-attend ng klase at a-attend na lang ng meeting tungkol sa group project namin. Nagpantalon na lang ako ng maong na low waist at elephant ang cut from Instafunk terno ang simpleng white and black knitted cardigan na stripes-stripes from Rokh at itim na turtle bag galing sa Nieeh. Hindi ko na nagawang magsuot ng heels at nag-rubber shoes na lang mula sa Adidas na kulay puti.

Nabasa ko sa group chat na 1 pm pa ang call time at bihis na ako ng alas-onse pa lang. Nakita ako ni Kyros na pababa ng hagdan dahil nasa may living room siya at nanonood ng tv habang may nakahaing brownies at tea. Wala ba siyang pasok ngayon? Lunes na lunes gumagaya siya sa akin na absent.

"Mah' sis, where are you going? Your Mom said, you have fever and ask maid to put extra care and feed you when you wake up."

Tumabi ako sa kaniy bago sinagot, "I have to finish our group projects and I've already ate my lunch." Hinayaan niya akong dumampot at kumain ng brownies.

"How about you? I don't think you have no class, to think that it's Monday."

Hindi siya sumagot at umiwas ng tingin dahil nabulalyaso ko. Di ko alam na rebellious type siya, kung iyong bunso pa na si Karan, walang duda roon pero siya? Hindi ko talaga naisip.

"Does you Dad knows?"

He leans backward para makasandal sa sofa at ipinalibot ang braso sa may arm rest. "I have date today," he said, looking at the ceiling.

Naalala ko namang sinabihan ko si Luis na mag-de-date kami after ng laro niya, despite sa results. Maybe, we can still date, right?

"Why are you tense? It's not like it's gonna be your wedding. It's a date, then you should have fun and enjoy it... or you're worried about your bodyguards? I can teach you how to run away from them."

Natatawang umiling siya sa suhestiyon ko. "I'm good," he answered. "When will you leave? I can be your driver."

"Suddenly?" Nakakagulat naman ang biglaang pag-alok niya.

"What's wrong to drive mah' sister to her group mates?"

"I'm not your sister."

"You've been living for almost five years here, you still think you're not mah' sister? Ain't my love enough?"

Ngumuya na lang ako ng tinapay. I've feel it every time and it's scared that this feeling will soon fade away. I'm anxious that this happiness will not last long and one day, it will be gloomy.

"You're burning fire, are you sure you're fine? You can re-sched the meeting." Kinuha niya iyong kamay niya sa noo ko. Nagulat nga ako na bigla-bigla na lang niyang inilapit ang palad sa noo ko.

"I'll take meds after this," I said while nodding.

Kyros didn't seem to like the idea na gagawa pa rin ako ng project sa pakiramdam kong ito na masama. Kaya ang nangyari hinatid niya ako buti na lang talaga, napakiusapan kong huwag magpahalata ang bodyguard niyang nakasunod dahil iyong mga babae pa naman, mukhang mahilig magpakalat ng isyu. Hindi sila katulad ni Elle, mahilig man iyon, at least alam niya ang linya na hindi tatapakan, parang mga trip lang like buntis ako and such unlike sa kanila na parang may doble meaning. Gaya noong nagkita kami, tinatanong ako kung sinong Sugar Daddy ko. Kung may Sugar Daddy man nga ako, hihilingin ko agad bahay para makasama ko na si Mama.

Nagpasalamat ako at sinabi pa niya na huwag kong kalimutan na i-text ang driver ko kapag tapos na at nag-iwan pa ng dalawang bodyguard sa akin para daw magmatsag sa akin if ever may masamang mangyari like mahilo ako o mangisay. Hindi ko alam pero napakalawak ng imahinasyon niya.

Pumasok ako sa resto at sinalubong ako ng kaway ni Tracy. Kumpleto na sila roon at ako na lang ang inaantay. Kanina pa ba sila, pero maaga pa naman. Ayoko pa naman ng feeling VIP ako.

"We saw you getting out in a nice car, boyfriend?"

Diba? Kadarating ko pa lang, gumaganto na sila. Nagpanggap namang mabait si Tracy at sinabing gumawa na kaming lahat. May mga revision kaming ginawa. Actually, madali naman iyong gagawin, hindi ko nga alam bakit kailangan pa naming magkita.

"What's your username? I'll tag you."

Lumingon ako sa kanina pang kumukuha ng picture at puro cp lang ang ginagawa.

"Are you done with your parts?" I asked. Sinabihan pa ako ng killjoy tapos nag-boo ang mga lalaki kasi ang damot ko raw, kesyo account lang naman ang hinihingi.

Ang sama-sama na nga ng pakiramdam ko gumaganto pa sila. Baka bigwasan ko sila isa-isa para malaman nilang hindi ako ayos pero pinilit kong magpunta rito pero asa naman ako. Para iwas gulo, sinabi ko na lang ang username ko. Hindi ako nagdala ng laptop ko kaya gamit ko ang laptop ni Tracy. Busy siyang kinakausap iyong tatlong lalaki sa dapat nilang gawin.

Kinuha ko iyong phone ko dahil nakatanggap ako ng text kay Elle. "I heard you're absent so why are you there?" Ipinasa pa niya sa akin ang picture ko na busy mag-laptop habang iyong iba nakangiti.

"Periods but I'm trying to be fine, sorry for worrying you. Let's date after I recover."

"Someone's annoyed when she saw your text. Guess who?

He really though you're a dude."

"But I clearly said I'm on periods. Do boys have that? You should clearly ask yourself who's better than him and Luis."

"Don't forget, Renz got higher score than him."

Talagang sinusubukan ako ni Elle sa kung sino ang mas better sa jowa ko at jowa niya. "Did you see their midterms? Your man didn't have the chance to be closed to Luis' score."

"Special thanks to your peanut." Here we go again, isusumbat niya iyong pasalubong kong mani. Hindi ba iyon nauubos?

Napabaling ang tingin ko kay Tracy dahil sa pagyawag niya sa akin.
"Are you done? We have to finish this before 2 pm because I have date."

Bakit lahat sila may date? Parang sinasampal nila ako ng katotohanan, na sige na ako na talaga ang walang ka-date. Lalo tuloy sumama ang pakiramdam ko.

Isinantabi ko na ang phone ko bago seryosong inayos ang mga revision. Nilagyan ko lang naman ng kaonting details pa at iyong mga part na need lagyan ng examples para makita kung anong actual na hitsura.

Medyo nagtagal lang kami sa mga websites na kinuhanan namin dahil hindi ko alam kung anong ginawa ng mga lalaki at sobrang rejected sa akin. Natapos kami ng 1:43 pm. Nag-picture na ulit sila pero itinaas ko na ang mask ko dahil baka sabihin nilang mahawaan pa ng sakit ko.

"We can drive you home," sabi ng isang lalaki sa akin.

"Didn't you see how she get out with a sports car? Back off, dude."

Nagpaalam na lang ako kay Tracy at umarte pa siyang nahihiya na kung alam niya lang raw na masama ang pakiramdam ko, hindi na kami gumawa ngayon. Magalang akong nagpasalamat sa kanila bago naglakad na palabas ng resto. Ramdam ko naman ang dalawang nakabantay sa akin na sumunod.