BAD PLAYBOY รักร้ายนายเพลย์บอย

ตึกตึก เสียงสองเท้าเรียวเดินเข้ามาในมหาลัยด้วยความมั่นใจเพื่อตรงไปยังตึกคณะนิเทศศาสตร์โดยมีสายตาของเหล่านักศึกษามากมายต่างจ้องมองมายังหญิงสาวที่สวมใส่ชุดนักศึกษาทันทีที่เดินผ่าน “น้องเอด้าวันนี้สวยจังเลยนะครับ” “หุ่นโคตรเอ็กซ์” “สนใจไปทานข้าวกับพี่สักมื้อไหมครับ” “หึ” ร่างบางแสยะยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยกับความหน้าหม้อของเหล่าบรรดานักศึกษาชาย “มาละแม่ดาวมหาลัยคนสวย” หญิงสาวนักศึกษาต่างคณะคนหนึ่งเอ่ยออกมาก่อนจะเบะปากให้เธอ “แต่งตัวขนาดนี้คิดว่ามาขายxxx” “เขาก็สวยจริงนะเธอ” “เหอะ อ่อยผู้ชายมากแม่ แฟนก็มีอยู่แล้ว” ผู้ชายก็มองด้วยความสนใจในความสวยแซ่บที่โดดเด่นดีกรีดาวมหาลัยปีที่แล้วของเธอ ทว่าในส่วนของผู้หญิงต่างมองด้วยความอิจฉาบ้าง หมั่นไส้บ้าง นินทาบ้างต่างๆนาๆ แต่ร่างบางก็ไม่คิดจะสนใจเธอชินแล้วกับสิ่งเหล่านี้ที่ต้องเจอประจำทุกวัน พรึ่บ! ขณะที่ร่างบางกำลังก้าวเท้าเดินเข้ามาในตึกคณะของเธอ จู่ๆ ก็มีช่อดอกไม้สวยช่อใหญ่ยื่นมาอยู่ตรงหน้าของเธอ ทำให้ร่างบางยิ้มออกมาทันทีเพราะเธอรู้ว่าดอกไม้ช่อนี้เป็นของใคร “สำหรับแฟนคนสวยของพี่ครับ” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมาก่อนจะขยับดอกไม้ออกทำให้ร่างบางได้เห็นใบหน้าหล่อของร่างสูงตรงหน้าชัดๆ “พี่คชา” ร่างบางเอ่ยเรียกชื่อแฟนหนุ่มด้วยใบหน้าที่สดใสดีใจที่สุด คชายื่นดอกไม้ให้ร่างบางอีกครั้ง มือบางก็รับดอกไม้มาไว้ในอ้อมแขนทันที “เนื่องในโอกาสอะไรคะเนี่ย” เธอเอียงคอเอ่ยถามแฟนหนุ่มด้วยท่าทีน่ารัก “โอกาสอยากจะให้ไงคะ ก็แฟนพี่สวยก็เลยอยากจะมอบรางวัลให้” ร่างสูงตอบกลับมาด้วยความอ้อล้อปากหวาน “หึ” ร่างบางก็ยิ้มตอบ “แล้วทำไมวันนี้มาเรียนเช้าจังเลยล่ะคะ ปกติพี่คชาไม่มีเรียนเช้า” แล้วเธอก็เหมือนนึกอะไรได้จึงเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย “พี่ก็อยากมาหาแฟนพี่ไงคะเลยรีบมา” คชาก็ตอบกลับไปอย่างไม่ได้มีท่าทีอึกอักอะไรทำให้ร่างบางพยักหน้าตอบก่อนจะยิ้มให้เขาอีกครั้ง “น่ารักแถมปากหวานจังเลยนะคะแฟนด้าเนี่ย” เธอเอ่ยขึ้นเสียงหวานพร้อมกับยกมือขึ้นมาหยิกแก้มของคชาเบาๆ “หึ” ร่างสูงก็ยิ้มมุมปากให้เบาๆ “งั้นเดี๋ยวด้าไปเรียนก่อนนะคะ” ร่างบางพูดบอกก่อนจะหยิบดอกไม้ขึ้นบังหน้าของทั้งสองไว้จากสายตาของคนอื่น ฟอดด ก่อนจะขยับใบหน้าเข้าไปหอมแก้มร่างสูงหนึ่งที “รางวัลสำหรับแฟนดีเด่นค่ะ” พูดจบ ร่างบางก็ยิ้มหวานให้ร่างสูง “หึ” คชาก็ยกยิ้มอย่างพึงพอใจ เอด้าที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มให้อีกครั้งก่อนจะหันหลังเดินออกไปยังห้องเรียน “อิด้ามานั่งนี่” เมื่อเดินเข้ามาในห้องลูกหว้าเพื่อนรักก็เอ่ยเรียกฉันทันที โดยข้างๆมันมีอิเซฟเพื่อนชายพลังหญิงนั่งอยู่ “แหม่ต้องหอบดอกไม้มาเรียนด้วยเหรอจ๊ะ” อิเซฟเอ่ยแซวฉันขึ้นเสียงดังทำให้ทุกคนในห้องเรียนต่างหันมามอง ฉันจึงก้มหัวให้พวกเขาก่อนจะหันกลับมามองค้อนใส่เพื่อนรักตัวเอง “เบาๆอิห่า แค่นี้กูยังโดนหมั่นไส้ไม่พอเหรอยะ” ฉันพูดขึ้นเบาๆ “หึ ก็ใครให้มึงสวยเกินหน้าคนอื่นล่ะ” มันก็เบะปากตอบกลับมา ฉันก็ทำเป็นเชิดใส่รับคำชมมันทันที “ว่าแต่ดอกไม้ใครให้มาล่ะจ๊ะแม่คนฮอต” อิลูกหว้าก็เอ่ยแซวขึ้นอย่างหมั่นไส้ “ก็ต้องแฟนกูให้อยู่แล้วสิ ถ้าเป็นคนอื่นให้มึงก็รู้ว่ากูไม่มีทางรับอยู่แล้ว” ฉันตอบกลับไปเพราะในแต่ละวันมีคนเอาดอกไม้มาให้ฉันเยอะแยะไปหมดแต่ฉันก็ไม่เคยรับของใครเลยนอกจากของแฟนฉันคนเดียวเท่านั้น ถึงฉันจะเหมือนคนแรงๆแรดๆชอบแต่งตัวเหมือนอ่อยผู้ชายซึ่งมันคือนิสัยของฉันที่คนอื่นมองมาก็เท่านั้น ซึ่งฉันไม่จำเป็นต้องสนใจใครอยากมองฉันแบบไหนฉันก็ไม่แคร์อยู่แล้ว เพราะฉันแคร์แค่คนสนิทของฉันเท่านั้น และความจริงแล้วฉันรักแฟนของฉันมากนะ ฉันคบกับพี่คชาได้หนึ่งปีแล้วตั้งแต่ฉันเข้ามหาลัยปีหนึ่ง จนตอนนี้ฉันอยู่ปีสองแล้ว พี่คชาเป็นแฟนที่ดีมากๆ เขาทั้งดูแล ใส่ใจฉันทุกอย่างแถมเขายังไม่นอกลู่นอกทางอีกด้วยถึงแม้ในบางครั้งฉันจะไม่ค่อยมีเวลาให้เขาเลยก็ตาม พี่คชานี่โคตรน่ารักเลยเนอะ ฉันคลั่งรักเขาสุดๆ พอนึกถึงใบหน้าของแฟนหนุ่มฉันก็หยิบดอกไม้ที่เขาให้ขึ้นมาดมด้วยความชื่นใจทันที ก่อนที่เสียงแจ้งเตือนข้อความโทรศัพท์ของฉันจะดังขึ้น ติ้งๆ ฉันจึงรีบหยิบขึ้นมากดดูเพราะคิดว่าต้องเป็นคนที่ฉันกำลังคิดถึงแน่ๆ LIKE พี่คชา : ตั้งใจเรียนนะคะคนสวยของพี่ พี่คชา : เลิกเรียนแล้วโทรมานะคะ พี่คชา : เดี๋ยวพี่ไปรับไปทานข้าวกัน เอด้า : ได้เลยค่ะ raed เห็นไหมบอกแล้วว่าแฟนฉันน่ารักที่สุดในโลก ฉันมีกำลังใจในการเรียนวันนี้แล้วแหละ :) หลังเลิกเรียน.. “ไปกินข้าวกับพวกกูไหม” เซฟเอ่ยถามขึ้นขณะที่เราเดินออกมาจากห้องเรียน “ไม่จ้ะ เดี๋ยวพี่คชามารับ” ฉันก็ตอบกลับไป พวกมันจึงเบะปากพร้อมกันอย่างหมั่นไส้ “เอองั้นพวกกูไปละ” แล้วลูกหว้าก็เอ่ยบอกก่อนจะพากันเดินแยกไป ฉันก็รีบโทรบอกพี่คชาทันที ระหว่างรอพี่คชามารับฉันก็เดินมาเข้าห้องน้ำแต่ห้องน้ำในตึกฉันดันเต็มทำให้ต้องเดินมาเข้าห้องน้ำหลังตึกคณะบริหาร “อื้ออ ทิคเกอร์ใจเย็นๆสิคะ” “ไม่เย็นแล้วเบบี๋” แต่เมื่อเดินเข้ามาภายในห้องน้ำฉันก็ต้องชะงักฝีเท้าทันทีเมื่อได้ยินเสียงชายหญิงคู่หนึ่งกำลังคุยกันอยู่ด้านในห้องน้ำ “อ่าส์”