หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
“วันหยุดเธอเหรอ”
“อืม” ฉันพยักหน้าตอบ ก่อนจะหันมาทำอาหารเช้าต่อ
“จริงๆ เธอไม่ต้องรีบตื่นเช้ามาทำอาหารก็ได้นะ ฉันไม่ค่อยกินข้าวเช้าอยู่แล้ว” ทิคเกอร์เดินเข้ามากอดฉันจากทางด้านหลังพร้อมกับเอาหน้ามาคลอเคลียใบหน้าและลำคอของฉันอย่างหยอกเย้า
“แล้วใครบอกว่าฉันทำให้นายกิน” ใบหน้าหล่อชะงักไปทันที
“อ้าว นี่เธอไม่คิดจะทำเผื่อฉันเลยเหรอ”
“แล้วทำไมฉันต้องทำเผื่อนายด้วย ในเมื่อนายโตแล้วนะ หากินเองได้” ฉันหันไปแลบลิ้นใส่เขา
“ยัยตัวแสบ ปากเธอนี่นะ”
“ทำไม”
“มันน่าเอาของใหญ่ยัดใส่ปากให้หายปากดีจริงๆ” แล้วเขาก็ยกมือขึ้นหยิกแก้มฉันอย่างแรง
“โอ๊ย! หยิกฉันทำไม มันจ็บนะ”
“มันเขี้ยว แก้มเธอนิ่มน่าหยิก” ทิคเกอร์เลิกคิ้วเอ่ยออกมาอย่างกวนๆ
“ไอ้บ้านี่ ถอยไปเลย ฉันทำอาหารไม่ถนัด”
“หึ ทำเผื่อฉันด้วยแล้วกัน จุ๊บ” แล้วทิคเกอร์ก็หอมแก้มฉันก่อนจะเดินออกจากห้องครัวไป
“ไอ้ตาบ้า ชอบแกล้งฉัน
