BAD PLAYBOY รักร้ายนายเพลย์บอย

BAD PLAYBOY 2 ถูกใจตรงสเปก

“อ่าส์” เสียงครางต่ำดังออกมา ทำให้ฉันเงยหน้ามองป้ายหน้าห้องน้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

“ห้องน้ำหญิง” เมื่อเห็นแบบนั้น ฉันรีบเดินเข้าไปภายในห้องน้ำก่อนจะ…

ก๊อกๆ ฉันทั้งเคาะทั้งทุบประตูห้องน้ำที่ได้ยินเสียงอย่างแรงจนทำให้เสียงชายหญิงที่คุยกันเสียงกระเส่าเมื่อกี้เงียบไป

“ขอโทษนะคะที่นี่ห้องน้ำผู้หญิง แล้วก็อยู่ในมหาลัยด้วย”

“…” ทั้งคู่ยังคงเงียบ

“ถ้าจะทำอะไรกันก็ช่วยเงียบๆหรือไปหาที่อื่นเอากันดีกว่านะคะ ฉันไม่อยากดูหนังสดตอนนี้” ฉันตะโกนเอ่ยบอกไปเสียงดัง

แอดด แล้วในที่สุดคนที่อยู่ด้านในก็เปิดประตูออกมา ฉันก็ขยับถอยหลังออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองหน้ายังคนที่เดินออกมาจากในห้องน้ำ ก็พบกับใบหน้าหล่อแบบหวานๆยกยิ้มมุมปากมองมายังฉัน ซึ่งฉันก็มองกลับไปอย่างไม่คิดจะหลบสายตาเขาเช่นกัน

“ทะ ทิคเกอร์เปิดทำไมคะ” เสียงผู้หญิงด้านหลังร่างสูงเอ่ยถามเสียงสั่นๆ เหมือนกลัวใครมาเห็น ซึ่งแน่นอนว่าก็คงจะกลัวฉันรู้ว่าคือใครนั่นแหละ หึ ทีตอนจะเอากันไม่อายพอโดนจับได้หน้าบางขึ้นมาเลย

“เธอรู้ไหมว่ามาขัดจังหวะฉัน” คนตรงหน้าเอ่ยถามฉันออกมาด้วยสีหน้าเสียดายเล็กน้อย

“ถ้าไม่อยากโดนขัดจังหวะ คราวหลังก็ไปเปิดโรงแรม ไม่ใช่มาทำกันในห้องน้ำมหาลัยแบบนี้” ฉันเอ่ยออกไปตามความจริงพลางเหลือบสายตาไปมองด้านในห้องน้ำเล็กน้อยก็เห็นว่าเสื้อผ้าของผู้หญิงหลุดลุ่ยไปหมด

“ถ้ารู้ว่าเรากำลังทำอะไรกันอยู่ เธอก็ควรจะเดินออกไปเงียบๆนะ” เขายังคงตอบกลับมาเหมือนว่าฉันเป็นคนผิดที่มาขัดจังหวะกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มของเขา

“ทำไมฉันต้องเป็นคนออกไปด้วย ในเมื่อฉันจะมาเข้าห้องน้ำ แล้วห้องน้ำมหาลัยก็สามารถเข้าได้ทุกคนไม่ใช่เหรอ” ฉันเลิกคิ้วถามขึ้น

“ก็จริงของเธอ” เขาก็ยักไหล่ตอบกลับมา

“ถ้าเข้าใจแล้วก็ออกไปจากห้องน้ำหญิงได้แล้ว ไม่งั้นฉันจะเอาเรื่องไปแจ้งสโมสรนักศึกษา”

“หึ กล้าดีนะ” ใบหน้าหล่อยกยิ้มมุมปากก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ทำให้ฉันต้องขยับเท้าหนีจนแผ่นหลังชนเข้ากับกำแพง

“อะไรของนายเนี่ย เดินเข้ามาใกล้ฉันทำไม” ฉันเอ่ยถามออกไปด้วยความตกใจ เขาไม่ได้ตอบอะไรแต่โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ใบหน้าของฉันก่อนจะกระซิบที่ข้างหูของฉันแทน

“ฉันชักจะถูกใจเธอแล้วสิ”

“…”

“ระวังวันหนึ่งคนที่อยู่ในห้องน้ำกับฉันจะเป็นเธอแล้วกัน” เขามองหน้าฉันก่อนจะยักคิ้วให้อย่าง กวนๆ

“ไม่มีทาง” ฉันก็ตอบกลับไปอย่างหนักแน่น

“หึ” ร่างสูงแสยะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำหญิงทันที

“ไอ้บ้าเอ๊ย” ฉันก็สบถด่าตามหลังเบาๆที่เขาบังอาจทำฉันใจหายไม่น้อยที่จู่ๆ เขาก็ขยับเข้ามาใกล้จนกลิ่นน้ำหอมของเขาแตะจมูกฉัน ก่อนที่จะหันกลับมาเห็นหญิงสาวที่ยืนทำหน้าบึ้งอยู่อย่างไม่พอใจฉัน ซึ่งเธอก็ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ผู้หญิงคนนั้นมองฉันด้วยหางตาเล็กน้อยก่อนจะเดินกระฟัดกระเฟียดตามร่างสูงออกไปทันที

“แล้วมาไม่พอใจฉันเรื่อง?” ฉันเอ่ยออกมาแผ่วเบาและเบะปากให้ก่อนจะไม่สนใจและเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวของตัวเองทันที เมื่อฉันเดินออกมาจากห้องน้ำจึงรีบเดินไปที่หน้าตึกคณะของตัวเองก็เห็นว่าพี่คชามายืนรออยู่แล้วเขากำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นโทรหาใครสักคน ซึ่งก็คงเป็นฉันแน่ๆ ฉันจึงไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปหาเขาทันที

“มารอนานหรือยังคะ” พี่คชาที่ได้ยินเสียงฉันก็รีบเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงและหันมามองฉันพร้อมกับยิ้มกว้างให้ทันที

“พี่กำลังจะโทรตามพอดีเลย เราหายไปไหนมาเหรอ”

“ด้าไปเข้าห้องน้ำมาค่ะ แล้วก็เจอคนโรคจิตด้วยนะคะ เดี๋ยวด้าเล่าให้ฟัง” ฉันเอ่ยบอกพี่คชาไป

“งั้นขึ้นไปเล่าบนรถนะครับ” เขาก็เดินเข้ามาหาฉันก่อนจะโอบเอวฉันไปขึ้นรถแล้วพี่คชาก็เดินอ้อมไปขึ้นรถอีกฝั่งก่อนจะขับรถออกไปทันที

อีกด้าน

“มึงไปไหนมาวะ” ไอ้ทรัชเอ่ยถามผมขึ้นทันทีที่เห็นผมเดินเข้ามายังโต๊ะประจำ

“ห้องน้ำ” ผมก็ยักคิ้วตอบมันกลับไปก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ

“กูว่าละ ปล่อยให้กูนั่งคนเดียวตั้งนานไอ้ห่า”

“ไอ้คัตเตอร์กับไอ้กราฟฟิคแม่งมีเมียแล้วทิ้งพวกเราเลยไอ้เพื่อนเวร” ผมก็เอ่ยออกมาอย่างน้อยใจแต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร เพราะไอ้เพื่อนรักทั้งสองแม่งโคตรติดเมียตามเฝ้าเช้าเย็นจนไม่มีเวลาไปเที่ยวเล่นกับพวกผมเหมือนแต่ก่อน จนทำให้ตอนนี้เหลือแค่ผมกับไอ้ทรัชที่ยังครองตัวเป็นโสดไปไหนไปกันอยู่สองคน แต่ผมก็เข้าใจพวกมันนะ ได้แต่บ่นทำเป็นน้อยใจแต่ก็ไม่ได้จะห้ามพวกมันหรอกและก็ไม่ได้บังคับให้มันต้องมาเที่ยวเล่นกับผมและไอ้ทรัชด้วย ทำให้พวกผมจะเจอไอ้สองตัวนั้นได้ก็ตอนเรียนนั่นแหละ ซึ่งตอนนี้พวกเราก็อยู่ปีสี่กันแล้ว ชีวิตมหาลัยใกล้หมดลงแล้วผมก็ต้องใช้ให้คุ้มไม่ใช่มัวเอาเวลาไปนั่งเฝ้าเมีย…

“หึ ยังไม่ชิน?” ไอ้ทรัชเอ่ยออกมา ผมก็แสยะยิ้มตอบมันกลับไป

“แล้วเป็นไงสบายตัวแล้วสิมึง”

“สบายเชี้ยไรล่ะ ยังไม่ทันเอาเลยแม่ง” เมื่อไอ้ทรัชเอ่ยขึ้นมาก็ทำให้ผมหงุดหงิดขึ้นมาเมื่อไม่ได้ปลดปล่อยอย่างที่ต้องการ

“คนอย่างมึง” มันเลิกคิ้วถามอย่างไม่เชื่อ

“เออ! คนอย่างกูเนี่ยแหละ”

“พลาดได้ไงวะ แล้วหายไปตั้งนาน”

“ก็แม่งมีคนเข้ามาขัดจังหวะ” ผมพูดออกมาอย่างเซ็งๆที่ต้องอดกินน้องชิลลี่ดาวคณะบริหารเลยนะ

“หึ ใครวะ”

“ไม่รู้ว่ะ ปากดีใช้ได้” แต่เมื่อนึกถึงใบหน้าสวยของหญิงสาวที่เข้ามาขัดจังหวะผมก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นจนลืมความหงุดหงิดเมื่อกี้ไปทันที

“ยิ้มแบบนี้คือ”

“สวยและโคตรเอ็กซ์ สเปกกูเลย” ผมตอบกลับไปก่อนจะพ่นควันสีขาวออกมาอย่างผ่อนคลาย เมื่อนึกถึงใบหน้าสวยที่เจอวันนี้แม่งโคตรถูกใจผมเลย ถ้ามีโอกาสเราคงได้ทำความรู้จักกัน หึ…