เปื้อนรักซาตาน

ตอนที่3 ไร้ค่า

ตอนที่3 ไร้ค่า

“หึ! กลัวฉันมากรึไงปานดาว!”

“ยะ อย่าเข้ามานะ!”เพียงเห็นอีกฝ่ายก้าวเดินเข้ามาหาเสียงสั่นก็ร้องห้ามทันที แต่ทว่าขายหนุ่มยังคงไม่สนใจเขาเข้ามาประชิดตัวหญิงสาวก่อนจะกระชากตัวของปานดาวเข้าหาทันที ด้วยแรงของเขาทำให้เธอนิ่วหน้าเจ็บออกมา

สีหน้าแตกตื่นของปานดาวเผยออกมาอย่างชัดเจน เธอกลัวผู้ชายคนนี้ กลัวทุกอย่างที่เขาทำ สุริยะมองนัยน์ตาคู่สวยก่อนจะยกมุมปากขึ้นมาอย่างพอใจการที่ได้เห็นอีกฝ่ายเป็นแบบนี้ เขารู้สึกดีไม่น้อย มือหนาของชายหนุ่มเอื้อมไปปลดชุดที่ปานดาวใส่ออกอย่างช้าๆ หญิงสาวจะห้ามแต่ก็ต้องชะงักเมื่อสายตาดุดันจ้องมองกลับมา เธอจึงทำได้เพียงร้องไห้ออกมาเท่านั้น

“ฮึกฮือ ปานขอร้องคุณอาทิตย์ปล่อยปานไปเถอะนะคะ”

“ปล่อยงั้นเหรอฮึ! ง่ายไปไหมฉันต้องการทำให้เธอเจ็บปวดมากกว่านี้นะปานดาว ยิ่งเห็นเธอทุกข์ทรมานฉันยิ่งมีความสุข”

“ปานผิดที่คิดฆ่าคุณ ปานขอโทษคุณอาทิตย์จะฆ่าปานก็ได้แต่ต้องไม่ใช่แบบนี้ ปานไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้ว”หมายความของเธอก็คือการที่เขาเห็นเธอเป็นผู้หญิงใจง่ายแบบนี้ ในเมื่อเขาไม่คิดจะรักจะชอบในตัวเธอทำไมต้องเหยียบย่ำเธอขนาดนี้ด้วย ไม่สู้ฆ่าเธอให้ตายไปเลยดีกว่าไหม

“การตายสำหรับผู้หญิงอย่างเธอมันสบายเกินไป ฉันต้องการให้เธออยากตายก็ไม่ได้ตาย เรียกง่ายๆ ว่าอยู่อย่างตายทั้งเป็น!”

“ปานไม่คิดว่าคุณจะเลวขนาดนี้”สิ้นเสียงของคนตัวเล็กสุริยะก็ถึงกับกัดกรามแน่น

“ปากดีนักนะ!”ใบหน้าสวยเหยเกออกมาเมื่อชายหนุ่มยกมือขึ้นมาบีบคางมนเอาไว้แน่น แรงบีบของสุริยะทำให้เธอเจ็บจี๊ดขึ้นมา แววตาดุดันจ้องมองหญิงสาวอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ เขากระชากเสื้อผ้าที่เหลือของปานดาวออกจนหมดก่อนจะผลักร่างบางอรชรให้ล้มลงไปนอนที่เตียง

“ฮึก ยะ อย่าคุณอาทิตย์ได้โปรดปานขอร้องอย่าทำปานเลยนะคะ”เธอร้องอ้อนวอนชายหนุ่มออกไปด้วยน้ำตา เธอยังรู้สึกเจ็บตรงนั้นอยู่เลยรับอีกไม่ไหวแน่ๆ แต่ทว่าคนใจร้ายกับไม่สนใจเขาคร่อมทับร่างกายของหญิงสาวก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปซุกไซ้ตามซอกคอขาวผ่องพร้อมขบเม้มแรงๆ จนหญิงสาวสะดุ้งเฮือกออกมา แรงสัมผัสของชายหนุ่มมันทั้งรุนแรงทั้งหนักหน่วงจนร่างกายเธอเขียวช้ำไปทั่วร่าง

สุริยะไม่รอช้าเขาลุกขึ้นปลดเสื้อผ้าของตนเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะคร่อมทาบทับร่างกายเปลือยเปล่าของปานดาวอีกครั้ง แต่ทว่าคนตัวเล็กกลับพยายามดันอกหนาให้ออกห่าง เธอเริ่มต่อต้านเมื่อชายหนุ่มเริ่มรุกล้ำร่างกายเธอมากขึ้นๆ ถึงจะกล้าๆ กลัวๆ แต่เธอไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว

“เฮือก!”ปานดาวสะดุ้งเฮือกเมื่อชายหนุ่มก้มหน้าลงไปกัดหน้าอกของเธอเสมือนว่านี่คือการลงโทษ สุริยะทั้งกัดทั้งบีบขยำสองเต้าคู่สวยของหญิงสาวอย่างเอาแต่ใจ เขาไม่สนเลยสักนิดว่าตอนนี้คนตัวเล็กจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหนกับการกระทำของเขา ปานดาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันพยายามข่มความเจ็บปวดเอาไว้แต่ทว่าในตอนนี้ปานดาวรับมันไม่ไหวอีกแล้ว

“ฮึกฮือ พอสักทีได้โปรดปานเจ็บ!”

“หึ! แค่นี้เองทนไม่ไหวแล้วเหรอ”สุริยะยิ้มเยาะก่อนจะเลื่อนมือลงไปช่วงล่างของหญิงสาว เพียงนิ้วแกร่งสัมผัสจุดอ่อนไหวปานดาวก็ดิ้นพล่านทันที

ปานดาวน้ำตาซึมออกมาเมื่อชายหนุ่มแหย่นิ้วเข้าไปขยับเข้าออกจนหญิงสาวรู้สึกเจ็บไปหมด เขาทำแบบนั้นอยู่สักพักไม่ว่าหญิงสาวจะร้องอ้อนวอนให้เขาหยุดแค่ไหนเขาก็ไม่มีท่าทีจะหยุดเลย รอยยิ้มร้ายๆ ของสุริยะเผยออกมาเมื่อช่องทางรักของหญิงสาวเริ่มพร้อมรับตัวตนของเขาแล้ว

“ปากบอกว่าไม่แต่ร่างกายเธอมันต้องการขนาดนี้อย่าปฏิเสธหน่อยเลยเธอมันก็แค่ผู้หญิงใจง่ายเท่านั้นล่ะปานดาว!”

“กรี๊ดเจ็บ คุณอาทิตย์ปานเจ็บ!”หญิงสาวร้องกรี๊ดออกมาด้วยความเจ็บปวด ทันทีที่ชายหนุ่มกระแทกเข้ามาจนสุดลำถึงแม้จะมีน้ำหวานที่เธอเพิ่งปล่อยออกมาแต่ทว่าความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมันทำให้หญิงสาวแทบทนไม่ไหว

สุริยะตอกอัดความเป็นชายเข้ามาอย่างหนักหน่วง ยิ่งช่องรักบีบรัดแก่นกายเขามากเท่าไหร่เสียงครางต่ำของชายหนุ่มก็ดังออกมา ร่างกายของปานดาวมันทำให้เขาปลดปล่อยได้อย่างดี คนตัวเล็กส่ายหน้าไปมาเธอรับไม่ไหวแล้ว เธอเจ็บจนทนไม่ไหวแล้ว หญิงสาวยกมือขึ้นมาดันหน้าท้องแกร่งทันทีเมื่อชายหนุ่มกระทำกับเธออย่างป่าเถื่อนแบบนี้ แต่ทว่ามือหาของสุริยะกับกระชากข้อมือทั้งของหญิงสาวกดเอาไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายขยับกายหลีกหนีหรือผลักไสเขาได้

“ปานขอร้องคุณอาทิตย์ ปานทนไม่ไหวแล้ว!”

“ทนไม่ไหวก็ตายซะสิปานดาว!”คำพูดดุดันของชายหนุ่มตะคอกใส่หน้าคนตัวเล็กจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจขึ้นมา ยิ่งได้ยินอย่างนั้นความน้อยอกน้อยใจของปานดาวก็มีมากกว่าเดิม ถ้าหากว่านี่เป็นทางเลือกเดียวที่เธอมีอยู่ไม่สู้ตายไปอย่างที่ที่ชายหนุ่มบอกไม่ดีกว่ารึไง อย่างน้อยเธอก็คงไม่ต้องโดยกระทำย่ำยีแบบนี้อีก เขาจะได้มีความสุขกับผู้หญิงที่เขารัก ส่วนเธอถึงจะตายเขาก็ไม่สนใจใยดีอะไรอยู่แล้ว ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเพราะคำว่ารักคำเดียวมันถึงทำให้เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนเขา นี่หรือคือผลตอบแทนที่เธอได้รับ นี่คือคนที่เธอรักเขาจนหมดหัวใจมาวันนี้จากเทพบุตรที่เธอเคยชื่นชมกลับกลายมาเป็นผีห่าซาตานที่ไหนก็ไม่รู้

“แต่ผู้หญิงอย่างเธอ ถ้าจะตายคงมีที่เดียว คือบนเตียงนี่ล่ะ มันถึงคู่ควรกับผู้หญิงไร้ค่าอย่างเธอ!”สุริยะไม่ได้สนใจเลยว่าคำพูดของเขาจะทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอเจ็บปวดแค่ไหน

รอยยิ้มร้ายๆ ของชายหนุ่มเผยออกมายามที่จับจ้องใบหน้าสวยของอีกฝ่ายที่มีแต่หยาดน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ยิ่งเห็นปานดาวร้องไห้จะเป็นจะตายแบบนี้เขายิ่งมีความสุข

“หึ! รู้ตัวไหมยิ่งเธอร้องไห้ฉันยิ่ง เ-ี่อนวะ!”สิ้นเสียงชายหนุ่มเอวหนาก็กระแทบเร็วขึ้น เขารู้สึกเสียวซ่านไม่น้อยยามที่เข้ามาในกายของผู้หญิงคนนี้ เธอทำอะไรกับเขากันนะทำไมเขาถึงรู้สึกดีมากขนาดนี้

ไม่นานสักเท่าไหร่สุริยะก็ปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมา เขาไม่เคยคิดป้องกันเลยสักนิดครั้งที่สองแล้วที่ชายหนุ่มทำแบบนี้กับเธอ ใบหน้าสวยเหยเกออกมาเมื่อชายหนุ่มจับร่างบางพลิกคว่ำก่อนจะสอดใส่แก่นกายอีกครั้ง แววตาคมเข้มจ้องมองกลีบกุหลาบสีสวยที่ตอนนี้แปรเปลี่ยนเป็นสีคล้ำเพราะการกระทำของเขา

“ปานไม่ไหวแล้ว พอสักทีเถอะนะคะปานขอร้องฮึกฮื่อ!”

“แล้วยังไง ฉันพอใจที่จะทำต่อมีหน้าที่ทนก็ทนไปปานดาว!”สุริยะเริ่มบทสวาทอีกครั้ง เขาตักตวงความสุขจากร่างกายของหญิงสาวหลายต่อหลายครั้งจนไม่รู้ว่าปานดาวสลบไปตอนไหน หลังจากที่ปลดปล่อยความสุขออกมาเป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ ชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวหลับไปแล้วจึงยอมหยุดการกระทำ

ใบหน้าดุดันของสุริยะเผยออกมายามที่มองมาที่คนตัวเล็กที่นอนหายใจเข้าออกสม่ำเสมออยู่ ใบหน้าสวยยังคงมีคราบน้ำตาให้เห็น ถ้าถามว่าเขาเสียใจกับการกระทำนี้ไหมในตอนนี้บอกเลยว่าไม่ คนอย่างเขากว่าจะมายืนอยู่จุดๆ นี้ถ้ามีแต่คำว่าสงสารคงอยู่ไม่รอดถึงตอนนี้หรอก

“ฮึกฮื่อ พอแล้ว ปานขอร้องหยุดสักทีฮื่อ”เสียงละเมอของหญิงสาวดังออกมา ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังจะเดินออกไปจากห้องนอนชะงักหันหน้ากลับมามองทันที

“ทำไมต้องถึงขนาดนี้ ทำไมคุณต้องเหยียบย่ำความรักของปานด้วยคุณอาทิตย์ ฮึกฮือคุณจะใจร้ายกับปานไปถึงไหนกัน?”น้ำเสียงเศร้าของหญิงสาวดังออกมาพร้อมกับเสียงสะอื่นของเธอ

“หึ! แค่นี้มันยังน้อยไปปานดาว เธอต้องเจออะไรอีกเยอะ!”สิ้นเสียงพูดร่างสูงโปร่งก็เดินออกจากห้องไปทันที ตามมาด้วยเสียงปิดประตูดังปัง เขาไม่รู้ทำไมเหมือนกันว่าทำไมต้องหงุดหงิดทากขนาดนี้ ในตอนนี้เขาควรสนใจผู้หญิงที่เขารักอย่างศิรินทราสิ ส่วนคนทรยศอย่างผู้หญิงคนนั้นจะเป็นยังไงก็ช่าง

แสงแดดยามเช้าสาดส่องกระทบร่างเปลือยเปล่าที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงกว้าง ยามที่แสงแดดกระทบเปลือกตาบางทำให้ปานดาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เธอรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างเนื้อตัวของเธอสั่นไหวไม่น้อย รวมไปถึงจุดกลางใจสาวที่เพียงขยับกายความเจ็บปวดก็ปะทุขึ้นมา

น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาอีกครั้งเธอแทบจะไม่มีน้ำตาไหลออกมาอยู่ด้วย เบ้าตาทั้งสองข้างของหญิงสาวบวมเป่งขึ้นมาเมื่อผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ริมฝีปากอวบอิ่มซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ในตอนนี้สิ่งที่ปานดาวต้องการมากที่สุดคือออกไปจากนรกขุมนี้ ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องทนอยู่ที่นี่ไปอีกนานแค่ไหนกัน หรือเธอต้องอยู่ที่นี่ไปจนตายกันนะ