Chapter Three
1587 Words
Chapter Three
Third Person POV
Mahimbing na ang tulog ni Elora noong tumayo si Castriel mula sa kanilang higaan. Kinuha nito ang telepono ni Elora.
He opened his wife's phone with the passcode using their wedding anniversary. Castriel then saw a text message sent by an unknown numbers.
Napakunot ang noo ni Castriel noong mabasa niya ang text na natanggap ni Elora. Sinulayapan niya ito na mahimbing parin ang tulog. Isinend ni Castriel sa sarili niya yung number at binura niya ang text na nakita niya. He can't let Elora see the text message. Alam niya yung gaano kahina ang damdamin ni Elora sa mga gano'ng bagay.
Castriel then went to their veranda and lit up a cigarette. He then called someone while puffing the smoke from his cigarette.
"Trace the number that I send to you," utos ni Castriel noong sagutin ng kung sino man ang kanyang tawag.
"How cruel. Utos kaagad ang ibubungad mo sa akin?" the person on the other line said.
Castriel then take a puff to his cigarette and blow the smoke before answering. "Ayaw mo nauutos? resign then." Castriel voice is very serious that it made whoever he's talking right now nervous.
"Eto naman hindi mabiro. I will process the number right away and I will send the informati-" Kaagad namang pinatay ni Castriel ang tawag. At itinago niya sa bulsa ng kanyang pantulog ang kanyang telepono.
Nakatingin siya ngayon sa langit habang patuloy siya sa pagbuga ng usok. Nalala niya kung paano siya nataranta kanina habang nasa opisina noong tumawag ang kanilang katulong. Alam niya kasing hindi naman tatawag ang mga ito kung hindi importante o emergency. Kaya kahit na busy siya ay iniwan niya ang kanyang ginagawa upang makauwi.
When he saw his wife laying on their bed unconscious it made him scared for his wife safety. Kaya naman madali niyang tinawagan ang iilang guard sa bahay ng kanyang ina. Gusto niyang dagdagan ang mga nagbabantay sa kanilang bahay, because he can't let someone harm his wife.
"I will protect you, Elora. No matter what, hahanapin ko kung sino ang nag-text sa'yo nun."
Bago siya bumalik sa higaan ay naghilamos muli siya. Hindi kasi alam ni Elora naninigarilyo ito, at ayaw din niya ang amoy. Noong matapos si Castriel ay humiga na siya sa tabi ni Elora at niyakap niya ito.
Unknown POV
*Elora deleted your text message after reading it*
Mabilis kong tinignan ang aking telepono noong makita ko ang notification na lumabas sa aking laptop. Nakita kong wala itong nireply sa akin at parang nag-alab ang inis sa aking dibdib. Ang kapal naman ng mukha niyang hindi pansin ang text ko. Hindi ba siya natakot o nangamba man lang?
Sa aking inis ay ibinato ko sa pader ang aking telepono at bibinalik ko ang aking pansin sa laptop. Itinuloy ko ang paggawa ko ng plano kung paano ko siya tatapusin. My anger for her will not fade hanggang sa mamatay siya. She stole everything to me even the man that I love. I will make her pay for what she did.
"I found a place for our next date date babe," bungad na sambit naman ng aking uto-u***g boyfriend.
"Talaga babe? Saan?" tanong ko sa kanya with a fake amusement expression.
Sinabi niya ang lugar ngunit wala akong ibang maisip kung paano siya didispatiya.
Elora's POV
Ilang linggo na ang nakakalipas mula noong mahimatay ako sa labas ng bahay namin. Hanggang ngayon ay wala pa rin akong maalala sa nangyari. Parang mayroong memorya sa aking utak na biglang nabura na kahit anong gawin ko ay hindi ko ito maisip.
Ang sinabi sa akin ni Castriel ay huwag ko na itong masyadong alalahanin pa. Paano ko naman hindi alalahanin yun kung parang mas naging mahigpit ang seguridad dito sa bahay.
Nanganganib ba ang buhay ko?
"Elora!!" Nagulat naman ako sa biglang pagsigaw ni Sierra. Napalingon naman ako kaagad sa akanya at inaalala kung may sinabi ba ito.
"Tulala ka na naman. Kanina pa ako nagsasalita dito hindi mo naman pala ako naririnig," nakasimangot na sambit nito sa akin. Napangiti naman ako noong nakita ko siyang nakasimangot. Naalala ko nung high school pa kami.
Sierra Meldi Soriano is my best friend. Magmula noong tumira ako sa Casa Suarez ay siya na naging kaibigan ko. Naging magkaklase kami magmula elementary hanggang high school. Sa sobrang tagal na naming magkakilala alam niya ang lahat tungkol sa akin. Ganun din naman ako, I know everything about her. Even her deepest dark secret.
Sierra is a surgeon at their hospital. She would normally visit me here when it's her day off. She's so fond of baby Jena kaya naman hindi ata mabubuo linggo to kung hindi makikita ang inaanak.
"Ano ba yang sinasabi mo? May naiisip lang ako kanina," sagot ko sa kanya at kinuha ang macaroons sa coffee table.
"I said I had a 10 hours surgery last night. Parang namamanhid paa ko dahil sa nakatayo sa operating room," pagkukwento nito. Tumango tango naman ako sa kanya habang nagsasalita siya.
"Nako Sierra alam ko na ang gusto mo kapag sinasabi mo yan," sambit ko sa kanya.
"Ngayon na lang kasi ulit eh," pagmamakaawa nito sa akin.
"Hindi ako pwedeng pumunta sa bar. Alam mo namang hindi ko pwedeng iwan si baby Jena. Atsaka I can't go to crowded places."
"Hindi naman sa regular na bar. Doon tayo dun sa chill lang na bar like yung luxury bar ni Demi," ani ni Serria at hinawakan niya ang braso ko.
"I'm sorry, Sierra. Hindi talaga pwede. Kung gusto mo uminom meron naman dito sa bar ni Castriel," pagtatangi ko sa kanyang alok sa'kin.
Kahit naman kasi gusto kong samahan itong si Sierra ay hindi pwede. Ang sabi kasi sa akin ni Castriel ay huwag muna ako lumabas ng bahay. He said na baka sa public place ako himatayin and it will be worst kung sa crowded places pa.
"Hmp! ang killjoy naman Elora. Saan ba bar ni Castriel dito?" Tumayo naman si Sierra at nagsimula siyang maglakad palayo sa akin. Sinundan ko naman siya upang maituro ko sa kanya kung saan ang bar.
Pagpasok namin sa bar dito sa bahay ay kumuha kaagad siya ng alak. Hindi na siya kumuha ng baso sa mismong bote ito uminom. It made wonder kung mayroon ba siyang probelma.
"Is there a problem, Sierra?" tanong ko sa kanya noong umupo siya sa aking tabi. Napansin ko na halos kalahati na niya ang kanyang iniinom.
"Do you believe in ghost Elora?" seryosong tanong nito sa akin. Halata na sa kanyang boses na lasing na siya.
"Bakit? Nakakita ka ba ng multo?" takot kong tanong sa kanya.
"Sagutin ba naman ng tanong ang tanong ko? Pero oo nga pala how can I forget takot ka sa multo, so naniniwala ka."
"Is there something wrong? May problema ka ba Sierra? Bakit ka nagtatanong tungkol sa multo?"
"Kakagabi pagkatapos ng surgery naiwan akong mag-isa sa hallway and then I heard someone laughing at my back. Noong lumingon ako wala naman tao sa likod ko. Even the rooms on that hallway are empty, itinuloy ko ang paglalakad but the laughters are getting nearer and nearer to me. And then I heard a whispers saying 'malapit kana'. I'm scared Elora. Natatakot ako sa pwedeng mangyari sa akin."
Tumindig ang mga balahibo ko sa buong katawan sa kwento ni Sierra sa akin. Ngunit hindi mawala ang pag-aalala ko sa kanya. That incident might be a sign of danger.
"S-sierra I think you should maybe take a rest baka pagod lang yan," sambit ko sa kanya. Ayaw ko siyang lalong matakot o mag-alala kaya yon na lang ang sinabi ko.
"Yan din ang naisip ko Elora. Ngunit kaninang umaga, I saw my fiancee cheating and doon ko narealize na it's a sign na mayroong mawawala sa kin."
Nagsimulang tumulo ang mga luha ni Sierra. Kinuha ko naman ang boteng hawak niya at niyakap ko siya. Hinahaplos ko ang kanyang likod habang humahagulgol siya sa aking braso. It pains me to see her like this right now. Ilang minuto ang lumipas bago siya kumalma at nakatulog.
Tinawag ko naman ang iilan naming guard upang buhatin siya papunta sa guestroom.
Pagdating sa guestroom ay inihiga siya ni kuya guard sa gitna ng bed. Kaagad din naman itong lumabas ng silid. Ako naman ay inalis ko ang suot ni Sierra na heels bago ko siya kinumutan. Atsaka na ako lumabas ng guestroom.
Habang naglalakad ako sa papunta sa silid ni baby Jena ay tumunog ang aking telepono. An unknown number is calling me. Hindi ko sana ito sa sagutin ngunit may nararamdaman ako na magsisi ako kung hindi ko sasagutin ang tawag.
"Hello? Who's this?" tanong ko pagkasagot ko sa tawag.
Nakarinig naman ako ng distorted na tawa mula sa kabilang linya. "How's your friend Elora?"
"What ere you talking about?" Natatakot akong tanungin siya dahil nangilabot ako sa tawa niya kanina. Kahiy distorted ito ay nakakatakot pa rin ito.
"She must be devastated after I stole her fiance." Kumunot ang noo ko sa sinagot niya sa akin. Tinignan ko naman ang number ng kausap ko and it's not really familiar to me.
"Sino ka?!"
"Oh bakit parang galit ka, ayaw mo naman yun para sa kaibigan mo diba? Gusto mo bang isunod ko pamilya mo sa Case Suarez?"
"Anong gagawin mo sa kanila?"
"Ewan ikaw ba. Ano gusto mo gawin ko sa kanila? Do you want to scare your Tita Leah or your Ate Charina? I will do it, basta ikaw naman ang isusunod ko."
~~
- Writer
