“Onu sadece ben vururum.”
Nesih ağa Serhat’ın bu sözüne hiddetle ayağa kalktı:
“Birde utanmadan yaptığınla övünüyor musun puşt herif?”
“Bundan sonra böyle. Sözümü dinlemeyen herkes bedelini ödeyecek.”
“Hayırdır lan sen kimsin sözünü dinletiyorsun millete?”
“Ağayım unuttun mu sen verdin ya bana ağalığı.”
“Ağa dediğin mazlumun yanında olur. Adaletli olur, senin gibi zalim olmaz.”
“Mazlum kim, hani nerde?”
“Serhat fazla oluyorsun.”
Gülay bu tartışmanın içinde kalmak istemedi. Kendisi yüzünden tartıştıklarını biliyordu. Ayağa kalkarak:
“Ben odama gitsem olur mu?”
Nesih ağa zaten sinirliydi, yüksek sesle:
“Otur yerine.”
Sonra yaptığını fark edince sesini alçaltarak:
“Senlik bir durum değil kızım. Sen yemeğini yemeye bak.”
Gülay Nesih ağanın bağırmasından oldukça korkmuştu. Titrey
