İkindi vakti evdeki herkes gitti. Annesi Feride hanım bile Köksal beyler gittikten sonra onları başbaşa bırakmak için evine dönmüştü. Yanında Seyran’la Çağrı’yı da almıştı. Seferiye hanımlar Esra’yı lohusa sanabilirdi ama Feride hanım gerçekleri biliyordu.
Şimdi ise yatakta uzanıyorlardı. Esra keyif şarabını yudumlarken Alparslan onu izliyordu. Kadının ip askılı geceliğine dökülen saçları az önce ellerinin arasındaydı. Bedenini saran geceliğin örttüğü güzellikler dudaklarının altındaydı ve derin yırtmacından görünen esmer bacakları beline sarılıydı. Bir ara omzuna da çıkmıştı. Bileğine yeniden taktığı bileklikle yakın temasta bulunmuşlardı.
“Sen harika bir mısra gibisin. Nazım Hikmet, Cemal Süreyya, Orhan Veli birleşse senin kadar güzel bir şiir yazamaz.” Kendinden emin sesi kadının gu
