หนี้ชีวิต ลิขิตเกมไทย

คำสารภาพ คนตายที่ยังมีชีวิตอยู่

“บางครั้ง การรอดกลับมา... ก็ไม่ได้แปลว่าเรายังเป็นคนเดิม”

เวลา 02:11 น. กลางดึก

เตชินท์ลืมตาตื่นจากฝันแปลก

เสียงกระซิบแผ่ว ๆ ดังอยู่ในหูซ้ายเหมือนมีใครพูดเบา ๆ ตลอด

“ตื่นเถอะ... เขารู้แล้ว...”

เขาจับหมอน สัมผัสถึง “กระดาษแผ่นหนึ่ง”

ที่เขาเคยเห็นเมื่อตอนตื่นใหม่ ๆ

มันถูกพับไว้แน่นหนา มีกลิ่นกำยานติดอยู่จาง ๆ

ลายมือ: น้ำอ้อย

(ข้อความ):

“พี่เต… ถ้าพี่ได้อ่านนี่ แปลว่าอ้อยฝืนคำสั่งของระบบไปแล้ว

อ้อยไม่รู้จะอยู่ได้อีกนานแค่ไหนแต่ความจริงคือ… อ้อยไม่ได้ตายจริง

ระบบแค่ ‘รีเซ็ตความทรงจำ’ ของอ้อย แล้วฝังบางอย่างไว้ในตัว”

“ทุกครั้งที่อ้อยโกหก... หัวใจจะเต้นผิดจังหวะ

ถ้าเกิน 3 ครั้งใน 1 วัน… มันจะหยุดเต้นถาวร”

“อ้อยรู้ว่า พี่คงอยากเชื่อในสิ่งดี ๆแต่ขอให้พี่ระวัง ‘คนในพรรคของพี่’ ด้วย…

ไม่ใช่ทุกคนที่อยู่ข้างพี่ เป็นคนของมนุษย์...”

“...มีบางคน เป็นของ ‘ระบบ’”

ทันใดนั้น เสียงประกาศจากลำโพงแทรกเข้ามาในความเงียบ

“รอบต่อไปจะเริ่มใน 4 ชั่วโมง: เกม ‘คำถามตัดศีลธรรม’”

“ผู้เล่นทุกคนจงเตรียมใจ... เพราะความจริงของพรรค และคนที่คุณไว้ใจ กำลังจะถูกเปิดโปง”

เช้า ลานพิธี

ผู้เล่นทั้ง 23 คนที่เหลือ (หลังการสังเวยพรรคไพร่)

ถูกจัดให้ยืนเรียงเป็นวงกลม

ตรงกลางคือ "แท่นหินรูปบ่วงบาศ" และ “โถใส่ลูกแก้ว 3 สี” แดง, ฟ้า, เทา

เสียงระบบกล่าวอย่างราบเรียบ

เกม: คำถามตัดศีลธรรม

กติกา

– แต่ละคนจะต้องสุ่มหยิบลูกแก้ว 1 ลูกจากโถ

(สีแต่ละสีจะเป็นประเภทคำถาม):

1. แดง = คำถามหักหลัง/ฆ่า

2. ฟ้า = คำถามเปิดเผยความลับ

3. เทา = คำถามทางศีลธรรม/เลือกช่วยใคร

หากผู้เล่น “ปฏิเสธจะตอบ” หรือ “โกหก” ระบบจะวัดชีพจรและการตอบสนอง

ถ้าโกหก = ระบบจะบีบรัดร่างกายด้วย “สร้อยพันธะ” จนสลบหรือขาดใจ

รอบที่ 3 น้ำอ้อย เธอหยิบได้ “ลูกแก้วสีฟ้า” ระบบถามด้วยเสียงเย็นเฉียบ

“คุณรู้หรือไม่ว่าภายในพรรคไพร่ มีใครเป็นสายลับของระบบ?”

เธอเงียบ...

หัวใจเต้นแรง

ชีพจรพุ่ง 121… 132…

ระบบจับคลื่นสัญญาณในร่างเธอ

น้ำอ้อยค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น

เสียงของเธอสั่นเล็กน้อย

“ค่ะ… อ้อยรู้”

เสียงฮือฮาทั้งสนาม

“ใคร?”

เธอกัดฟันมองตรงไปยัง “บุญมี” ชายเงียบ ๆ ที่ดูไม่มีพิษภัยตลอดเกม

“คือ… เขา...”

“ชื่อของเขาคือ...”

ทันใดนั้น...

น้ำอ้อยทรุดลงไปกุมอกทันที!

ชีพจร 179 – 183 – หยุด...

เลือดไหลออกจากปากเธอ

ระบบขึ้นข้อความ

“คำโกหกครั้งที่สาม… ตรวจพบ‘หัวใจของผู้เล่น 031 หยุดทำงาน’”

เสียงกรีดร้องของผู้เล่นหญิงอีกคนดังขึ้น

เตชินท์วิ่งเข้าไปหา

“น้ำอ้อย! ตื่นสิ! อย่าหลับนะ!”

แต่ร่างเธอนิ่ง...

เย็น...

ไม่มีเสียงตอบ

(ระบบประกาศปิดเกมทันที)

“เกม ‘คำถามตัดศีลธรรม’ สิ้นสุดลงก่อนเวลา

ผู้เล่น 1 ราย เสียชีวิตด้วยการฝืนพันธะตนเอง”

“จะไม่มีบทลงโทษเพิ่มเติมในรอบนี้

แต่ขอให้ทุกท่านจดจำ ‘คำโกหก’... มีค่ามากกว่าความตาย”

เตชินท์คุกเข่าลงพริมจับไหล่เขาเบา ๆ

“เธอตายเพื่อไม่พูดชื่อใครบางคนออกมา...”

เตชินท์ก้มมองดอกไม้ผ้า

ของชิ้นเดียวที่เขายัดใส่มือเธอไว้ตอนรอดมาด้วยกัน

“หรือบางที… เราอาจไว้ใจผิดคนตั้งแต่ต้น”