หนี้ชีวิต ลิขิตเกมไทย

สังเวียนสุดท้าย ศึกแห่งการไม่ไว้ใจ

“ศัตรูที่น่ากลัวที่สุด… ไม่ใช่คนที่มีอาวุธแต่คือคนที่เราเคยให้หลังพิง”

วันรุ่งขึ้น เวลา 11:00 น.

แดดร้อนจัด… จนเหงื่อชุ่มเสื้อไทยทุกคน

เสียงลำโพงระบบแทรกเข้ามา พร้อมเอคโคเหมือนเสียงพระสวดในวิหารร้าง

“ยินดีต้อนรับสู่รอบที่ 7 สังเวียนสุดท้ายผู้เข้าแข่งขัน 26 คนสุดท้าย จะเข้าสู่สนามศึกแบบ ‘จับคู่บังคับ’”

เสียงฮือฮาดังขึ้นรอบศาลา

ชื่อเกม: ศึกแห่งการไม่ไว้ใจ

[กติกา]

– ผู้เข้าแข่งขันทั้งหมด จะถูกจับ “สุ่มจับคู่” กับผู้เล่นอื่น

– ทั้ง 13 คู่ จะต้องแข่งขันในสนามแยก โดยมีเป้าหมายคือ “รอดคนเดียวต่อคู่”

[คุณสามารถเลือกได้ระหว่าง]

1. ฆ่าคู่ของคุณทันที เพื่อรอด

2. ประสานใจ และร่วมมือผ่าน “บททดสอบร่วม” เพื่อให้ทั้งคู่รอด

– แต่… หากฝ่ายใดแอบหักหลังระหว่างบททดสอบ และฆ่าอีกฝ่าย ระบบจะถือว่า “ผู้หักหลังรอด” ทันที

– หากทั้งสองลังเลและไม่ฆ่ากัน ไม่ผ่านบททดสอบ… ทั้งคู่จะตาย

หมายเหตุ: คุณไม่รู้ว่า “คู่ของคุณ” ได้รับคำแนะนำอะไร

ระบบส่งภารกิจส่วนตัวเข้าไปในหูฟังของแต่ละคนแบบส่วนตัวเท่านั้น

เสียงเตือนดัง: “คุณมีเวลา 3 นาที เตรียมใจของคุณ…”

คู่ของเตชินท์: หมายเลข 114 พริม

ทันทีที่รู้ชื่อ พริมยิ้มมุมปาก

“เหมือนชะตาจะทดสอบเราอีกแล้วนะ…”

เตชินท์ไม่ยิ้ม

“ไม่ใช่ชะตามันคือกับดัก”

ทั้งคู่ถูกพาไปยัง “ศาลาวัดร้าง” แยกจากผู้เล่นอื่น

ข้างในมี “กล่องไม้กลางลาน” กับ “ดาบไม้สองเล่ม” วางข้างกัน

ระบบเริ่มคำอธิบาย

“บททดสอบร่วม: ศีลแห่งความไว้วางใจ”

1. คุณทั้งสองจะต้อง “เอามือสอดเข้าไปในกล่องไม้” พร้อมกัน โดยไม่มีการมองเห็นข้างใน

2. ในกล่องจะมี มีดจริง 1 เล่ม กับ ดอกไม้ผ้าอีก 1 ดอก

3. ใครหยิบมีด... สามารถแทงอีกคนได้

4. แต่ถ้าทั้งคู่เลือก หยิบดอกไม้ และแสดงให้ระบบเห็นพร้อมกัน = ทั้งคู่รอด

5. หาก มีคนหนึ่งหยิบมีด แล้วอีกคนไม่รู้ = ผู้หยิบมีดมีสิทธิ์แทงทันที

6. ถ้า ไม่มีใครหยิบอะไรเลยใน 5 นาที = ระบบจะ “ปิดอากาศ” ในห้องนี้ และทั้งคู่จะตาย

ภารกิจลับของเตชินท์ (เสียงกระซิบในหูฟัง)

“พริมคือผู้มีค่าหัวสูงสุด ถ้าคุณฆ่าเธอในเกมนี้... คุณจะได้รับ ‘สิทธิ์ส่งคนหนึ่งคืนชีพ’ ในเกมหน้า”

ภารกิจลับของพริม (เสียงในหู)

“ระบบต้องการคุณรอดต่อถ้าคุณถูกหักหลัง… ระบบจะให้โอกาส ‘แก้คืน’ แต่คุณจะต้องเลือกระหว่าง ‘ชีวิตตัวเอง’ หรือ ‘ศีลธรรม’”

ในศาลาร้างสองคนยืนนิ่ง หน้ากล่องไม้

พริมมองเตชินท์

“ฉันไม่โกหกนะ เต... เราเล่นเกมด้วยกันมาตลอดถ้านายเชื่อฉัน เราจะรอดทั้งคู่”

เตชินท์มองเธอในแววตามันปะทะกันทั้งหวาดระแวงและความคุ้นเคย

มือของทั้งคู่ค่อยๆ สอดเข้าไปในกล่อง

เตชินท์สัมผัสได้ถึงสองสิ่ง

แข็ง... และนุ่ม

---

ในขณะเดียวกัน กล้องระบบจับภาพ

ระบบกำลังตรวจว่า ใครจะหยิบอะไร?

กล่องแยกซ้าย ขวา

แต่มีแค่ “มีด 1 เล่ม” ดอกไม้ 1 ดอก

วินาทีที่เงียบที่สุดในชีวิตของเตชินท์

หัวใจเต้นตึง–ตึง–ตึง

เขาเลือก ดอกไม้…

มือของเขาอ่อน… วางใจ…

เพราะแววตาพริมเมื่อครู่มัน "จริง"

ทันใดนั้น…

เสียง “เคร้ง!” ดังจากฝั่งของพริม

มือของเธอกำมีด!

แต่เธอ... โยนมันทิ้งลงพื้น

เธอมองเตชินท์

“ฉันแค่…อยากรู้ว่านายไว้ใจฉันมั้ย”

“นายรอด เพราะนายเป็นคนสุดท้ายในโลกนี้ที่ฉันยังเชื่อ”

[เสียงระบบประกาศ]

“ทั้งคู่ผ่านบททดสอบรอดชีวิตทั้งสองคนความไว้ใจ… ได้รับการพิสูจน์”

หลังเกม

เตชินท์นั่งนิ่ง เหงื่อเย็นเต็มแผ่นหลัง

เขายิ้มจางๆเป็นรอยยิ้มแรกในหลายวัน

“ฉันไว้ใจเธอ... แต่ขออย่าให้ฉันต้องพิสูจน์แบบนี้อีก”

พริมไม่ตอบ

แต่เธอก็พิงไหล่เขาเบาๆ

เหมือนขอโทษ… โดยไม่พูดคำใด