หนี้ชีวิต ลิขิตเกมไทย

เกมคืนชีพ เส้นทางที่ไม่มีทางเลือก

เวลา 06:06 น. ของเช้าวันถัดไป

ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 26 คนที่เหลือ ถูกปลุกโดยเสียง “สังข์เป่า” แทรกคลอเสียงพระสวดจางๆ

หลายคนหันมองหน้ากัน

บรรยากาศวันนี้ต่างจากวันอื่นอย่างชัดเจน ....

กลิ่นหญ้าแห้งไหม้โชยอ่อนๆ

กับเสียงนกเงียบสนิทผิดธรรมชาติ

เสียงลำโพงประกาศ

“ยินดีต้อนรับสู่รอบพิเศษ: เกมคืนชีพ”

[เงื่อนไข]

– ผู้เล่นที่ผ่านรอบ “ศึกแห่งการไม่ไว้ใจ” ด้วย ‘การไม่ฆ่า’ จะได้รับ “สิทธิ์คืนชีพ” จำนวน 1 สิทธิ์

– คุณสามารถเลือกคืนชีพผู้เล่นคนใดก็ได้ ที่ตายไปในรอบก่อนหน้า

– แต่... ผู้เล่นที่ฟื้นคืนชีพ จะกลับมา ภายใต้พันธะกรรม

– และถ้า “พันธะ” ถูกละเมิด... ผู้ที่ฟื้นขึ้นมาจะ ‘ตายทันที’ และ คนที่ปลุกเขา… จะถูกลงโทษด้วย

เตชินท์ ยืนอยู่หน้าศาลาว่าง

ในมือของเขา มี “ธูป 3 ดอก” และ “กล่องคำอธิษฐาน”

เจ้าหน้าที่ในชุดไทยโบราณยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้เขา รายชื่อคนที่ตายทั้งหมด

ชื่อหนึ่งเด่นขึ้นมาในใจเขาทันที...

“น้ำอ้อย หมายเลข 031”

หญิงสาวอ่อนโยนวัย 20 ต้นๆ ที่เคยแบ่งข้าวให้เขา

และถูกลากตายไปพร้อมบอย ใน “โต๊ะโหวตเลือด”

พริมยืนอยู่ข้างๆ

เธอไม่ได้พูด

เธอแค่สบตาเขา แล้วถามเบาๆ…

“แน่ใจนะ?”

เตชินท์พยักหน้า

เขาจุดธูป

เขียนชื่อ "น้ำอ้อย" ลงในแผ่นยันต์ผ้า และวางลงบนกล่อง

เสียงลำโพงดังอีกครั้ง

“คำขอคืนชีพได้รับการอนุมัติ”

“ผู้เล่น 031 น้ำอ้อย จะถูกปลุกให้กลับสู่เกม… ภายใต้พันธะกรรมข้อเดียวเท่านั้น:”

“ห้ามกล่าวเท็จใด ๆ ในเกม จงพูดแต่ความจริง”

เสียงสายลมเงียบสงัด

ภาพในจอวงจรปิดทุกจุดฉาย “ร่างของน้ำอ้อย” ที่ลืมตาช้า ๆ

เธอหายใจแรง... เหมือนคนเพิ่งฟื้นจากการฝันร้าย

เตชินท์รีบเดินเข้าไปหา

น้ำอ้อยมองเขา น้ำตาไหลทันที

“พี่เต... พี่เรียกอ้อยกลับมาทำไม... ที่นั่นมัน...มันน่ากลัว…”

เขากุมมือเธอ

“เพราะเธอ…คือคนที่ยังไม่ควรตาย”

ด้านอื่นของเกม ระบบกำลังวางกับดัก

เบื้องหลังการฟื้นคืนชีพนั้น… ระบบปล่อย “ข้อมูลลับ” ใส่ผู้เข้าแข่งขัน 5 คนแบบสุ่ม

“มีผู้เล่นคนหนึ่ง... คือ ‘ผู้ตื่นจากความตาย’และเขา/เธอไม่สามารถโกหกได้หากคุณหาคนคนนั้นเจอ และทำให้เขาพูด ‘ความลับของระบบ’ ออกมา คุณจะได้คะแนนพิเศษ”

ผู้เข้าแข่งขันเริ่มระแวง

บางคนจ้องน้ำอ้อย

บางคนเริ่มพูดลอยๆ...

“เอ๊ะ… มีใครกลับมาจากนรกแล้วพูดไม่ได้โกหกหรือเปล่านะ?”

น้ำอ้อยหน้าซีด

เธอจับแขนเตชินท์แน่น

เสียงระบบปิดท้ายตอน:

“รอบถัดไป: บันไดสังหาร ทุกคนจะต้อง ‘เลือกพรรค’ และหากเลือกผิด… พรรคของคุณจะถูกสังเวยยกกลุ่ม”

“จงเลือกคนที่ไว้ใจให้ได้ เพราะนั่นจะเป็นพรรคของคุณ... จนกว่าคุณจะตาย”

เตชินท์หันมองพริม…

มองน้ำอ้อย…

และรู้ดีว่า…

“คราวนี้ ไม่ใช่แค่ต้องเลือกระหว่างรอดกับตายแต่คือเลือก… ว่าจะพาคนไหนไปสู่ปลายทางสุดท้ายด้วยกัน”