Pagkabukas pa lang ng pintuan ng private jet, parang sinampal agad ako ng init ng Manila.
Pero hindi lang yun ang bumigat sa dibdib ko.
Bawat hakbang pababa ng hagdan ng eroplano, ramdam ko ang bigat ng lahat ng naiwan, ng lahat ng iniwang sugat.
Nasa bilangguan na si Mama.
Si Leo ang dahilan.
Pero si Leo rin ang dahilan kung bakit ako muling humihinga.
"Diretso tayo sa penthouse," bulong niya habang hawak ang maliit kong kamay. "May mga media sa baba ng Montenegro Tower. Pero secured ang taas. Wala silang access."
Tumango ako.
Tahimik lang kami pareho habang binabaybay ang EDSA, palabas ng airport.
Walang nagsasalita. Pero ramdam ko sa pagitan naming dalawa—hindi na ito ang parehong Leo at Serena na umalis papuntang Paris. Hindi na kami yung dalawa lang ang kalaban ay galit at su
