"Sa wakas! Makakauwi na rin ako!" masaya kong usal sa sarili ng maisukbit ko na sa aking kaliwang balikat ang aking kulay itim na backpack.
Halos kulang dalawang linggo rin ang inilagi ko dito sa Baguio city dahil isa ako sa mga naging representatives ng university para sa isang leadership training kung saan marami kaming mga activities na ginawa ng mga kapwa ko students na galing din sa iba't-ibang university college.
God knows kung gaano ko na gustong hilahin ang mga kamay ng orasan sa bawat araw na lumipas para agad ng makauwi sa bahay namin sa isang village sa Pasay.
Why?
Because I really missed my Mommy.
Marami akong pasalubong na binili para sa kanya. At alam kong matutuwa siya sa mga ito at malamang na baka maiyak pa siya sa sobrang tuwa.
Ganun naman talaga ang aking mahal na
