"Abel!" masayang sambit ng dalaga. Dahil naroon ang mukha ng lalaking kanyang iniibig ay nandoon.
Hindi makapaniwala si Dahlia na makikita nya ang mukha ni Abel sa papel na hawak nya. Hindi nya rin namalayan ang pag tulo ng kanyang luha dahil sa sobrang kasayahang nararamdaman nya ngayon. Agad na binitiwan ni Dahlia ang walis na hawak nya at patakbong pumasok sa loob ng bahay habang patuloy parin sa pag iyak.
"Inang! Inang!" Sigaw ni Dahlia at nag tuloy-tuloy sa kusina.
Nadatnan nya roon ang ginang na natataranta sa kanyang kakatawag. Nakahawak pa ito sa kanyang dibdib dahil sa nerbyos at pag aalala sa dalaga.
"Bakit? Anong nangyari? Sino ang kalaban mo?" sunod-sunod na tanong nito kay Dahlia dahil sa pamamaraan ng pag tawag nito sakanya ay para bang may hindi magandang nangyari.
"Ina
