TAKSIL : Ang Kumpletong Kwento - Part 2

 Kabanata 36   Richard "Diyan mo na lang ihinto, Kuya. Sabi naman kasi sayo ay wag mo na akong ihatid, eh. Naabala ka pa tuloy.” Sambit kong ng iparada na sa gilid ni Kuya Theo ang sasakyan nito. “Ang sama ko naman kung hindi kita ihahatid matapos kitang pagurin. Isipin mo na lang na bayad ko ito sa pagtulong mo sa akin kagabi.” Sagot nito sa akin.  Napangiti ako ng makita ko ang puti at pantay-pantay na ngipin nito ng ngumiti sa akin. Sarap talaga. “Ay ganun! Akala ko ay bayad sa pagkantot mo sa akin kagabi. Hahaha.” Pagbibiro ko rito na pinatulan naman nito.  “Parang ganun na nga. Hahaha. Sorry ulit, ah. Medyo nakantot kita ng malala kagabi.” Paghingi muli nito ng paumanhin sa akin. Ang inosente lang ng pagkakasabi nito sa akin. “Ayos lang iyon, Kuya Theo. Ang sarap nga, eh. Nag enjoy ako sa pag barurot kantot mo.  Sana hindi talaga ito ang una at huli. Hahaha.” Sambit ko pa rito na ikinatawa lang nito.  “Wag kang mag alala. Tiyak na hindi ito ang huli.” Makahulugan naman nitong tugon sa akin. Natuwa naman ako sa sinabi nito. “Ahhhmmm… Gusto mo bang umakyat muna sa condo para makapag kape, Kuya. Para makilala mo na rin ang mga kaibigan ko.” Paanyaya ko rito. Umiling ito sa akin. “Next time na lang siguro.” Tugon nito sa akin. “Ok. Sige, Kuya. Anyway, Salamat uli kagabi at sa pag hatid mo sa akin ngayon dito.” Pasasalamat ko ulit rito. “Ano ka ba? Wala yun. Ako nga ang dapat na magpasalamat sayo. Ikaw ang nag alaga sa akin kagabi. I'm really glad that I met you last night. Hindi lang dahil sa pagtatalik natin.  Kung wala ka roon, baka kung ano na ang nagawa ko at nangyari sa akin. Basta sana alagaan mo palagi ang sarili mo ha. Ipagdarasal ko na sana kapag dumating na ang araw na sumugal ulit tayo. Ipanalo na sana tayo ng taong pinili natin. Para naman hindi na tayo muling masaktan.  Kaya kung ano man ang plano mo in the future, mag ingat ka. Lagi mong po-protektahan ang sarili mo, okay? At kung may kailangan ka ay huwag mag  atubili na kontakin ako. Don’t be a stranger. Deal?” Mahabang saad nito sa akin. Natawa pa nga ako sa sinabi nitong deal. Lakas maka Deal or No Deal. “Deal, Banker.” Natatawa ko tuloy na sagot d ito. Natatawa na lang din ito sa sinabi ko. Akmang bababa na sana ko sa sasakyan nito ng maalala ko na wala pa akong numero nito. Paano ko siya mkokontak at matitikman ulit.  Yun talaga ang concern ko ang matikman siya ulit.  “Pero, Kuya Theo. Hindi ko pa alam ang cellphone number mo? Paano kita mako-contact?” Sambit ko rito. “Oo nga pala. Hahaha. I-follow na rin kita sa twitter at IG mo.” Tugon nito sa akin. Inabot nito ang cellphone sa akin.  Sinimulan kong itipa ang numero ko roon. Pagkatapos ay binalik ko na sa kanya iyon. Tinawagan agad nito ang numero ko. “Salamat ulit, Kuya Theo. Una na ako. Mag ingat ka.” Paalala ko pa rito. “Wag bata ka pa..!” Sambit nito na ikinatawa ko. Nagyakapan muli kami at bumaba na ako ng sasakyan niya. Hinintay ko muna siyang makaalis bago na ako pumasok sa building ni Samjo. Hindi mawala ang ngiti ko sa mga labi. May nadagdag na naman kasi sa Blue Book ko na mga natikman na masasarap na lalaki.  Excited na akong isali sila sa iniisip kong pasabog na ikawiwindang ni Emmet. Lalong lalo na si Stephen.  Papasara na sana ang elevator ng habulin ko iyon. Nagkagulatan pa nga kaming apat nila Andrei, Marikit at Samjo. Kakauwi lang din ba ng mga ito? “Wow, ha! Shuta.. Ngiting ngiti, ah. Mabuti pa ang isang ito ay mukhang naka Happy Ending kagabi. Amoy na amoy ko pa sa kanya ang amoy ng kagagaling lang sa matinding pagtatalik. Umamin ka, Senpai.” Wika ni Marikit. “Paano mo naman nasabi iyon? Punyeta ka. Ano ka ba, aso?” Wika ni Andrei rito. Ngumiti na lang ako at sumakay sa elevator kasama sila. Paakyat kami sa Penthouse. “Iyon ang madalas kong maamoy kay Samjo, Boss. Kaya hindi ako pwedeng magkamali. Tama ba ako, Senpai. Yun ba ang kasama mo kagabi at nakatalik ng matindi?” Tanong sa akin ni Marikit na nakangiti. Nahiya pa akong sumagot pero sa huli ay sinabi ko rin. “Hmhmhmhmhm… Oo. Kung hindi nga lang siya busy ay baka ipinakilala ko na kayo sa kanya. Siya pa nga ang naghatid sa akin rito.” Pag imporma ko sa kanila.  “Sayang naman. Hindi naman siguro kantot kalimot yan, Senpai?” Muling tanong ni Marikit sa akin. Nagugulat pa rin talaga ako sa mga choice of words nito kung minsan.  “Hindi naman. Nagpalitan naman kami ng numero at tiniyak niya na wag kaming maging estranghero sa isa’t isa. Kaya sigurado ako na magkikita pa kaming muli.” Tugon ko rito. Tumango-tango lang ito at ngumiti sa akin ng nakakaloko.  “Ano na nga pala ang nangyari sa lalaking nakahalikan mo, Boss Andrei?” Tanong ko rito pagkaraan. Sumimangot ito. Mukhang hindi naging maganda ang nangyari sa gabi nila.  “Sabi ng wag mo kong tawagin na Boss, eh. Hindi ako, Boss. Okay. Andrei lang.” Sagot nito sa akin. Ngumiti lang ako bilang tugon. -----------------------------------------------