ณ ดินแดนแถบตะวันออกกลาง
ลมร้อนพัดหอบมาจากทะเลทรายสีทอง แสงแดดจากดวงอาทิตย์สาดส่องกระทบพื้นทรายเป็นแสงสีระยับ ประเทศคาเลวีเนียเป็นดินแดนแถบตะวันออกกลางที่รายล้อมด้วยทะเลทรายสีทองอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา คาเลวีเนียยังเป็นประเทศที่มีสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่สวยงามที่สุด มีพื้นที่โอเอซีสกลางทะเลทรายที่อุดมสมบูรณ์สวยงาม วัฒนธรรมการค้าขายเครื่องเทศสมุนไพรและอาหาร และยังมีอัญมณีทองคำที่เป็นธุรกิจส่งออก บ่อน้ำมันขนาดใหญ่ ในแต่ละปีมีนักท่องเที่ยวและนักเดินทางเข้ามานับล้านๆ คนมาเยือนดินแดนแห่งนี้
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่สามารถบรรจุผู้คนได้นับพันชีวิตตั้งตะหง่านบนพื้นที่นับร้อยเอเคอร์ถูกรายล้อมด้วยแมกไม้นานาชนิดมีทั้งไม้ดอกไม้ประดับอย่างสวยงาม ความใหญ่โตรโหฐานของคฤหาสน์นั้นบ่งบอกฐานะของเจ้าของได้เป็นอย่างดี
“ซาฟาร์กลับมาหรือยังอาดิลา” เสียงชายหนุ่มวัยกลางคนเอ่ยกับท่านผู้หญิงอาดิลาผู้เป็นภรรยาถึงบุตรชายของตน ที่ออกจากบ้านไปหลายวันและยังไม่กลับเข้ามา
“เจ้าค่ะ กลับมาแล้วและกลับออกไปอีกเจ้าค่ะ”ท่านผู้หญิงอาดิลาบอกผู้เป็นสามีถึงบุตรชายตัวดีของนางที่มักจะไม่ค่อยลงลอยกับบิดาสักเท่าไหร่ นางเลยต้องเป็นตัวกลางคอยสื่อสารทั้งสองฝ่าย
“ฮึ! เธอก็คอยให้ท้ายมันตลอดทำให้มันเคยตัว ไม่เคยจะเห็นหัว”
ชีคฟารุกเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมทรงพลังบ่งบอกอำนาจการเป็นผู้นำแม้แต่ใครก็ต้องหมอบจนราบคาบไม่กล้าต่อกรด้วย ข้าทาสบริวารในบ้านต่างก็เกรงกลัวกันทั้งนั้น
“แล้วเรื่องของซาฟาร์กับไลอาด์ไปถึงไหนแล้ว”
“เอ่อ คือ ว่า ซาฟาร์ไม่ยอมแต่งงานกับไลอาด์เจ้าค่ะ ตอนนี้ฝ่ายทางโน้นได้โทรมาต่อว่า เมื่อเย็นวานเจ้าค่ะ”
ปึ่ง!!! เสียงฝ่ามือทุบลงบนโต๊ะดังสนั่น
“ไอ่ลูกไม่รักดี มันบังอาจหักหน้าผู้ใหญ่ได้ขนาดนี้เลยหรือ ให้คนไปบอกโจฮาฟไปตามนายมันมาพบผมเย็นนี้ ถ้ามันไม่มาคงได้เห็นดีกัน”
ชีคฟารุกโกรธลูกชายเป็นอย่างมากที่เขาอุตส่าห์หมายมั่นให้ทั้งสองคนได้แต่งงานกันเพื่อความแน่นแฟ้นของครอบครัวทั้งสองที่อีกฝั่งเป็นถึงลูกสาวของผู้ครองรัฐคาเลวีเนีย อีกทั้งต่างฝ่ายเป็นเพื่อนรักกันเลยอยากให้ลูกสาวและลูกชายได้ครองคู่กัน
“เจ้าค่ะ” ท่านผู้หญิงอาดิลารับปากผู้เป็นสามีแต่ในใจกลับกระวนกระวายเป็นที่สุด เพราะเป็นกังวัลว่าไอ่เจ้าลูกชายของตนจะต้องเดือดดาลเป็นแน่แท้
“กาลา เจ้าไปตามโจฮาฟให้ข้าหน่อย” ท่านผู้หญิงอาดิลาสั่งสาวใช้ให้ไปตาม ‘โจฮาฟ’ คนสนิทของซาฟาร์บุตรชายของตน
“เจ้าค่ะ” กาลาสาวใช้คนสนิทของท่านผู้หญิงอาดิลารับคำสั่งผู้เป็นนายและซึ่งโจฮาฟก็เป็นบุตรชายของตนด้วยเช่นกัน
“อ่อ ฟาดิสมาพอดี มาคุยกับแม่หน่อย”
‘ฟาดิส’ คือบุตรของท่านผู้หญิงอาดิลาอีกคน นางมีบุตรทั้งหมดสามคน ฟาดิสเป็นบุตรชายคนโต ซาฟาร์บุตรชายคนกลาง และฟารีน่าคือบุตรสาวคนเล็กซึ่งทั้งสามมีลักษณะนิสัยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“ครับแม่”
ชายหนุ่มนามว่า ‘ฟาดิส’ ซึ่งเป็นบุตรชายคนโตของบ้านนี้วัยของเขาเพียง 32 ปีใบหน้าคมคายดวงตาสีเทาคมเข้ม จมูกที่เป็นสันยาวรับกับปากที่เป็นกระจับเรียวได้รูปภายใต้กุตรา (ผ้าคลุมผม)ที่คลุมเส้นผมสีดำ ในชุดดูเราะห์สีขาว
“เจ้าช่วยพูดกับน้องให้แม่หน่อยได้ไหม”
“ซาฟาร์ไม่ยอมฟังใครหรอกครับ” ฟาดิสรู้จักน้องชายเขาดี ชายหนุ่มไม่ยอมอยู่ใต้ข้อบังคับของใคร ฟาดิสกับซาฟาร์แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ซาฟาร์เป็นนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และค้าทองคำที่ใหญ่ที่สุดในคาเลวีเนีย ส่วนฟาดิสกลับเป็นนายแพทย์เปิดโรงพยาบาลในชนบทแถวชานเมืองเพื่อรักษาคนในแถบชุมชนทั้งที่กิจการของบิดาก็มีมากมายมหาศาล
“ถ้าฟาดิสคุยกับน้อง น้องอาจจะฟังบ้างนะลูก ตอนนี้พ่อของเจ้าโมโหมาก แม่หนักใจเหลือเกิน”
ท่านผู้หญิงอาดิลาบอกลูกชายคนโตด้วยความทุกข์ใจ นางไม่อยากให้สามีและบุตรของตัวเองต้องมาทะเลาะกัน นางรู้ดีว่าต่างฝ่ายต่างไม่ยอมเช่นกัน นางจึงหมดหนทางที่จะเกลี้ยกล่อม
“ครับ เดี๋ยวผมจะลองคุยกับซาฟาร์ดูครับ”
ฟาดิสรับปากผู้เป็นมารดา แต่ในใจเขากลับคิดว่าคนแบบซาฟาร์ไม่ยอมใครแน่นอน ‘ซาฟาร์’ มีความคิดเป็นของตัวเองอารมณ์ค่อนข้างรุนแรง หัวร้อน เด็ดขาด และดุดันคงอาจจะถอดแบบมาจากผู้เป็นบิดากระมัง สองคนนี้เลยเข้ากันไม่ได้สักที
“เย็นนี้พ่อเจ้ายื่นคำขาดกับซาฟาร์แล้ว ยังไงลูกช่วยตาม ซาฟาร์มาทีนะลูก”
“ครับ”
*...........................*
@ อีกฝากฝั่งหนึ่งของบุคคลที่ถูกกล่าวถึง
ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นทั่วห้องนอนขนาดใหญ่ในโรงแรมหรู
อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ โอวววว์ ซีสสส์ เสียงหญิงสาวนางหนึ่งร้องครวญครางแบบสุขสม ร่างของนางสั่นสะเทือนตามแรงการกระแทกอย่างดุเดือด
เพี๊ยะ! เสียงฝ่ามือฟาดลงบนสะโพกงามงอนอย่างห้ามอารมณ์ไว้ไม่ไหว
โอววว์ เสียงชายหนุ่มครางอย่างกระเส่า พร้อมกับเร่งความเร็วของเอวหนา และกระแทกเจ้ามังกรเข้าออกจนน้ำในร่องรูกระเซ็นออกมาตามแรงอารมณ์ของคนทั้งคู่
“อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายยยย โอววว์ ซะ ซา ฟะ ฟาร์ อ๊ะ อ๊า ได้โปรด ช่ะ ช่วยข้าด้วยยย อ๊ะ อร๊ายยยย”
เสียงครวญครางอย่างทรมานของหญิงสาวที่ช่วงล่างของนางถูกกระทำอย่างหนัก
ตับ! ตับ! ตับ! ตับ! เสียงเนื้อที่กระทบกันเพื่อเร่งความเร็วสุดขีดเจ้าท่อนเอ็นใหญ่กระแทกจุกๆ แบบไม่ยั้ง
“โอววววววว์ โอ๊ะ” เอวหนาเร่งจังหวะถี่ยิบแล้วกระเด้งกระแทกกระตุกสะโพกหนาจนตัวลอย น้ำรักพุ่งกระฉูดเข้าร่องรูกลีบกุหลาบอย่างท่วมท้วม...
พรึบ! ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พร้อมกับหยิบเงินจำนวนปึกหนึ่งโยนลงบนเตียง
“อุ้ย ขอบคุณนะคะซาฟาร์ ไว้แวะมาหาอารีใหม่นะคะ”
ปึ่ง! ปึ่ง! ปึ่ง! เสียงทุบประตูมาจากด้านนอกพร้อมกับเสียงชายหนุ่มเอ่ยเข้ามา
“นาย นายซาฟาร์ครับเกิดเรื่องแล้วครับ”
“เข้ามา”
“เอ่อ นายท่านให้มาตามนายกลับครับ นายท่านต้องการเจอนายเย็นนี้ขอรับ”
เสียงตื่นเต้นของชายหนุ่มนามว่า ‘โจฮาฟ’ คนรับใช้คนสนิทส่วนตัวของซาฟาร์บอกอย่างกระหืดกระหอบ
“วันนี้ข้าไม่ว่าง” ชายหนุ่มตอบโจฮาฟอย่างทันท่วงทีโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ
“แต่นายครับ นายท่านผู้หญิงกำชับมาให้ผมมาบอกนายให้กลับไปวันนี้ ถ้าไม่กลับนายท่านผู้หญิงคงเดือดร้อนแน่ๆ ครับ”
“ท่านแม่จะใช้ไม้นี้กับข้าอีกละสิโจฮาฟ” ชายหนุ่มหรี่ดวงตาสีเทาคมเข้มมองโจฮาฟอย่างใช้ความคิด
“นายครับ นายท่านผู้หญิงทุกข์ใจมากเลยนะขอรับ ผมว่านายต้องไปดูนายท่านผู้หญิงหน่อยแล้วขอรับ”
โจฮาฟมองผู้เป็นนายด้วยความหวังในการโน้มน้าวของตนที่จะทำให้นายตัดสินใจ
‘นายซาฟาร์’ เป็นคนที่จิตใจเด็ดเดี่ยว ใจกล้า ไม่ยอมก้มหัวให้ใคร บุคลิกท่าทางเป็นคนที่มีอำนาจทรงพลัง ภายใต้ใบหน้าที่หล่อเหลา สายตาอันคมเข้มที่ถูกปกคลุมด้วยแพขนตาหนา จมูกโด่งเป็นสันยาวรับกับปากที่เป็นกระจับเรียวบางสีออกระเรื่อได้รูปคล้ายดุจดั่งสตรี ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเคราบางๆ รูปร่างสูงใหญ่เพรียวด้วยความสูงราว 6 ฟุตกว่า
“อืม งั้นเดี๋ยวข้าจะเข้าไป”
ซาฟาร์ปฏิเสธไม่ได้ก็เพราะท่านผู้หญิงอาดิลาผู้เป็นมารดาเพียงคนเดียวที่สามารถทำให้ซาฟาร์ปฏิเสธไม่ลง อาจเป็นเพราะความเป็นห่วงมารดาถ้าเกิดเขาไม่กลับคงเป็นต้องมีเรื่องแน่นอน
“แต่นายครับ นายจะเข้าไปตอนไหนครับ เพราะนายฟาดิสก็รอเจอกับนายเหมือนกันนะครับ”
“อืม งั้นเดี๋ยวข้าจะเข้าไปช่วงบ่าย เอารถมารอข้า เดี๋ยวข้าจะเข้าไปบริษัทก่อน” ซาฟาร์บอกโจฮาฟเสร็จสรรพในขณะแต่งตัวหลังจากเสร็จกิจผ่อนคลายอารมณ์ความอัดแน่นของวัยหนุ่ม
@ เวลาผ่านไปจนถึงช่วงบ่าย ณ คฤหาสน์หลังใหญ่
“ซาฟาร์ น้องรู้แล้วใช่ไหมที่พี่จะพูดอะไร” ฟาดิสเอ่ยหลังจากที่นั่งเผชิญหน้ากับน้องชายสายเลือดเดียวกัน
“รู้” ซาฟาร์เอ่ยสั้นๆ
“ท่านพ่อต้องการอะไร เจ้าไม่น่าปฏิเสธท่านนะ” ฟาดิสบอกอย่างใจเย็นตามลักษณะนิสัยของชายหนุ่ม ที่มีความสุขุม
“ข้าไม่อยากแต่งงาน ทำไมท่านพ่อไม่ให้ท่านพี่แต่งแทนข้าไปเลย ข้าไม่ชอบไลอาด์” ซาฟาร์บอกอย่างเด็ดเดี่ยว
“ไลอาด์ชอบเจ้า ไม่ได้ชอบพี่”
“แต่ข้าก็ไม่ชอบนาง และไม่ชอบที่ท่านพ่อต้องให้ข้าแต่งงานกับนางเพื่อหวังจะให้ตระกูลของนางมารวมกับตระกูลของเรา ข้าคิดว่ามันไม่จำเป็นเลย”
“แล้วเจ้าจะทำยังไง ปฏิเสธท่านพ่อไปพี่ว่ามันไม่เป็นผลดีต่อเจ้าเลยนะซาฟาร์ เชื่อพี่”
“ไม่ ข้าไม่แต่ง!”
“อืม งั้นเจ้าก็คุยกับท่านพ่อดีๆ แล้วกัน พี่ห่วงท่านแม่เจ้าก็รู้ ถ้าท่านพ่อไม่สมหวัง ท่านแม่คงต้องเดือดร้อนแน่”
ฟาดิสกังวลกับผู้เป็นน้องชายอย่างเห็นได้ชัด ความอึดอัดบวกกับความเข้าใจเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน
“ข้ารู้”
“งั้นพี่ไปล่ะ” ฟาดิสบอกผู้น้องก่อนลุกขึ้นยืนด้วยความสูงราว 6 ฟุต
“พี่ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาบ้านสักเท่าไหร่ ฝากน้องดูแลท่านแม่และฟารีน่าด้วยละกัน”
“ท่านแม่น่ะฝากได้ แต่ฟารีน่าไม่รับฝาก ท่านพี่ไปจัดการเองละกันไม่อยากจะยุ่ง”
ซาฟาร์เอ่ยถึงน้องสาวคนเล็กที่มีอายุห่างกันถึง 9 ปีซึ่งบุคลิกและลักษณะนิสัยก็แตกต่างกันไปอีก
“อืม”