พ่อเลี้ยงพายัพ

นิยายรักโรแมนติกที่สอดแทรกความฮาไว้อย่างลงตัว เกริ่นไว้แบบนี้ แต่จะใช่หรือเปล่าหว่า ? เกรงจะแนวสติหลุดซะมากกว่า 555+ ยาวเต็มอิ่ม 104 ตอน 992 หน้า 181,000 คำ ................................................. หนุ่มลูกครึ่งฝรั่ง วัย 29 ปี ต้องรับเด็กผู้หญิงวัย 7 ปี ลูกสาวของผู้มีพระคุณที่เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุมาเลี้ยงดู ตอนแรกไม่มีปัญหาอะไรหรอกนะ แต่นับวันมะลิยิ่งโตวันโตคืนและสวยสะพรั่งขึ้นทุกวัน เมื่อเด็กกลายเป็นสาวน้อยความรู้สึกของพ่อเลี้ยงเริ่มเปลี่ยนไป หากลูกสาวคนนี้ยังคิดกับเขาเหมือนพ่อเช่นเดิม ................................................. “มะลิขา มะลิไม่อยากให้พ่อมีแฟนใช่ไหมคะ” หรั่งถามหยั่งเชิง “เออ... ถ้าพ่ออยากมี...” มะลิอึกอัก “พ่อไม่อยากมีผู้หญิงคนอื่นค่ะ พ่อจะมีมะลิแค่คนเดียวดีไหม” “จริงหรือคะ” มะลิยิ้มกว้าง “จริงค่ะ พ่อสัญญา พ่อจะมีหนูแค่คนเดียว จะไม่มีแฟน” พ่อจะรอหนูเรียนจบและแต่งงานเลยค่ะ หนูจะได้เป็นภรรยาของพ่อเลย “เย้ หนูรักพ่อที่สุดเลย พ่อเป็นของหนูคนเดียว” มะลิโดดกอดหรั่ง ทั้งจูบทั้งหอมเต็มรัก ใช่ค่ะ หนูก็เป็นผู้หญิงคนเดียวของพ่อเหมือนกัน หรั่งคิดในใจขณะกอดจูบมะลิกลับ ..................................................