RAYDIN
''Bro, buntis pala ang anak niyan. Hindi ka ba naaawa sa anak niya at sa magiging apo niyan? Wala namang kinalaman ang anak niyan,'' wika ko kay Enrico.
Ang totoo ay naalala ko si Zoey. Buntis ito nang mawala siya sa akin. Hindi man lang niya naisilang ang sanggol namin. Hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin si Zoey. Kung hindi na lang sana siya umalis nang gabing iyon. Hindi pa sana siya napasama sa pagsabog ng buss na sinasakyan niya.
''Damay-damay na 'yan, Bro. Galit ako sa lalaking 'yan, kaya lahat ng lahi niya gusto kong iwala sa mundo!'' determinadong wika ni Enrico sa akin.
''Pero inosente ang batang nasa sinapupunan ng anak niyan, Bro. Hindi ka ba nakokonsensiya?'' tanong ko sa kaniya.
''Hayaan mo na ako sa gagawin ko, Bro. Kalahati lang naman ng katawan niyan ang ilibin
