แอบปลื้มคุณริค
1367 Words
ตระกูลคาล์เวิร์ตไม่ใช่มีแค่ธุรกิจเรือสำราญเท่านั้น แต่ยังมีธุรกิจอีกมากมายที่เกี่ยวข้องกับการเดินทะเล และมีท่าเรือหลายแห่งที่ควบคุมดูแลอยู่ ฉะนั้นเกาะเล็กเกาะน้อยในทวีปยุโรปเกือบทั้งหมด เป็นส่วนที่ตระกูลคาล์เวิร์ตดูแลแน่นอนว่าในอดีตการได้มานั้นอาจะไม่ขาวสะอาดมากนัก เพราะในรุ่นทวดของเขาจัดว่าเป็นรุ่นที่มีความโหดเหี้ยมไร้ความปรานี จึงทำให้ตระกูลคาล์เวิร์ตยิ่งใหญ่มาจนถึงทุกวันนี้ได้ ริชาร์ดดูภายนอกเขาเป็นคนสบายๆ แต่หากในยามคับขันหรือจำเป็นต้องใช้อำนาจ เขาก็เป็นคนที่น่ากลัวและเลือดเย็นไม่แพ้ใครเช่นกัน
“สตีฟ”
“ครับนาย”
“เรื่องซอฟต์แวร์ชุดใหม่ไปถึงไหนแล้ว”
“เรียบร้อยแล้วครับ เลขาของคุณชอว์สตันแจ้งว่าเจ้าหน้าที่จะไปรอสแตนบายที่ท่าเรือครับ”
“อืม”
อีกไม่กี่วันเรือจะจอดเทียบท่าเพื่อให้ลูกค้าขึ้นไปเดินเที่ยวและพักผ่อน รวมถึงรับพนักงานช่างและช่างถ่ายภาพขึ้นเรือ เมื่อถึงตอนนั้นฝ่ายช่างจะมีคนเพิ่มมากขึ้นมาช่วยกันแบ่งเบางาน เรือของเขากำลังเข้าสู่ระบบที่ใช้ Ai ในการทำหน้าที่บางส่วนแทนมนุษย์เพื่อให้เขาสามารถจัดการสิ่งต่างได้ง่ายมากยิ่งขึ้น จะทำให้สะดวกในการสั่งงานในอนาคต เพราะริชาร์ดมีแผนจะขึ้นไปปรับปรุงระบบงานบนเกาะต่างๆ ของตระกูลในส่วนที่เขารับผิดชอบ ก็มีทั้งเหมืองและรีสอร์ทให้จัดการ
แต่ในตอนนี้ริคทุ่มเวลาให้กับงานบนเรือมากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ เพราะงานส่วนอื่นๆ ยังคงมีคนของบิดาที่ไว้ใจได้คอยดูแลจัดการ ส่วนบิดาและมารดาของเขานั้นปลดระวางตัวเองเพื่อพักผ่อนอย่างสงบ บิดาของเขาเหน็ดเหนื่อยจากการวางรากฐานธุรกิจต่างๆ ให้เจริญรุ่งเรืองมากยิ่งขึ้น จนถึงรุ่นของเขาที่ต้องสานต่อความมั่นคงให้สืบต่อไป
“คุณชอว์สตันจะเดินทางมาด้วยนะครับ”
“นายจัดการเตรียมห้องพักไว้ด้วยแล้วกัน”
แดร์เรน ชอว์สตันเป็นเพื่อนอีกคนในกลุ่มที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน ธุรกิจของแดร์เรนเป็นยักษ์ใหญ่ในวงการเทคโนโลยีโดยเฉพาะเรื่องของซอฟต์แวร์ ล่าสุดที่ได้คุยกันทราบมาว่าคนของแดร์เรน เป็นผู้ช่วยเหลือเปิดทางสะดวกให้โจรจำเป็นอย่างปานฟ้ามาปล้นเงินจากคาสิโนของเขา ท่าทางคนของเพื่อนสนิทจะเก่งกาจเอาเรื่องที่ทำการแบบนี้ได้
“วันนี้เจ้านายเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ผมว่าพักสักหน่อยดีไหมครับ” สตีฟเป็นห่วงเจ้านายที่พักนี้ไม่ค่อยว่างดูแลตัวเองมากนัก นอนน้อยเหลือเกินเพราะมักจะมีเรื่องต่างๆ ให้ต้องจัดการอยู่ตลอด
“ไว้ก่อน ยังมีอีกหลายอย่างต้องทำ” เจ้านายหนุ่มตอบแทบจะทันทีโดยที่ไม่เงยหน้าขึ้นมองด้วยซ้ำ เพราะเขาต้องการเคลียร์เอกสารตรงหน้าให้เรียบร้อย และยังต้องจัดการกับระบบในไฟล์ที่เปิดค้างไว้อยู่ ซึ่งวันนี้ทั้งวันเขาเสียเวลากับเรื่องงานยิบย่อยเกือบตลอดทั้งวัน
สตีฟไม่คาดคั้นเพราะเจ้านายพูดคำไหนเป็นคำนั้น แค่ภาวนาในใจอยากให้บอสมีใครสักคนมาดูแลเสียที ชีวิตจะได้เป็นระบบระเบียบเหมือนชาวบ้านเขาบ้าง ถ้ามีใครสักคนเข้ามาในชีวิตเจ้านายจะได้เลิกบ้างานเสียที มีเวลาไปสร้างครอบครัวเพราะอายุอานามก็ไม่ใช่น้อยๆ สตีฟอยู่กับริชาร์ดมาตั้งแต่สมัยที่เขาเริ่มทำงานใหม่ๆ นับจากวันนั้นก็สิบกว่าปีเห็นจะได้ ยังไม่เคยเห็นเจ้านายของเขามีแฟนเลยสักคน
ริชาร์ดหมกหมุ่นกับงานแต่ก็มีช่วงเวลาที่เขาปลดปล่อยอารมณ์กับบรรดาสาวสวยบ้าง เมื่อได้ขึ้นฝั่งชายหนุ่มมีร้านประจำที่แวะเวียนไปใช้บริการอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่เคยควงใครเป็นเรื่องเป็นราวสักที เขายังไม่เคยเจอกับผู้หญิงที่รู้สึกว่าอยากจะใช้ชีวิตด้วย จึงใช้ชีวิตแบบทุ่มเทให้กับงานเพียงอย่างเดียว
‘ไม่รู้ว่าคุณนอนรึยัง แต่ดึกขนาดนี้คุณควรนอนได้แล้ว เป็นห่วงสุขภาพคุณนะคะ กู๊ดไนท์ค่ะหัวหน้า’
ริชาร์ดแทบจะเปิดข้อความในทันทีที่ได้รับการแจ้งเตือน เขามีรอยยิ้มบางๆ ที่มุมปากอย่างไม่รู้ตัว แต่สตีฟที่เฝ้าสังเกตการณ์อยู่มองเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้ เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ที่รู้ๆ เจ้านายของเขามีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เจ้าของข้อความอาจเป็นใครสักคนที่ทำให้ริครู้สึกดีแบบไม่รู้ตัว
เมื่อส่งข้อความเรียบร้อยแล้วปานฟ้ารีบวางโทรศัพท์แล้วซุกหน้าลงกับหมอน เธอคิดอยู่เป็นนานว่าจะส่งข้อความดีหรือไม่ เดิมทีหญิงสาวว่าจะโทรไปหาแต่ก็กลัวว่าจะรบกวน เลยส่งเป็นข้อความแทนแต่เมื่อส่งไปแล้วก็อดเขินไม่ได้ ความคิดต่างๆ ปะดังปะเดเข้ามาในหัว แน่นอนว่าล้วนเป็นความคิดด้านลบทั้งสิ้นเพราะเธอกังวลเหลือเกินกว่า เขาจะรู้สึกอย่างไรกับการที่เธอเริ่มจีบก่อนแบบนี้
ยังไม่ทันจะหายเขินเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ทำดวงใจน้อยๆ ของปานฟ้าเต็มโครมครามไปหมด เพราะคิดว่าเป็นหัวหน้าช่างสุดหล่อโทรมาแน่ๆ เลยรีบคว้ามือถือขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็นเพื่อนสนิทที่โทรเข้ามา แอบผิดหวังเบาๆ แต่ก็ดีใจที่เพื่อนสาวโทรมาได้จังหวะแบบสุดๆ
“เธอเป็นยังไงแองเจิ้ล เงียบหายไปเลยฉันใจคอไม่ดี”
“ฉันสบายดีจ่ะแคลร์ แต่มีเรื่องตื่นเต้นจะเม้าท์”
จากนั้นปานฟ้าก็ร่ายยาวระบายเรื่องราวให้เพื่อนสนิทของเธอได้ฟัง แคลร์เป็นเพื่อนผู้หญิงไม่กี่คนที่ปานฟ้าคบหา ทั้งสองคนสนิทกันมากแต่แคลร์ไม่ได้เรียนสาขาเดียวกับเธอ เพื่อนสนิทของปานฟ้าเรียนเกี่ยวกับ IT ซึ่งเพื่อนคนนี้เองที่ช่วยเหลือให้เธอขึ้นมาบนเรือแบบไม่ถูกจับได้ ส่วนฝีมือการโกงเป็นของเธอล้วนๆ
“ถึงได้เป็นห่วงนี่ไง ฉันเองก็ถูกจับได้เหมือนกันว่าช่วยเธอ” แคลร์รู้เรื่องของเพื่อนสนิทผ่านเจ้านายของเธอ จึงรีบติดต่อมาเพราะเป็นห่วงเพื่อนมาก
“ตายแล้ว เธอเป็นอะไรไหม ถูกเจ้านายลงโทษรึเปล่า ฉันขอโทษนะ ไม่น่าให้เธอทำเรื่องแบบนั้นเลย” ปานฟ้ารู้สึกผิดที่ทำให้เพื่อนมีส่วนร่วมในครั้งนี้ ทั้งที่แคลร์น่าจะไปได้สวยในสายงานของเธอ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันไม่ได้ถูกไล่ออก”
“ค่อยโล่งอก แล้วเธอถูกลงโทษรึเปล่า” แม้เพื่อนจะไม่ถูกไล่ออกแต่แองเจิ้ลก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี และหวังว่าเพื่อนสนิทจะได้รับโอกาสที่ดีแบบเธอบ้าง
“เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เอาเรื่องเธอก่อน ตกลงทำงานบนเรือแบบถูกต้องแล้วใช่ไหม”
“ใช่ คุณริชาร์ดให้ฉันทำแผนกช่าง เขาน่ะใจดีมากเลยนะ”
“เธอเคยเจอเขารึยัง”
“ยังเลย”
เอาจริงๆ ตั้งที่แอบขึ้นเรือมาปานฟ้ายังไม่เคยเจอริชาร์ดเลยสักครั้ง เริ่มแรกเธอมัวแต่แอบซ่อนจนไม่ทันได้ดูว่าใครเป็นใคร พอหลังจากถูกจับได้เธอก็ยังไม่เคยได้เจอหน้าเขาเลย แต่ระดับเจ้าของเรือคงมีงานด้านบริหารให้ทำ หรือไม่ก็นั่งหล่อๆ พบปะลูกค้าชั้นสูงบนเรือมากกว่า
“โชคดีที่เขาไม่จับเธอโยนลงน้ำ”
“นั่นสิ โชคดีมากเลยอันที่จริงฉันว่ามันอาจเป็นโชคชะตาก็ได้นะ ถ้าฉันไม่แอบขึ้นมาโกง อาจไม่ได้เจอกับหัวหน้าช่างสุดหล่อก็ได้” เมื่อพูดถึงเขาเธอก็อดยิ้มกว้างไม่ได้
“ใครเหรอแองเจิ้ล”
“คุณริค เป็นหัวหน้าช่าง เขาหล่อมากเลยนะแคลร์ แล้วฉันก็ตัดสินใจจีบเขาแล้วด้วย”
- Writer
