Isang malungkot na Francois ang bumaba ng SUV nito at sinalubong ni Amira. His eyes were as gray as the dark skies above. Pinagpag niya ang maong na jacket nito na bahagyang nabasa ng ulan. “Ano? Kumusta na si Aunt Carrie? Pumayag na ba siyang sumama sa iyo? Sumilong man lang o kumain?”
Marahang umiling ang binata. Ito ang pinakiusapan niyang puntahan ang madrasta at kumbinsihin na sumilong at kumain man lang. Wala na siyang ibang pwedeng mahingan ng tulong. Baka sakali ay makinig ito kay Francois.
“Hindi pa rin daw siya aalis doon hangga’t di siya binibigyan ni Tito Alfie ng pangalawang pagkakataon. Ni ayaw nga niyang magpapayong sa akin. Amira, it is freezing out there. Baka kailangang ikaw na ang kumausap sa kay Tita Carrie. Baka makinig siya sa iyo.”
Tumingin siya sa taas kung saan
