EMBERLYNN’s POV:
Ipinikit ko nang mariin ang aking mga mata. Hinintay ang pagbagsak ko sa sahig ng entablado. Bago tuluyang bumagsak, maagap akong nasalo ni Aldo. “Lenlen!” Parang umikot ang paningin ko. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Dumilim ang paligid ko, dahil napalibutan ako ng tatlong lalaking puno ng pag-alala ang mga mukha nila na nakatunghay sa akin.
“Len, are you freaking alright?” Napakunot ang noo, mababakas sa mukha ni Raider ang pag-alala.
“Oh, geez Len are you hurt?” pag-alalang tanong ni Rem. Kita ko sa mga abuhing mga mata niya ang takot na masaktan ako. Kakikilala pa lang namin pero, hindi na ata matatawaran ang labis-labis pagkabalisa sa kanyang gwapong mukha. Halata doon ang pagkabahala. Sa layo nang nilakbay ng aking diwa saka ko lang naalala na naipit pala an
