nakatingin sa labas ng salaming bintana si zorren,. nasa kanyang opisina siya ng mga sandaling iyon sa ika dalawampong palapag ng gusaling iyon kung saan naroroon ang kanyang opisina. isang taon na mula ng una siyang makapasok dito at ito narin ang nagsilbing pangalawang tahanan niya mula ng makagraduate siya sa isang kilalang universidad sa banyagang bansa kung saan siya naroroon ngayun.
gustuhin man nyang bumalik sa sariling bansa ay hindi niya pa iyon maaring gawin.marami pa siyang kailangang gawin at marami pa siyang obligasyon.
siya ang panganay sa labing dalawang magkakapatid ang limang kapatid niyang nasa bansa kung nasaan siya ng mga sandaling iyon ay pawang nag-aaral pa sa universidad kung saan siya nagtapos. kabilang na dito ang kambal na sumunod sa kanya na si zeb clowford at zeby clowford, malapit ng magtapos ang kanyang kambal na kapatid si zeb ay kumukuha ng medecina samantalang si zeby naman ay engineer hindi magkapareho ng gusto ang kambal kahit pa nga magkamukhang magkamukha ang mga ito. ang tatlo pa niyang mga kapatid na nasa bansang iyon na sina zedden,zaiden at zem ay matagal tagal pa ang bubunuin sa kolehiyo, at ang anim pa nilang nakababatang kapatid ay pawang kasama ng kanilang mga magulang sa bansang kanilang sinilangan.
bigla niyang naalala noong mga panahong wala pa siyang iniisip kundi ang pagiging bata,.
napabuntong hininga si zorren at pabagsak ang katawang naupo sa kanyang malambot at exclosibong upuan. ipinikit ang mga matang akala mo'y hapong hapo.
kaya naman hindi niya namamalayang nakaidlip na pala siya.
isang sunod sunod na katok mula sa pintuan ng kanyang opisina ang biglang nagpamulat ng kanyang mga mata.
"tok,tok,tok."
"yes who's that". naalimpungatang wika niya.
"sir, someone's looking for you?" boses ng kanyang secretary.
wala naman siyang inaasahang bisita ng araw na iyon.
hindi pa siya nakakapagsalitang muli ng biglang bumukas ang dahon ng pinto. iniluwa nito ang isang maputi at supistikadang babae, blondie ang buhok nito at asul ang kulay ng mga mata nito isa itong banyaga si whitney, matagal na niyang kilala ang babae naging kaklase niya ito noong collage. at naging malapit na kaibigan ngunit alam niya at nararamdaman niyang hindi lamang kaibigan ang tingin nito sa kanya kaya naman madalas niya itong iwasan.
kaya napapailing na lamang siya ng bigla nalang itong bumulaga sa kanya ngayon.
"hi baby, i miss you, i called you so many times but your not answering your phone?."nagtatampo at malanding wika nito at derederetsong tinungo ang kanyang kinaroroonan.
nakita niyang nababahala ang mukha ng kanyang secretary.
"it's okay miss.lyle".
nakita niyang isinara na nito ang dahon ng pinto.
pagkasara ng pinto.
"what are you doing here whitney?". malamig na tanong niya sa babae.
nakita niyang sumimangot ito.
" you didn't miss me.?" nagtatampo ang tuno ng boses nito.
si whitney ang klase ng babaeng ni minsan hindi niya naisip na makarelasyon bukod sa para lamang itong nagpapalit ng damit kung magpalit ng boyfriend masyado itong libirated.pero dahil sa kaibigan ang turing niya dito kaya pinakikisamahan niya parin ito.
"of course not, so what's bring you here?". tanong niya sa malumanay na tinig.
" i just broke up with my boyfriend." parang maiiyak na sumbong nito sa kanya.
hindi na siya nagulat ng marinig iyon. hindi na kasi bago sa kanyang pandinig.
" so what do you want to do now.?" muling tanong niya.
" can you go out with me tonight.let's go to the bar please,please baby". makikita ang paglalambing sa mukha at boses nito.
kahit naman sa kanya nakaatang ang lahat ng resposibilidad ng pamilya nagagawa parin niyang aliwin ang sarili.
" okay, but for now go home and i'll pick you up later, i need to finished my work for now.".
nakita niyang umaliwalas ang mukha nito. nilapitan siya ng babae at yumakap sa kanya.
"thank you baby.". balak pa sana siyang halikan nito sa labi.ngunit maagap niyang inilayo ang katawan nito. ayaw niyang matukso dito. lalo na at kaibigan lamang ang tingin niya para sa babae.
mabilis naman itong bumitaw sa kanya.
" i'm leaving then, don't forget your promise". nakangising wika nito bago derederetsong tinungo ang dereksyon ng pinto. napapailing na lamang si zorren.
at agad na inumpisan ang trabaho. alam niyang hindi siya titigilan ng tawag ni whitney lalo na at nakapagpromise siya dito.
well, gusto din naman niyang maglibang ng mga sadaling iyon.
nasa mid late 20's palang siya pero parang pakiramdam niya nasa 40's na siya dahil sa dami ng obligasyon niya.
kahit nga ang makipagrelasyon ay wala siyang oras.sabagay wala sa bukabularyo niya ang salitang relasyon lalong lalo na ang commitment sa dami ba naman ng obligasyon niya sa kanilang kompanya. all though active naman ang s*x life niya.
sa itsura at yaman na mayron siya hindi mahirap para sa kanya ang makahanap ng babae para sa isang gabing kaligayahan lamang. ayaw niya ng commitment,kaya naman one night stand is his always choice. never siyang nagbigay ng kahit anong chance sa mga babaeng nakakasama niya for a night.
.
.
.mabilis na tinapos ni zorren ang lahat ng dapat nyang ayusin at pirmahan ng araw na yon.balak niyang sunduin si whitney ng mga alas otso ng gabi. kaya naman gusto niyang makauwi ng maaga upang makapagpahinga at marelax ang kanyang katawan at isip.
pagdating sa kanilang mansiyon. naabutan niyang nasa minibar ang kapatid na si zeb.ang minibar ay ang siyang naghihiwalay sa malawak na sala patungon dinner area madadaan ito bago makarating ng hagdan paakyat ng ikalawang palapag ng mansiyon kung saan naroon ang kanikanilang kwartong magkakapatid. mukhang stressed ito ayon sa itsura ng isa sa kambal. may mansiyon kasing binili ang kanilang lolo noon ito ay nabubuhay pa sa bansang america. at magkakasama silang magkakapatid. mas gusto din kasi nilang magkakasama sila dahil sila sila lang namang magkakapatid ang naroon.
lalampasan lamang sana niya ito ngunit hindi niya rin natiis na hindi tanungin ang isa sa kambal.
naupo siya sa bakanting upuan sa minibar sa tabi nito at kumuha ng isang shot glass, nagsalin ng brandy at deretsong tinunga iyon.
"may problema ba sa school?". tanong niya.
si zeb ang makulit at kwela sa kambal masayahin ito,. ngunit may pagka arogante din ito kung minsan. kaya hindi siya sanay na makitang seryuso ang isang to sa ganoong itsura.
"nothing". maiksing sagot ni zeb sabay tunga ng brandy sa shot glass nito.
"kung hindi about sa school, babae ba yan?" muling tanong niya dito.
habang nakatingin lamang siya sa shot glass na hawak niya sinalinan kasi niya ulit iyon. at nilalaro laro ang branding laman nito.
"nope.". maikling sagot nito na walang kahit anong imosyon sa mukha nito.
"okay, i'm just here if you want someone to talk". aniya dito,
tinunggang muli ang brandy na kanyang hawak bago
kinuha ang jacket na ipinatong niya sa isang upuan kanina at tumayo na. tinapik niya muna ito sa balikat bago tuluyang tumayo.
"anyway, pupunta ako sa bar later kasama si whitney baka gusto mong sumama, magsabi kalang.". aniya at tuluyan ng iniwan ni zeb. tinunton ni zorren ang hagdan paakyat kung saan naroon ang kanyang silid. balak niyang magpahinga muna may dalawang oras pa naman siyang nalalabi. bago tuluyang
ipikit ang mga mata nag padala muna siya ng mensahe kay whitney.
"pick you up at 8 o'clock.".